....Παραθέτω το ίδιο ποιήμα, έτσι για το καλό :) :) :)

ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΜΟΣ

Είμαι ντυμένος μ΄ ένα ρούχο
πολύ ξεπερασμένης μόδας
πολύ «ντεμοντέ» που λένε.
Μου το ‘ραψε η μάνα μου
στ΄ αργαστήρι της κοιλιάς της
σαν ήμουν έμβρυο.
Μα έκανε ένα λάθος.
κι αντίς για πουκάμισα μου ‘δωσε αισθήματα
κι αντίς γι οπλές πόδια.

Και τώρα περπατώ αδικημένος
σ΄ έναν κόσμο ακατανόητο.
Και για να παρηγορηθώ
πήγα ν’ αγοράσω χαυλιόδοντες
μα δε βρήκα ούτε σπυρί.
Τους είχανε πουλήσει στους ήμερους του κόσμου
για να τους μάθουν να δαγκάνουνε.

Απελπισία.
Τότε και γω πήρα απόφαση σκληρή!
Δανείστηκα το χιτώνα
ενός συνταξιούχου δήμιου
και πλησίασα στο ικρίωμα.
Μα σα με είδαν έμπηξαν τις φωνές.
«Εεε!, μου είπαν, φύγε από κει!
Δεν περνούν σε μας οι καλπιές!
Δε μοιάζεις για δήμιος!»
Είχαν δίκιο. Ήμουν μέτριος στο επάγγελμα.
Και τότε μ΄ έπιασε τρέλα.
Ανεβαίνω λοιπόν σ΄ ένα λόφο
και φωνάζω από κει στους Αρχιμάστορες.
«Εεε! τους λέω. Ακούτε; Εγώ που με βλέπετε
ξεκοίλιασα χίλιους! Και κρέμασα εκατό!»
«Αλήθεια; μου λένε.
Τότε κρεμάσου να σε πιστέψουμε!»

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

Καλή εβδομάδα.

"...Ήθελα να μπορώ κάθε Σεφτέβρη

να ξεβιδάρω τούτηνε τη μύτη μου'

ναν τη φυλάω σε πίτουρα, ή σ΄ αλεύρι.

Σε καμιάν αγκωνή μέσα στο σπίτι μου'

και κάθε καλοκαίρι ναν τη βγάνω

και στη θέση της πάλε ναν τη βάνω..."

ΤΣΙΡΚΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ

Ελάτε λοιπόν όλοι στο τσίρκο μας!
Τσίρκο τα επτά θαύματα του κόσμου.
Όπου όλοι κάνουν τους κλόουν
Με μάσκα πολύ απατηλή
Και πρόσωπο στην εντέλεια μασκαρεμένο
Μισό αγγέλου-μισό λύκου.

Περάστε κύριοι!
Εδώ μάγοι, ταχυδακτυλουργοί, ζογκλέρ
Παίζουν το παιχνίδι του θανάτου
Ίσα-ίσα πάνω απ΄ το κεφάλι μας.
Εδώ κύριοι, βλέπετε λιοντάρια Αφρικανικά
Που θρέφονται με χλόη
Και κυλάνε παιδικούς τροχούς

Εδώ κύριοι, βλέπετε τη «γυναίκα-φίδι»
Τη «γυναίκα-ψάρι»
Τη «γυναίκα-άλογο». Και μόνο:
τη «γυναίκα-γυναίκα» δε θα δείτε!

Περάστε κυρίες και κύριοι, περάστε!
Από το τσίρκο «τα επτά θαύματα του κόσμου»
Όπου…
Θηριοδαμαστές με συρματένια μαστίγια
Γυμνάζουν τις Ιδέες να περπατούν στα τέσσερα.

Περάστε απ΄ το τσίρκο μας.
Που δεν είναι τσίρκο μας.
Ούτε «φρενοκομείον ή οίκος».
Άλλα σταύλος… Σταύλος
Όπου κάτι χοντρά ζώα
Καταβροχθίζουν
Τα πιο ευγενικά μας όνειρα.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ «ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΥΔΡΑΛΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΑΗΔΟΝΙ»

Καλή μας εβδομάδα.

Σ’ αγαπώ!

Σ’ αγαπώ. δεν μπορώ
τίποτ’ άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο!

Μπρος στα πόδια σου εδώ
με λαχτάρα σκορπώ
τον πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.

Ω μελίσσι μου, πιες
απ’ αυτόν τις γλυκές,
τις αγνές ευωδιές
της ψυχής μου!

Τα δυο χέρια μου, να!
σ’ τα προσφέρω δετά
για να γείρεις γλυκά
το κεφάλι,

κι η καρδιά μου σκιρτά
κι όλη ζήλια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι!

Και για στρώμα, Καλέ,
πάρε όλην εμέ,
σβήσ’ τη φλόγα σ’ εμέ
της φωτιάς σου,

ενώ δίπλα σου εγώ
τη ζωή θ’ αγρικώ
να κυλάει στο ρυθμό
της καρδιάς σου…

Σ’ αγαπώ. τι μπορώ,
Ακριβέ, να σου πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο;

ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ

Καλημέρα, καλή εβδομάδα : )

Η διάθεσή μου μοιάζει με ασανσέρ και αυτές τις μέρες, αλλά είπαμε, όχι κλάματα, όχι γκρίνιες, όχι κρίσεις μελό.Μια προσευχούλα, να μας βοηθάει...

Κύριε,

Κάνε με όργανο της ειρήνης.

Κάνε στη θέση του μίσους,

να βάζω

την αγάπη.

Στη θέση της ύβρης,

 να βάζω

την συγγνώμη.

Στη θέση της πλάνης,

να βάζω

την πίστη.

Στη θέση της διχόνοιας,

να βάζω

την ένωση.

Στη θέση της απελπισίας,

να βάζω

την ελπίδα.

Στη θέση της λύπης,

να δίνω τη χαρά.

Κύριε,

Κάνε να μη ζητώ τόσο να παρηγο-

ρηθώ, όσο να παρηγορώ.

Να μη ζητώ τόσο να αγαπούμαι,

όσο να αγαπώ.

Γιατί όταν δίνουμε

 λαβαίνουμε.

Όταν λησμονούμε τον εαυτό μας,

τον ξαναβρίσκουμε.

Όταν συγχωρούμε

λαβαίνουμε τηνάφεση.

Όταν αποθνήσκουμε,

βρίσκουμε την αιώνια ζωή.

..............................................................................

Καλό και ήρεμο βράδυ.

Φιλώ το δέντρο
γινομαι δέντρο.
Φιλώ το χώμα
γίνομαι γη.
Φιλώ τα χείλη σου
γίνομαι βρύση.
Σκύψε και πιες με.

Μήτσος Κασόλας -Δελτίο Καιρού