Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις .

Την είχα τραβήξει πριν δυο μήνες .
Αυτό που βλέπετε είναι ένα από τα πάρκινγκ
του πανεπιστημιακού  νοσοκομείου του Ρίου .
Το κακόμοιρο το δέντρο με το ξαδερφάκι του το γρασίδι δεν έχουν φωνή να τον ρωτήσουν ,  « φίλε , πάω τα κλαδιά μου στοίχημα πως είσαι οικολόγος πράσινος ! »

Τέλος πάντων αυτό που έχω να πω είναι πως ... η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοιους "ψηφοφόρους" , που με την παντός καιρού συνείδηση τους , σε κάνουν να θέλεις να πιεις για να ξεχάσεις .
Μην μου πεις ότι δεν τον γνωρίζεις !
Είναι ο ίδιος που σε έσπρωξε για να περάσει , χωρίς συγγνώμη ,είναι αυτός που εκσφενδονίζει τα σκουπίδια του απ το μπαλκόνι και μετά φιλοσόφει απτόητος : Που πάει αυτός ο κόσμος ! Αλήτες πολιτικοί !

Κλείνοντας να  αφιερώσω σε αυτόν και στους ομοίους του  τους παρακάτω στίχους  ενός τραγουδιού της Βιτάλη :

 Σοφοί τη γη ρωτήσανε «τι έχεις και ραγίζεις »
«μη σε βαραίνουν τα βουνά και όλα μας τα γκρεμίσεις »
«δε με βαραίνουν τα βουνά και άλλα τόσα να’ ναι
κλαίω γιατί στην πλάτη μου κορόιδα περπατάνε» .  

Αυτά λοιπόν φιλαράκια μου , να σας πω ότι χαίρομαι που τα ξανάλεμε , ελπίζω να σας βρίσκω  όλους καλά , και ελπίζω να με θυμάστε ακόμα .
 Με αγάπη , ο φτωχός πλην τίμιος  (ουου!) σας προφήτης !

... Πέρασα πολλά μικρό μου μα δεν λύγισααα ,
 έφτασα στον κάτω κόσμο κι όμως γύρισααα .
Χασάπη , που να σκουριάσουν τα τσιγκέλια σου !