Χαμένος γυρνώ
στα στενά της ελπίδας
φονική αναλαμπή
στην καταιγίδα

Αντίλαλος στη σιωπή
ένα ακριβό μαρτύριο
μονολογώ μια ευχή
σε κοσμικό δικαστήριο

Σκέφτομαι θα `ρθω μιαν αυγή
με ανοιχτό πουκάμισο
είμαι χαμένου κραυγή
δεν νικιέμαι με θάνατο

R

Πρόστυχος  φρικτός σακάτης
φάλτσου ονείρου επιβάτης
τραύλιζα κι απόψε να `ρθεις …
γνώριμο ψέμα της αγάπης .

Για που το  βαλες καρδιά μου ;

Πάω να τρυγήσω οτι απόμεινε καταραμένε !
Οχι θα κάτσω να με μαυρίσεις Κυριακάτικα ... 

Αν είμαι μουσικός ;
Ναι ... όσο κι ο Μουσολίνι ήταν αριστερός .

Καλησπέρα ωραίε μου εαυτέ , φίλοι και φίλες καλησπέρα .
Ας ξεκινήσω με ένα άρθρο του Α. Πανούτσου .

Αντιαμερικανισμός
Ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο είναι ότι ο πιο αντιαμερικανικός λαός της Ευρωπαϊκής Ενωσης βγάζει δεξιά κόμματα ή πρωθυπουργούς «σοσιαλιστικών» κομμάτων που σπούδασαν ή και μεγάλωσαν στην Αμερική.
Το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί και η αρχή του έχει να κάνει με την εποχή της χούντας.
Χειροκρότημα στο σκοτάδι
Οποιος είναι πάνω από τα 50 θα θυμάται τα «Επίκαιρα»  πριν από την αρχή της ταινίας στο σινεμά την εποχή της χούντας. Ηταν οι ειδήσεις της εποχής και,
όπως σε κάθε δικτατορία, τα πρώτα δευτερόλεπτα
θα εμφανιζόταν ο Γιώργος Παπαδόπουλος ή ο Στυλιανός Παττακός.
Το σινεμά ξεσπούσε σε χειροκρότημα.
 Αλλά βέβαια φοβόταν
τη χούντα… Μην καγχάσω τρις… χο, χο, χο.
 Τι φοβόταν, ότι θα τους  έβλεπαν στο σκοτάδι αν
χειροκροτούσαν ή όχι;
Φυσικά όχι.
Κάτι η ανακούφιση  ότι οι διαδηλώσεις της
διετίας πριν τη χούντα είχαν τελειώσει, κάτι η νοοτροπία του ραγιά να είναι
με την πλευρά του ισχυρού και το χειροκρότημα πήγαινε σύννεφο.

Το χειροκρότημα στο σκοτάδι, το σλόγκαν
«τουλάχιστον έχουμε την ησυχία μας»  ξεχάστηκε μεταχουντικά.
Α. Πανούτσος .

Για πάμε παρακάτω .
Στις εκλογές του 1974 η δεξιά παράταξη νίκησε με το 54%  των ψήφων.
Την αμέσως επόμενη Κυριακή έγινε η πρώτη και  μεγαλύτερη  πορεία για το Πολυτεχνείο με 1.000.000 κόσμο στο δρόμο .
Οι διαδηλωτές φώναζαν , μεταξύ άλλων , υπακούοντας στην αριστερή συνθηματολογία και το « λαέ ντροπή σου για την εκλογή σου  » , αν και για τους μισούς ήταν σύνθημα-χαρακίρι καθώς ανήκαν σε αυτούς που έπρεπε να « ντρέπονται » .
Χα! χα!  Σε τι χώρα ζούμε Θεοδιάολε μου ! Εκτός αν η Ελλάδα είχε τότε , ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους του ΚΚΕ , όποτε πάω πάσο !

Ακαδημαϊκούληδες δεν σας ξέχασα ,  όχι εγώ δηλαδή , ήμουν 2 χρονών τότε , αλλά ο Βασίλης Ραφαηλίδης . Σ` ένα βιβλίο του γράφει :

Όσο για τον άλλο φωστήρα τον Ι. Λαδά  (σσ. γενικός γραμματέας υπουργείου δημ. τάξεως και προϊστάμενος των βασανιστών )  περιοριζόμαστε να σημειώσουμε πως σε λόγο του , στο πανεπιστήμιο παρακαλώ , είπε πως είναι περιττή η διδασκαλία των αναρχικών  Γαλιλαίου και Μοντεσκιέ ! 
Και οι πανεπιστημιακοί τον χειροκρότησαν !
 Ξέρετε κάτι ; Η  Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε θάνατο , γιατί οι πανεπιστημιακοί  χειροκροτούν όχι μόνο τους δικτάτορες , αυτό θα μπορούσε να το κάνει κάθε δειλό ανθρωπάκι , αλλά τους ηλίθιους , τη στιγμή  ακριβώς  που κράζουν δημοσίως την ηλιθιότητα τους !
Κανείς απ` αυτά τα μορμολύκεια δεν αντέδρασε όταν η χούντα , με επίσημη ανακοίνωση της , χαρακτήρισε τον Σεφέρη, τότε που έκανε τη γνωστή δήλωση κατά της χούντας , όργανο του διεθνούς κομμουνισμού , που εκτελεί μέρος του σχεδίου που του ανέθεσε ο διεθνής κομμουνισμός για την καταστροφή της Ελλάδας ! 

Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση κατά της χούντας.
Η αντίσταση ήταν λίγο ως πολύ πλατωνική , εκτός απ την ηρωική μεν αλλά δυστυχώς αποτυχημένη απόπειρα του Αλέξανδρου Παναγούλη  να σκοτώσει το δικτάτορα.
Όλες οι προσπάθειες για οργάνωση ένοπλης αντίστασης έμειναν σχέδια , ενώ οι βομβιστικές ενέργειες κάποιων ζωηρών και ριψοκίνδυνων γίνονταν ερήμην των μεγαλυτέρων σε αριθμό αντιστασιακών οργανώσεων , του ΠΑΜ και του ΠΑΚ .

Ακούστε τώρα και τον Γιώργο Σεφέρη στο περίφημο κείμενο του κατά της χούντας , γραμμένο το Μάρτιο του 1969 .
Του χρειάστηκαν δυο χρόνια για να αποφασίσει  να μιλήσει , λίγο πριν πεθάνει :
« Είναι μια κατάσταση ( η χούντα) που όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές με πόνο και μόχθο πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στο έλος , μέσα στα τελματωμένα νερά. Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου . 
« (Γιατί κύριε ;   Είναι στάση πνευματικού ανθρώπου αυτή ;) » Και προσεύχομαι στο Θεό να μην βρεθώ στην ανάγκη να μιλήσω και πάλι.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα πολιτικό δεσμό και μπορώ να πω χωρίς φόβο και πάθος : Βλέπω μπροστά μου το γκρεμό που μας οδηγεί η καταπίεση .
Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει . Είναι εθνική επιταγή .
Σύμφωνοι , σεβαστέ μου , μεγάλε ποιητή .
Όμως και οι δικτάτορες για εθνική επιταγή μιλούν .  Ποιες από τις δυο εθνικές επιταγές είναι η σωστή ;
 Σας βεβαιώ καμία . Η δικτατορία δεν είναι λύση . Όμως ούτε η μεγαλόστομη αοριστολογία ενός σπουδαίου ποιητή που συνήθισε να κρύβεται πίσω απ` την αμφισημία της ποίησης είναι λύση .
Πάντως ο Σεφέρης μίλησε . Ο Ελύτης δε μίλησε. Πάρα πολλοί δε μίλησαν .
Ο πνευματικός κόσμος της χώρας , κατά πλειοψηφία , είχε περιέλθει σε αφασία εκείνη τη δύσκολη εποχή .
  Β. Ραφαηλίδης .

Ας ψελλίσω λίγα στιχάκια απ το γνωστό ποίημα να ενισχύσω τον αείμνηστο
κυρ -Βασίλη .
«  Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
Υμνούνε της πατρίδας τον χαμό
Κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
Με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
Τους έχω βαρεθεί ». 
Είναι εξίσου εντυπωσιακό για την αφεντιά μου , ότι το έγραψε Γερμανός .

Λίγοι αυτοί που αντιστάθηκαν  αδέρφια ... πολύ λίγοι .
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου δυστυχώς  απέτυχε .
Ρωτήστε και την κυρία Δαμανάκη .
Με το έτσι θέλω λοιπόν αλλάζω το ψωμί-παιδεία-ελευθερία
σε ... " θέλω να αναπνεύσω καθαρό αέρα - θέλω να αναπνεύσω καθαρό αέρα - θέλω να αναπνεύσω καθαρό αέρα " .
Είχα κι άλλα να σου πω αλλά ... δεν βγαίνει σε τίποτα .

Άντε βρε λεβέντες ! Να μαζευτούμε στην  πισίνα να πούμε κανά αντάρτικο !

Γιατί στην πλειοψηφία τους  οι  μεγάλοι συγγραφείς και
ποιητές  είναι άσχημοι στην εμφάνιση ;
Όπως καταλάβατε ερωτώ για τον εξωτερικό τους κόσμο και όχι για τον εσωτερικό .

Συμβαίνει και στις μέρες μας .

Γνωρίζω βέβαια πως ο δύσμορφος εμφανισιακά κατανοώντας πως υστερεί , καλλιεργεί τα υπόλοιπα του χαρίσματα , όπως ο τυφλός τις υπόλοιπες αισθήσεις . 
Ο όμορφος βλέποντας πως γίνεται εύκολα αποδεκτός από τους άλλους λόγω της εμφάνισης (έστω και προσωρινά ) δεν το κουράζει και πολύ το μέσα του .
Είναι μόνο αυτό όμως ;
Θα ήθελα τα φώτα πορείας σας .
Εδώ πιστεύω θα πάρω απαντήσεις , εχει το ΜΗ αρκετά παιδιά με εμπειρία . 
Πολλά δίνετε , λίγα παίρνετε . Ποντάρετε παρακαλώ !
 Λύστε μου την απορία . Ευχαριστώ εκ προοιμίου.

 Ενδεικτικά σας παρουσιάζω :

 Κ. Καβάφης

Κ. Καρυωτάκης

Πηνελόπη Δέλτα .

 Γ. Δροσίνης

Κ. Παλαμάς

Μυρτιώτισσα

Κική Δημουλά

Διδώ Σωτηρίου

Φωτό ξαδερφούλας  μεγάλη στιχουργός-ποιήτρια.
Η πιο γνωστή της ποιητική  συλλογή ,  
 "Ερωτα μου τοκογλύφε  ,γλύφε το κορμί μου γλύφε"

Θέλω να ελπίζω οτι θα το διαβάσετε μέχρι τέλους
(είναι λιγάκι σιδηρόδρομος ) ,  αλλά  νομίζω ,
δηλαδή ...εύχομαι να αξίζει τον κόπο . 

Ένας από τους μαθητές του Σωκράτη (που ήταν τόσοι πολλοί που κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να υπολογίσει πόσοι ήταν, κι επιπλέον αρκετοί απο αυτούς φοβόμενοι μήπως θανατωθούν και οι ίδιοι, δεν παραδεχόνταν ανοιχτά ότι ήταν μαθητές του), ο Αντισθένης, ένας άνθρωπος ορκισμένος στην φτώχεια και στη αποστροφή προς τον υλικό πλούτο, που περηφανευόταν πολύ για την ταπεινοφροσύνη του, στον οποίο ο Σωκράτης είχε πει κάποτε «Αντισθένη, μέσα από τις τρύπες του ρούχου σου βλέπω την κενοδοξία σου », ίδρυσε τη σχολή των Κυνικών φιλοσόφων, που πήραν την ονομασία τους από το μέρος όπου βρισκόταν το γυμνάσιό τους, στο Κυνοσάργες.

Ο Αντισθένης, ήταν Έλληνας φιλόσοφος, ιδρυτής της σχολής των Κυνικών Φιλοσόφων. Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 444 π.Χ. Υπήρξε αρχικά μαθητής του Γοργία και στην συνέχεια του Σωκράτη.

Ο Αντισθένης είχε την φήμη εγκρατή ανθρώπου. Κυκλοφορούσε στην αγορά, φορώντας μόνο έναν τρίβωνα, ένα σακούλι στον ώμο και κρατούσε ένα ραβδί.
Περιφρονούσε κάθε άνεση και κοινωνική συμβατικότητα, σαν τον Διογένη απο την Σινώπη που υπήρξε και μαθητής του. Αυτός και οι μαθητές του ονομάστηκαν Κυνικοί.
Συνήθιζε να λέει “Η αληθινή αρετή δεν έχει ανάγκη απο τίποτα. Ούτε νόμων ανάγκη έχει ο σοφός που δρα και φέρεται σύμφωνα με την κρίση του.
Οι νόμοι είναι για τους πολλούς και τους μέτριους και όχι για τους Εκλεκτούς”.

Αυτό που τους χαρακτήριζε ήταν τα σύντομα κυνικά σχόλια, αφού αυτοί είναι που επινόησαν τον γνωστό σε όλους μας «κυνισμό» δηλαδή για να το πούμε πιο σωστά οι άνθρωποι αυτοί είχαν επινοήσει το καυστικό χιούμορ.
Και, ευτυχώς για αυτούς, το υψηλό χιούμορ δεν το κατανοούσαν πολλοί άνθρωποι τότε, όπως και τώρα και ίσως αυτό ήταν ο λόγος που η σχολή τους δεν κάηκε απο την πρώτη στιγμή.
Ο Αντισθένης, σημασία απέδιδε μόνο στις πράξεις και όχι στα λόγια, ειρωνευόταν έντονα όλες τις θεωρίες και τις συζητήσεις και τις διαφωνίες, και έλεγε οτι όλες προέρχονται απο ασυνεννοησία, διακηρύσσοντας ότι κάθε έννοια δηλώνει μόνο ένα πράγμα, και όταν οι άνθρωποι διαφωνούν αυτό σημαίνει ότι δεν μιλούν για το ίδιο πράγμα, κι έτσι δεν συνεννοούνται καν, επειδή είναι ανόητοι (!)

Ήταν καταπληκτικός ρήτορας και λογοτέχνης, ετοιμόλογος, πνευματώδης και οι καυστικές του απαντήσεις του ήταν παροιμιώδεις. Να ένα παράδειγμα - κάποτε κάποιος τον ρώτησε τι γυναίκα να παντρευτεί, ωραία ή άσχημη ;  . Ο Αντισθένης του απάντησε ότι αν παντρευόταν ωραία γυναίκα θα την είχε «κοινή», αν παντρευόταν άσχημη θα ήταν «ποινή».

Ο Σωκράτης τον θαύμαζε για τον εγκρατή και σχεδόν ασκητικό του βίο, την ήρεμη ανεξαρτησία του και τη δύναμη του χαρακτήρα του.
Στις διαλεκτικές συζητήσεις δοκίμαζε να ανατρέψει τον ορισμό του Σωκράτη για τις γενικές έννοιες.
Καταπολεμούσε, δηλαδή, την περί ιδεών θεωρία του Πλάτωνος, και παραδεχόταν σαν πραγματικό μόνο το επί μέρους. Μονάχα αυτό που βλέπουμε, αγγίζουμε ή άλλως πως αισθανόμαστε υπάρχει πραγματικά (αισθησιοκρατική διδασκαλία).
Οι γενικές έννοιες κατά τον Αντισθένη είναι ανύπαρκτες (ίππον μεν ορώ, ιππόττητα δε ουκ ορώ) κάθε δε έννοια εννοεί ένα μόνο πράγμα.
Από δω συνάγει ο φιλόσοφος ότι δεν μπορεί σε κανένα υποκείμενο ν’ αποδοθεί διαφορετική έννοια, και οι μόνες σωστές κρίσεις είναι οι ταυτολογικές (Α εστίν Α). δεν είναι ορθό, π.χ., να λέμε ο χρυσός είναι ξανθός, μα ο χρυσός είναι χρυσός, όχι ο άνθρωπος είναι θνητός αλλά το θνητό είναι θνητό.

Διογένης  ο Σινωπεύς .

Κάποτε εμφανίστηκε μπροστά στον Αντισθένη, ένας τραπεζίτης, παρακαλώντας τον να τον δεχθεί ως μαθητή του. Ο Αντισθένης, φυσικά, αρνήθηκε να διδάξει έναν τραπεζίτη.
Ο τραπεζίτης επέμενε για πολύ καιρό.
Ο Αντισθένης αποφάσισε να τον δεχθεί μόνο όταν τον είδε να είναι ντυμένος με κουρέλια, να κοιμάται στο χώμα και στις λάσπες, και να περιπλανιέται ζητιανεύοντας μαζί με τους άλλους ζητιάνους.
Τον πλησίασε, εκείνος ζητιάνεψε λίγη αρετή, κι ο Αντισθένης τον δέχθηκε. Ο ζητιάνος είχε το όνομα Διογένης.  Εμεινε γνωστός ως Διογένης ο Κυνικός.

Ο Διογένης (412-323π.Χ) ο Σινωπεύς, είχε παντού εχθρούς ή φίλους που διασκέδαζαν μαζί του, εμπαίζοντάς τον, εξορίστηκε από την πατρίδα του, πουλήθηκε ως δούλος , κέρδισε την ελευθερία του, γνώρισε όλες τις πτυχές της ζωής αφού έγινε απο τραπεζίτης μέχρι ζητιάνος, και από φιλόσοφος μέχρι σκύλος (ζώντας σκυλίσια ζωή), στο τέλος κοιμόταν μέσα σε ένα μεγάλο πιθάρι.

Δήλωνε ότι ήταν εναντίον του πολιτισμού, αφού «Οι άνθρωποι είναι ζώα και τα ζώα δεν έχουν πολιτισμό, έχουν μόνο φυσικές ανάγκες, αλλά ας γίνουν τα ζώα πρώτα άνθρωποι και έπειτα ας κάνουν και πολιτισμό, πράγμα δύσκολο, αφού μέχρι στιγμής δεν υπάρχει πουθενά, εκτός εάν μιλάμε για χρήματα, για πόλεμο και για θεάματα».

Πολλοί γελούσαν μαζί του επειδή κοιμόταν στο πιθάρι του κι εκείνος γελούσε μαζί τους επειδή δεν χωρούσαν στο πιθάρι του, γιατί ήταν χοντροί.
«Η φιλοσοφία δεν έχει σπίτι» έλεγε, «γιατί είναι τόσο μεγάλη που δεν χωράει σε κανένα σπίτι και μπορεί να έχει σαν στέγη της μόνο τον ουρανό».

Ήταν ο πρώτος που, μιλώντας για τον εαυτό του, χρησιμοποίησε τον όρο «Κοσμοπολίτης». Ο Διογένης δεν είχε σπίτι, αρνιόταν οποιαδήποτε υποταγή στους νόμους και δεν αναγνώριζε καμία πατρίδα.

Κάποιος είχε βάλει μια πινακίδα στην πόρτα του σπιτιού του, που έγραφε «Μηδέν εισίτω κακόν» (κανένα κακό να μην εισέλθει στο σπίτι) κι όταν το είδε ο Διογένης του είπε «Ο ουν κύριος της οικίας πού εισέλθη ; » (Κι ο κύριος του σπιτιού από που θα μπει ; ). Δεν άφηνε κανένα ανόητο χωρίς να τον πειράξει.

Έχοντας διαπιστώσει ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα ζώο, ο Διογένης έκανε την ανάγκη του δημοσίως, και έλεγε ότι απολύτως καμία σωματική ανάγκη δεν θα έπρεπε να θεωρείται ανήθικη ή πρόστυχη αφού η φύση την δημιουργεί.
Ο Διογένης, επίσης, αυνανιζόταν δημοσίως, κατά προτίμηση στην αγορά. Ο Διογένης Λαέρτιος μας διηγείται ότι ο Διογένης ο Κυνικός κάποτε αυνανιζόταν στην αγορά, κι όταν οι άλλοι τον κατέκριναν εκείνος είπε «Είθε και την κοιλίαν ην παρατρίψαντα και μη πεινήν» (μακάρι να τρίβαμε έτσι και την κοιλιά μας και να μην πεινούσαμε ποτέ).

Μερικές φορές οι Αθηναίοι καλούσαν στα συμπόσια τον Διογένη για να γελάσουν, τον έβαζαν να κάθεται απόμερα σε μια γωνιά και του πετούσαν τα αποφάγια και κόκκαλα σα να ήταν σκύλος, και γι’ αυτό εκείνος έπειτα πήγαινε και τους κατουρούσε σαν σκύλος, ώσπου τελικά σταμάτησαν να τον καλούν.
Έλεγε ότι μπορούσε να κυβερνήσει εύκολα όχι μόνο οποιονδήποτε άνθρωπο αλλά και ένα έθνος ολόκληρο, αλλά δεν το έκανε γιατί δεν ήθελε σκοτούρες ή γιατί προτιμούσε να τεμπελιάζει.

Σε ένα από τα πολλά ταξίδια του, τον έπιασαν πειρατές και τον πούλησαν για σκλάβο σε ένα πλούσιο Κορίνθιο, ο οποίος τον ρώτησε τι ήξερε να κάνει καλύτερα. Κι ο Διογένης αποκρίθηκε «Να κυβερνώ τους ανθρώπους».
Ο Κορίνθιος του εμπιστεύτηκε τα παιδιά του και έπειτα τον οίκο του και όλες του τις υποθέσεις.
Τον αποκαλούσε «η μεγαλοφυΐα του σπιτιού μου». Όταν ο Διογένης του είπε ότι ήταν εγωιστικό και ανήθικο να κρατά μια τόσο υπέρμετρη μεγαλοφυϊα μόνο για τον εαυτό του ενώ μπορούσε όλος ο κόσμος να ωφεληθεί από αυτήν, εκείνος του χάρισε την ελευθερία του.

Μια εποχή, ο Διογένης συνήθιζε να κυκλοφορεί μέρα - νύχτα κρατώντας ένα φανάρι, κι όταν τον ρωτούσαν γιατί το έκανε αυτό, έλεγε «ψάχνω για έναν άνθρωπο».
Θεωρούσε ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι δεν ήταν παρά όρθια ζώα, και ότι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο ήταν ένας αληθινός άνθρωπος.

Έκανε συχνά τέτοια πράγματα, θα έλεγε κανείς ότι ήταν κάτι σαν διδακτικό σόου , ίσως για να μεταδώσει κάτι με νόημα. Πολλές φορές όταν ο κόσμος έφευγε από ένα θέαμα που είχε τελειώσει, τότε πήγαινε αυτός να μπεί στον χώρο του θεάματος, κι όταν τον ρωτούσαν γιατί το έκανε αυτό, έλεγε «επειδή δεν υπάρχει τίποτε να δω, αλλά εγώ, σε αντίθεση με εσάς, το γνωρίζω».

Μερικές φορές καθόταν και ζητιάνευε από τα αγάλματα των θεών με μεγάλη επιμονή. Όταν τον ρωτούσαν γιατί κάνει αυτό το τρελό πράγμα έλεγε ότι «εκπαιδευόταν στην αποτυχία». Καθόταν και διάβαζε όλες εκείνες τις αναθηματικές επιγραφές που απόθεταν οι πιστοί στους ναούς γιατί είχαν σωθεί χάρη σε κάποιον θεό, και έλεγε κουνώντας το κεφάλι «Κι όμως θα ήταν πολύ περισσότερες αν και εκείνοι που δεν είχαν σωθεί, είχαν κάνει αφιερώσεις».

Κάποτε, όπως αναφέρει ο Διογένης Λαέρτιος, συναντώντας μια γυναίκα που προσκυνούσε καταγής με ευλάβεια μια ιερή εικόνα, ο Διογένης της είπε «Πρόσεξε, γιατί με τόσους θεούς που κυκλοφορούν, μπορεί να υπάρχει και κάποιος πίσω σου και να του δείχνεις τα πισινά σου…».

Ο Αριστοτέλης που, μεταξύ άλλων, είχε για δάσκαλό του και τον Διογένη, παρότρυνε τον μαθητή του τον Μέγα Αλέξανδρο να επισκεφτεί τον κυνικό σοφό. Έτσι ,κάποτε ο βασιλιάς Αλέξανδρος παρουσιάστηκε μπροστά στον Διογένη, ο οποίος ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος και λιαζόταν ευχαριστημένος. Ο Αλέξανδρος τον ρώτησε τι θα ήθελε να του δώσει. Ο Διογένης του έδωσε την θρυλική απάντηση
«Κάνε πιο πέρα γιατί μου κρύβεις τον ήλιο. Μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου δώσεις…».

Σε κάποιον που τον κατηγορούσε ότι πήγαινε και χωνόταν σε μέρη ακάθαρτα, ο Διογένης του απάντησε «Και ο ήλιος μπαίνει στα αποχωρητήρια αλλά δεν λερώνεται…»

Ο Μέγας Αλέξανδρος είπε πως, αν δεν ήταν ο Αλέξανδρος, θα ήθελε να είναι ο Διογένης. Λέγεται ότι πέθαναν την ίδια μέρα, ο ένας βασιλιάς και φτωχός, ο άλλος ζητιάνος και πλούσιος……
 
   
 Η ιστορία συνεχίζεται - ο Μεγαλέξανδρος και ο Διογένης πέθαναν την ίδια μέρα.
Όταν συναντήθηκαν την πρώτη φορά, ο Διογένης είπε στον Αλέξανδρο:
- Εσύ δεν θα γυρίσεις πίσω...

Πεθαίνοντας ο Αλέξανδρος ζήτησε απο τους στρατηγούς του να τον βάλουν νεκρό στο φορείο με τα χέρια απλωμένα να κρέμονται έξω και να τον περάσουν έτσι σε όλο το στράτευμα.
Οι στρατηγοί απόρησαν:
- Γιατί με χέρια απλωμένα έξω ;
Και ο Αλέξανδρος τους είπε:
- Για να δουν οι στρατιώτες μου πως εγώ, ο Αλέξανδρος, ο κατακτητής του κόσμου, φεύγω απ' αυτόν τον κόσμο με άδεια χέρια...

Η διδασκαλία του με παραδείγματα
Στην Αθήνα ο Διογένης έδωσε μια πολύ μεγάλη ώθηση στον Αστεϊσμό. Χρησιμοποιούσε το λογοπαίγνιο ώς “Κύνας” (σκύλος), “δαγκάνοντας τους φίλους για να τους διορθώσει” κατά την Κυνική φιλοσοφία.

 Ο Κύων “δαγκάνει” τον Διδύμων
Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει “Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, πειράξεις την κόρην”. Γνώριζε ο Διογένης πώς να πειράξει τους ανθρώπους με ένα πολύ ευγενή τρόπο χωρίς να παρεξηγηθεί.

Ο Κύων “δαγκάνει” ένα Οικοδεσπότη
Είναι ο Διογένης καλεσμένος σε ένα γεύμα και πηγαίνει στο λουτρό για να πλυνθεί πρίν φάει. Αλλά το λουτρό είναι πολύ βρώμικο. Δεν παραπονιέται, δεν λέει “είναι βρώμικο το λουτρό”, και δεν προσβάλει τον οικοδεσπότη αλλά με αστεϊσμό ερωτεί “Οι εδώ λουόμενοι, που πλένονται κατόπι;”.

 Ο Κύων “δαγκάνει” ένα μοχθηρό πολίτη
Θέλησε κάποτε να πειράξει ένα μοχθηρό τύπο αφού έβλεπε τις πράξεις του και είχε ακούσει γι' αυτόν. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να βάζουν πάνω από την θύρα της οικίας τους ένα θυραίο. Αυτό ήταν ένα σύμβολο ή σήμα ή ρητό που διάλεγαν για την οικία τους. Ο μοχθηρός αυτός άνδρας είχε βάλει άνωθεν της οικίας του το εξής ρητό. “ΜΗΔΕΝ ΕΙΣΕΙΤΟ ΚΑΚΟ” ( Να μην μπεί κανένα κακό). Και ο Διογένης κτύπησε την πόρτα και ρώτησε: “Ο οικοδεσπότης από πού μπαίνει;”

 Ο Κύων “δαγκάνει” τον Μέγα Αλέξανδρο
Ο Αλέξανδρος κάποτε θέλησε να πειράξει τον Διογένη και αφού έλεγε ότι ήταν Κύων, του έστειλε ένα πιάτο κόκκαλα. Μετά όταν τον συνάντησε τον Διογένη τον ερώτησε:”Πώς σου άρεσε Κύων το δώρο μου;” Και ο Διογένης του απάντησε “Ήτανε άξιο για κύων, αλλά καθόλου άξιο για Βασιλέα”.

Αυτά είχα να σας παρουσιάσω . Πολύ θα ήθελα να έχω τέτοιους φίλους κι ας τους κρυβόμουν το μισό χρόνο , προσπαθώντας να αντέξω τη γυμνή αλήθεια . 
Καλησπέρα σας . 

Εχει κάνει και η αφεντιά μου  τέρατα με τα φιλαράκια μου ,

αλλά μπροστά του είμαι ...
 Παναχαϊκή απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης .  Με κάνει και τα ξεχνώ όλα . 
Κάποιοι τον ξέρετε ήδη .
Οσοι δεν τον γνωρίζετε , θα τον λατρέψετε .
Ποτέ δεν φτάνει μόνο ένα βίντεο .
Σας παρουσιάζω τον ασυνήθιστο ήρωα μου . 

        ...   δείτε το οπωσδήποτε !

               Αν νομίζετε πως τα είδατε όλα ...

               Ενα απο τα πιο ωραία σχόλια που του έχουν κάνει :

            Remi , κάνεις όσα ονειρευόμαστε να κάνουμε
           αλλά δεν τολμάμε  , και δεν είσαι καν τρελλός !

          Τα σχόλια δικά σας !

          Ελπίζω η μέρα σας να έφτιαξε , η δική μου άρχισε ήδη ...

 Σε αυτό τον κόσμο , σε αυτή τη χώρα , ακόμα και σε αυτόν εδώ τον μικρόκοσμο του ΜΗ , ο καθένας ό,τι θέλει ακούει και τ' άλλα τα ξεχνά .
Ανακατεμένα μου έρχονται, ανακατεμένα θα σας τα πω .

Σωτήρες , ευεργέτες , φιλάνθρωποι , ψυχοπονιάρηδες και ξαφνικά ... όταν σφίγγουν οι κώλοι και οι πόνοι , ψάχνουν πόρτα για να φύγουν .
Όλοι εν δυνάμει πουτάνες και πόρνοι είμεθα στο σώμα και στην ψυχή , απλά περιμένουμε την κατάλληλη ώρα , την υστάτη στιγμή να το αποδείξουμε . 
Όποιος καλός και σώφρων αμφιβάλλει ... να κοιτάξει βαθειά μέσα του και να απολογηθεί στον εαυτό του .
Τα γράφω για να τα βλέπω κι εγώ να μην ξεχνώ τις δόσεις κωλοπαιδαρισμού που με διακατέχουν .
Εχω ζήσει ανθρώπους να κόπτονται για την τιμή την πίστη και την αξιοπρέπεια και αυτούς τους ίδιους , πρώτους να εκπίπτουν , να γκρεμίζουν τα παλάτια στην ατελείωτη άμμο των λόγων τους . Λόγια , λόγια , γαμ..να λόγια !
ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ , ΣΚΥΛΟΒΑΡΕΘΗΚΑ .

Συνεχίζω την ψυχοθεραπεία μου .
Σήμερα που πήγα να πετάξω τα σκουπίδια βλέπω στον κάδο κολλημένη μια επιγραφή : " Προσέξτε τι πετάτε , τρώνε άνθρωποι από εδώ ". 
Πριν αρχίστε να συγκινήστε και  εγώ να προβληματίζομαι γιατί πέταξα το ξερό μου ψωμί ανακατεμένο με μίνιο που περίσσεψε απ το βάψιμο , σκεφτείτε :
Αυτός ο γελοίος που το έγραψε ήταν ένας τύπος που του πήρε 5 λεπτά στον εκτυπωτή να γράψει την πορδή του , και να σωσει τους πεινασμένους στο φτωχό μυαλό του .
Μου θυμίζει κάτι ξεπνεμένους ψηφοφόρους του Σύριζα κάτοικους Κηφισιάς (παίρνει περισσότερα ποσοστά στα βόρεια απ ότι στα νότια , αν το ξέρατε, γιατί άραγε…)  που δεν έχουν πως να σκοτώσουν την ώρα τους και σκοτώνουν την αισθητική . 
Πως να γλυτώσουν  οι πεινασμένοι και οι κατατρεγμένοι  από τον συρφετό των σωτήρων , πως να γλυτώσουν την υποκριτική τους υιοθεσία ;

Θεωρώ απαράδεκτο ,  ανθρώπους να κοιτούν με πονολαγνεία τους δυστυχισμένους συνανθρώπους και να τους συμπονούν μόνο με παχιά λόγια σε ιστότοπους εφημερίδες και τηλεοράσεις , α! ξέχασα και τους κάδους!
Κατηγορώ και τον  "αναξιοπαθή" που κάθεται και ζητά ελεημοσύνη από ανθρώπους που φέρονται ακριβώς όπως οδηγούν . Εγωιστικά δηλαδή .
Να μην καταδέχεσαι ρε , ελεημοσύνες από ανθρωπόμορφους που θα σε πατούσαν με την πρώτη ευκαιρία στη διάβαση πεζών . Γιατί ... βιάζονταν να πάνε στο πουθενά. Γιατί απλά ... μπήκες  μπροστά στο δρόμο τους .
Δεν αντέχεται τόση "καλοσύνη" από τον άνθρωπο που θα σε ισοπέδωνε με την πρώτη ευκαιρία , όταν θα ένιωθε να θίγονται τα συμφέροντα του .

Και μην μου πει κανείς για το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας , ξέρετε ... παίρνω 10 δωρεές γραιών  εξαργυρώνοντας  θέσεις για παράδεισο γωνία , κρατώ τις εννέα στην τσέπη και δίνω τα ψίχουλα στο ποίμνιο , και αν υπάρχει και κάποιο κανάλι δίπλα , και ειδήσεις των 8 ακόμα καλύτερα .
Χάθηκε η αξιοπρέπεια κι απ τους μεν κι απ τους δε.
Κάποτε ο Καζαντζάκης έγραφε στον Καπετάν Μιχάλη του ,« πολλοί Καστρινοί έφευγαν να πάρουν τα καράβια για να σωθούν απ την αδιάκοπη σφαγή των Τούρκων. 
- Πατέρα στον Πειραιά θα πάμε να μείνουμε ;
-Όχι γιε μου , εκεί θα παν οι περισσότεροι να κλαφτούν και να ζητιανέψουν ελεημοσύνη . Εμείς θα πάμε να βρούμε την μοίρα μας στη Νάξο με το κεφάλι ψηλά . » Το πιάσαμε το υπονοούμενο  ;

Μια εποχή στο μαγαζί είχα βαρεθεί να ψωνίζω ένα σωρό άχρηστα πραγματάκια από πρώην χρήστες ναρκωτικών (έτσι προσέλκυαν τον ανύπαρκτο "ανθρωπισμό" μου, με τη φράση πρώην χρήστες)   .
Την δεκάτη φορά μέσα στο μήνα και αφού είχα γεμίσει ένα σωρό κεράκια αδερφίστικα, κλωστούλες για ράψιμο , πάνινες κούκλες και χαρτομάντιλα να σου και πάλι  οι "πρώην" !
- Δεν θέλω παιδιά ευχαριστώ , έχω ένα σημαντικό τηλέφωνο .
- Δεν θα πάρετε από πρώην ναρκομανείς , να μας βοηθήσετε ;
-Ρε παιδιά δεν έχετε και τίποτα χρήσιμο , πουλάτε κανένα  σετ κατσαβίδια τουλάχιστον ;  Και επιπλέον περιμένετε να κλείσω το ρημαδοτηλέφωνο , δίνω παραγγελία .
-  (Επίμονα και πιο άγρια, μου κούναγαν  πάλι αρωματικά κεριά ) . Δεν θα βοηθήσετε πρώην ναρκομανείς ;
- Όχι ρε , δεν βοηθάω ! Κι εγώ ήμουν πρώην τραβεστί στη Συγγρού , δεν βγήκα να το βροντοφωνάξω για να πουλήσω την πραμάτεια μου !
- Σας ευχαριστούμε πολύ !(σαν να μ` έστελναν στο διάολο !)
- Την κατάρα σας να χω !
Μπορούμε καλοί μου φίλοι να παλεύουμε στη ζωή χωρίς να φωνάζουμε τι ήμασταν για να μας λυπηθούν !
Αξιοπρέπεια λοιπόν και μην μου πει κανείς "όποιος είναι έξω απ το χορό " γιατί δεν ξέρει τι σόι χορευτής  υπήρξα ,ούτε κι αυτό είναι το ζητούμενο .

Επανέρχομαι .
Δεν εχει μείνει κάτι απροστάτευτο ! Τα κολεόπτερα Αμαζονίου , τους Ινδικούς τρυποκάρυδους , και τα  "τζιτζιμιτζιχότζιρα"  Αχαΐας , δεν μπορεί ... κάποια ασυνεύρετη αρχοντοαμπελοπουτανοκυρία κόρη ναυάρχου ή επιφανούς βιομηχάνου πρώην δοσίλογου  θα τις εχει υιοθετήσει.
Τις βρίσκετε εύκολα γιατί έχουν διπλό όνομα και διπλό επίθετο για να νομίζεις ότι είναι τέσσερις στην τιμή της μιας . 

Συγχωρήστε με αλλά φοβάμαι ότι όλοι οι "σωτήρες" , μας θέλουν ανήμπορους και τρομοκρατημένους . 
Τα αριστερά κόμματα δεν πιστεύω ότι καταβάθος  θέλουν να σηκώνει κεφάλι ο εργάτης , ο συνταξιούχος γιατί αν ορθοποδήσουν κάποτε ,  θα μείνουν χωρίς πελατεία . Για τα δυο μεγάλα κόμματα δεν το συζητάω καν , δεν μπαίνω στον κόπο .
Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν θέλουν ...υγιείς ανθρώπους ,  για λόγους ευνόητους . Για την εκκλησία Χριστιανισμός Α.Ε ούτε λόγος να γίνεται  ! 

Τελειώνει η ψυχανάλυση αχταρμάς και ξέχασα τους αντιεξουσιαστές .
Η άποψη μου είναι ότι αυτό που ενοχλεί τους περισσότερους ανιεξουσιαστές είναι ότι η εξουσία βρίσκεται σε άλλα χέρια και όχι στα δικά τους .
Επίσης βρήκα και μια ομοιότητα εξουσίας με την αντιεξουσία . Και οι δύο σου ανοίγουν το κεφάλι  αν δεν συμφωνούν με αυτά που λες . 

 Σωτήρες , εσείς σουτ ! Να μείνετε , να πάω αλλού !