Μην φεύγεις παλιέ καλέ μου χρόνε τώρα που σε συνήθισα .  Άδειασε και το μπουκάλι , άδειασα κι εγώ .

Τι συνήθεια κι αυτή κάθε χρόνο , να γιορτάζουμε ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο .

Νέε χρόνε φύγε τώρα
χάσε πάλι τη σειράααα
ήρθε ο γέρος με ζοχάδα
να σου ρίξει στ` αχαμνάααα .

Νέε χρόνε χάσου τώρα
όλα είναι δανεικάαα
φρέσκες φέρνεις μου ρυτίδες
και χασούρα στα χαρτιάαα .

Παλιοχρονιάαα, παλιοχρονιάαα
χαρούμενη φτυστή παλιοχρονιάααα !

Ευτυχισμένο το 2004 !
-Ρε Θανάση  τον πιστεύω αυτόν το γερο- Ρεχάγκελ .
- Κι εγώ τον Κωστάκη , είναι έτοιμος να μας κυβερνήσει ηδονικά !
Άντε γεια μας , και κοτσάνι η ουρά μας !

Και βέβαια τραγουδάκι , εννοείται !

Καλησπέρα ωραίε μου εαυτέ . Είχα καιρό να σου γράψω και να σε γράψω κανονικά και όπως σου πρέπει δηλαδή .
Εκεί που πάω να απλώσω την πίκρα μου για τις ήμερες που έρχονται , που μου θυμίζουν ότι πρέπει να είμαι χαρούμενος ενώ δεν είμαι...

Εκεί που το υποσυνείδητο  πετάει  μια βλακώδη εντολή στο συνειδητό μου  το οποίο την παίρνει πολύ στα σοβαρά ενώ παράλληλα αδυνατεί να εκτελέσει ...( μέρες γιορτινές - φώτα -χαρά- ρεβεγιόν -χρήματα -εξωτικοί  προορισμοί - ζεστοί άνθρωποι χορτάτοι  
-ενδιαφέρουσες παρέες - χαμόγελo ευτυχίας λουσμένoς από την αγάπη των γύρω )  και εσύ να μην έχεις πολλά  από αυτά .
Γιατί έχεις πανίσχυρο υποσυνείδητο και ανίσχυρο συνειδητό , τα `παμε !
Εκεί που λοιπόν καλοί μου φίλοι , οι μέρες αυτές μου υπενθυμίζουν όλα όσα δεν έχω και μου ξυπνούν κάτι που δεν είμαι ...
Εκεί που η θλίψη σου χτυπά την πόρτα με ύφος δικαστικού κλητήρα  ... τσουπ ! Να τη μπροστά μου η αντιβίωση ! Βρίσκω μπροστά μου ένα παλιό άρθρο του Αντώνη Πανούτσου με γιορτινές οδηγίες και επισημάνσεις .
Με αυτόν τον άνθρωπο έχουμε ζήσει "πολλά μαζί" και ούτε καν γνωριζόμαστε . Αυτό είναι το Χριστουγεννιάτικο δώρο μου για σας καλοί μου φίλοι , λιγάκι μακροσκελές αλλά ξέρω ότι θα το απολαύσετε μέχρι τέλους , είμαι σίγουρος για αυτό .
Έτοιμοι ; Πυρ ! 

ΟΣΟΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ να δολοφονήσετε την οικογένειά σας τα Χριστούγεννα αλλά δεν έχετε καταλήξει με ποιον τρόπο, από καρδιάς συστήνω
 το «Murder most  Merry».
Σε ένα καλαίσθητο βιβλίο των 374 σελίδων μπορείτε να βρείτε μία συλλογή  6 ιστοριών χριστουγεννιάτικων εγκλημάτων, γεμάτες όμορφες ιδέες για το πώς μπορείτε να ξεκάνετε τους αγαπημένους σας.

Εχω κάνει Χριστούγεννα σε αεροπλάνο πάνω από το Βέλγιο, στο U-Bahn του Βερολίνου πριν την Koch Strasse, καβάλα σε Lambreta ψάχνοντας για τσιγάρα στο  Stratham, στο γραφείο του οπλονόμου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και στην Εσαουίρα του Μαρόκου, με τον ιδιοκτήτη του Café de Bebere να προσπαθεί να μουπουλήσει πριονίδι αποκαλώντας το «terrific staff».
Η πείρα, λοιπόν, μου επιτρέπει να δώσω κάποιες χριστουγεννιάτικες συμβουλές επιβίωσης.

1) Εχοντας μπαμπά ναυτικό, κατάλαβα ότι το μυστικό μιας μακρόχρονης σχέσης είναι το ζευγάρι να βλέπεται όσο το δυνατόν λιγότερο.
Για τέλεια σχέση δεν πρέπει να βλέπεται καθόλου.
Ενώ τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου τα ζευγάρια έχουν βρει μια ασφαλή ρουτίνα, τα Χριστούγεννα η ρουτίνα διαταράσσεται.
 Μη βάζετε σε κίνδυνο τη σχέση σας.
 Πείτε κάτι ευγενικό σαν «αγάπη μου, ξύπνησα σήμερα με την επιθυμία να ασχοληθώ με την ιστιοπλοΐα ανοιχτής θαλάσσης».
Ο μακαρίτης σερ Φράνσις Τσίτσεστερ έκανε δύο φορές τον περίπλου της Γης και διατήρησε μια υπέροχη σχέση με την κυρία του.
Οταν ρώτησαν τον ΟυίνστονΤσόρτσιλ αν τρώει πρωινό με την Κλεμεντίνη, απάντησε: «Το δοκιμάσαμε μία φορά, η εμπειρία δεν ήταν καθόλου ευχάριστη και δεν το επαναλάβαμε».
Εζησαν μαζί 40 ευτυχισμένα χρόνια και πουθενά δεν αναφέρεται ότι άλλαζαν τις συνήθειές τους για τα Χριστούγεννα.

2)  Μην τσακώνεστε για γεγονότα που δεν σας αφορούν, υποκρινόμενοι ότι έχουν σημασία.
Εάν ο Τέρης Χρυσός - που αυτή τη στιγμή σιγοτραγουδά στο εορταστικόπρόγραμμα της ΕΡΤ το «Τάκα, τάκα»
ζει ή τον χάσαμε και αυτό που βλέπουμε είναι βίντεο, αφορά τον Τέρη Χρυσό και ελάχιστους άλλους.

3)  Μην εντυπωσιάζεστε από τις παραδοσιακές συνήθειες των Χριστουγέννων.
Κυρίως μην προσπαθήσετε να τις μιμηθείτε.
Εάν «οι νοικοκυρές της Βόνιτσας ξύπναγαν τα χαράματα των Χριστουγέννων για να φουρνίσουν σκαλτσούνια που τα ονόμαζαν μπουμπούτσκα»,  αφορά μόνο τις νοικοκυρές της Βόνιτσας και τον παραγωγό του κρατικού ραδιοφώνου που το περιγράφει.
Επειτα από 100χρόνια ένας άλλος παραγωγός της ΕΡΤ θα διηγείται λιγωμένα πως οι νοικοκυρές στο Παγκράτι πήγαιναν κάθε Χριστούγεννα στον«Κατσέλη» να αγοράσουν κρουασάν.

4 )  Δεν υπάρχει κανένας λόγος τα Χριστούγεννα να ανεχόμαστε να μας καταστρέφουν το σπίτι με τη φράση «Ε, χρονιάρες μέρες είναι…».
Στον Α’ Παγκόσμιο οι αντίπαλοι στρατοί συναντήθηκαν στο No man’s land  για να γιορτάσουν.
Οπως αναφέρει ο John Keegan στο «The face of battle», ένας μεθυσμένος Γερμανός στρατιώτης αποφάσισε να κάνει πιπί μέσα σε ένα αγγλικό χαράκωμα.
Οι Αγγλοι στρατιώτες δεν είπαν «Ε, χρονιάρες μέρες».
Τον πυροβόλησαν.
Ο,τι ισχύει για το να κατουράς το χαράκωμα του άλλου, ισχύει και όταν του ρίχνεις στάχτη στο χαλί ή κόκκινο κρασί στο τραπεζομάντιλο. 

5) Δεν έχετε κανένα λόγο να παίξετε με τα παιδιά σας επειδή έχετε διακοπές.
Και εκείνα έχουν διακοπές τρεις μήνες το καλοκαίρι αλλά κανένας δεν λέει ότι πρέπει να έρχονται στο γραφείο και να βοηθάνε στον ετήσιο ισολογισμό.
Αντιμετωπίστε το κατάματα.
Το να είστε 40 χρόνων άνθρωποι και να πρέπει να γονατίζετε στο χαλάκι για να παίξετε «Κάστρα και πολιορκητές» έχει ενδιαφέρον.
Μπορεί και για ένα πεντάλεπτο.
Ακόμα λιγότερο ενδιαφέρον έχει να παίζετε «Φωτεινό παντογνώστη» και να πρέπει να υποκρίνεστε ότι χαίρεστε επειδή βρήκατε τι έγινε το 1821.
Ακόμα χειρότερο είναι να συγχαίρετε το παιδί σας που απάντησε στην ίδια ακριβώς ερώτηση επειδή έκανε λάθος και έβαλε ξανά πρώτο το χαρτάκι.
Αν τα παιδιά σας επιμένουν να παίξουν μαζί σας, προτείνετέ τους να παίξετε τον «εύζωνα».
Το παιδί κάνει τον εύζωνα της ανακτορικής φρουράς και κάθεται προσοχή στη γωνία ένα δίωρο.

 6) Επειδή γεννήθηκε ο Χριστός δεν είναι υποχρεωτικό να κάνετε σεξ με τη σύντροφό σας.
Είναι σαφές ότι από ευγένεια πρέπει να δείξετε κάποια σαρκική επιθυμία, αλλά δεν είναι ανάγκη να ολοκληρώσετε την πράξη.
Εάν αυτή επιμείνει στο να προχωρήσει το πράγμα, επικαλεστείτε το παράδειγμα του Ιωσήφ που δεν άφησε αχυρώνα για αχυρώνα να κοιμάται με τη Μαρία στη φυγή από τη Ναζαρέτ, αλλά όπως βλέπουμε στις εικονίτσες δεν έβγαζε ούτε την κελεμπία.
Πείτε ότι ανήκετε σε μια χριστιανική αίρεση που τα μέλη της ονομάζονται Ιωσηφιστές και για να τιμήσουν τον μεγάλο δεν κάνουν σεξ τα  Χριστούγεννα, ενώ οι ιερείς  στους οποίους φυσικά ανήκετε , δεν κάνουν ούτε την Πρωτοχρονιά. 

7) Εάν δεν έχετε δει τη θεία σας τη Φιφή από τα προηγούμενα Χριστούγεννα , δεν υπάρχει κάποιος λόγος να τη δείτε σε αυτά.
Ανάμεσα στα περασμένα Χριστούγεννα και σε αυτά δεν έχει συμβεί τίποτα που θα μπορούσε να βοηθήσει τη συζήτησή σας με τη Φιφή να μην ψοφήσει στο τέταρτο.
Είναι απίθανο να πείτε στη θεία ότι βρήκατε μια καινούρια γκόμενα, είναι αμφίβολο να την πληροφορήσετε ότι ο Ολυμπιακός έχει προβλήματα με τον προπονητή του και πως δεν νομίζετε ότι το κενό του Αβραάμ Παπαδόπουλου θα καλυφθεί γρήγορα στην άμυνα.
Ομολογείστε.  Εάν δεν μιλήσετε για τον μακαρίτη τον θείο ή για τα κληρονομικά, δύο θέματα που πραγματικά αξίζει κανένας να έχει άδεια για να μιλήσει γι’ αυτά, δεν υπάρχει άλλο θέμα να κρατήσει τη συζήτηση.
Σε περίπτωση που αποφασίσετε να κάνετε την επίσκεψη, πάρτε μαζί σας το «Κάστρα και πολιορκητές».
Από το να μιλάτε είναι καλύτερα να παίξετε με τη θεία.

■ Πείτε τους να σας τα πουν για να τους την πείτε.

Ο δικός μας Αϊ - Βασίλης έζησε τον τέταρτο αιώνα.
Το374 μ.Χ. έκανε τα εγκαίνια του pet project του,
που ήταν η πόλη Βασιλειάδα στην Καισάρεια.
Αφού ξεπεράσουμε το πόσο νούμερο πρέπει να είσαι για να δίνεις σε μια πόλη το όνομά σου και ευχαριστήσουμε τον Κύριο που ο άγιος δεν ονομαζόταν Ηλίας για να ονομαστεί το condominium «Η Λιάδα», ας δούμε τι κατά σειρά κατασκεύασε ο Αγιος Βασίλης στη Βασιλειάδα. «Μεγαλοπρεπή θρησκευτικό ναό». Γιατί γεννηθήκαμε για τις μεγάλες πίστες. «Κατοικία του Επισκόπου».
Και ποιος ήταν ο επίσκοπος στη Βασιλειάδα;
Ελάτε… εύκολο είναι... «Κατοικίες ιερέων και μοναχών». Για να βολέψουμε τα δικά μας παιδιά, δηλαδή.
Και μετά, αφού ο Αϊ - Βασίλης βολεύτηκε και βόλεψε τους δικούς του  με κρατικό χρήμα - και πουθενά δεν αναφέρεται ότι έκανε διαγωνισμούς , ασχολήθηκε να φτιάξει νοσοκομείο, λεπροκομείο, γηροκομείο, ορφανοτροφείο και ξενώνες για τους φτωχούς .
Γεγονός που δείχνει ότι εάν δεν ήσουν άρρωστος, λεπρός, πουρός, ορφανός και μπατίρης, η Βασιλειάδα ήταν τόσο ευχάριστο μέρος να περάσειςτις διακοπές σου όσο τα Μέθανα τον Μάρτη.

■ Στη λογική του αγίου «ό,τι αρπάξουμε», είναι και ο τρόπος που λέγονται τα κάλαντά του.
Πολύ πριν αρχίσουν οι Ρουμάνοι τσιγγάνοι να εκβιάζουν τους αθώους επιχειρηματίες της Βαλαωρίτου με την απειλή «μου δίνεις ένα ευρώ ή θα παίξω το "Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία" σε arrangement για δύο πνευστά, τουμπερλέκι και ακούρδιστο βιολί πάνω από τα κεφάλια σας και την ώρα που μιλάτε για τη μετοχή της "Hyatt"», τα Ελληνόπουλα εκβίαζαν αγουροξυπνημένους συμπολίτες τους με την απειλή  «Να τα πούμε;».
Συνήθως λένε κάτι σαν «Αϊ Βισλ έρχ. Καταδέχθ. Κες ρία. Κυρία. Ευχαρίστ. Κύρ’ και του Χρόν’»
και φεύγουν με το τάλιρο. Φέτος εκδικηθείτε τα.
Ζητήστε τους να πουν όλα τα κάλαντα.
Ακόμα κι αν το καταφέρουν και πουν το «Ζαχαροκάντιο, ζυμωτή», ζητήστε τους να εξηγήσουν τη διαφορά ανάμεσα σε ένα ζαχαροκάντιο και μία ζυμωτή.

 Εάν προσπαθήσουν, σπάστε τους τον τσαμπουκά και πείτε το αντίθετο. Μη νιώθετε τύψεις.
Με κάθε τάλιρο που δίνετε, ενισχύετε την παιδική εγκληματικότητα. Το παιδί που σήμερα σας λέει τα κάλαντα χωρίς να ξέρει τη διαφορά ανάμεσα στο ζαχαροκάντιο και τη ζυμωτή, είναι ο αυριανός διοικητής ΔΕΚΟ που έχει συνηθίσει την αρπαχτή και θα λέει ότι δεν ήξερε ότι τη δουλειά εκτός από τον Εμφιετζόγλου τη «χτυπούσε» και ο Μυτιληναίος. 

Γνωρίζατε οτι :α) ¨ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ Ο ΣΑΝΤΑ ΚΛΑΟΥΣ
ΤΟ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΜΙΑ   ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’20.
ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΝΑ  ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΜΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΦΟΡΟΥΣΕ ΕΑΝ Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΗΤΑΝ ΤΗΣ FANTA,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΕ ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΣ  ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕ  ΤΟ SPRITE.

β) Το «Καλά Χριστούγεννα» στα  αλβανικά είναι «Γκέζουας Κρισλίντγιετ Βιτίν ε ρι».
Εάν μερικοί από τους καλύτερούς σας φίλους μιλάνε σουαχίλι, τι πιο όμορφο από το να τους υποδεχτείτε φωνάζοντας «Κρίσμας νιέ μα να χέρι ζα μουάκα μπία».
Στα κροατικά το «Καλά Χριστούγεννα» ακούγεται σαν ακραίο μπακ της Χάιντουκ. «Σρέταν Μπόζιτς».
 Το αγαπημένο μου «Καλά Χριστούγεννα» είναι στα αιγυπτιακά. «Κόλο σάνα βίντομ τίεμπεεν».
 Η ευγενική απάντηση είναι «Ε, όχι και που θα σανά βίντομ τίεμπεεν Κόλο, επειδή έχουμε Χριστούγεννα…». 

και γ) Τα Χριστούγεννα η Αστυνομία δίνει συμβουλές πώς να προφυλαχτείτε από την κλοπή.
Συνήθως οι συμβουλές είναι:
«Εάν φύγετε από το σπίτι, αφήστε ένα φως αναμμένο, ζητήστε από έναν γείτονα να μαζεύει την αλληλογραφία σας…» και τα σχετικά.
Τι γίνεται όμως εάν η ανησυχία σας είναι ότι θα μπείτε στο σπίτι και τα παλικάρια θα είναι μέσα;
 Ακολουθήστε τη μέθοδο Νίκου Αλέφαντου.
 Ο Αλέφας όποτε μπαίνει σε
σκοτεινό δωμάτιο φωνάζει:
 «Βγες ρε. Σε είδα ότι είσαι μέσα».

 Κλείνω φίλοι μου με μια τελευταία συμβουλή : Οπως κάθε χρόνο, τα Χριστούγεννα υπάρχουν για να ταλαιπωρήσουμε τους μικρούς φίλους μας που τόλμησαν να μας πουν τα κάλαντα.
 Oταν το ανυποψίαστο παιδί  χτυπήσει την πόρτα ανοίξτε και ζητήστε του να πει τα κάλαντα με όλους τους στίχους.
Κουνήστε του ένα κατοστάρικο κάτω από τη
μύτη και πείτε του «είναι δικό σου τώρα αν μου πεις τη  διαφορά ανάμεσα στο ζαχαροκάντιο  και στην ζυμωτή».
 Γελάστε όπως αγχωμένο  (λόγω …κατοστάρικου)  θα ψελλίζει διάφορες ανοησίες , πείτε του «χρόνια πολλά» και ευχηθείτε του εις  το επανιδείν και τον καινούριο χρόνο με νέες ερωτήσεις όπως τη διοικητική διάρθρωση της Καισαρείας .
 
Ωπ ! Παραλίγο να ξεχάσω το σημαντικότερο … εάν θέλετε να εκδικηθείτε το γείτονα σας που καταλαμβάνει ανερυθρίαστα δυο θέσεις πάρκινγκ με  βοηθούς το θράσος και την αδεξιότητα του  , τώρα είναι η κατάλληλη εποχή . Κάντε δώρο στο παιδί του ένα  φασαριόζικο πνευστό  όπως η τρομπέτα και απολαύστε ήσυχα -ήσυχα το κρύο σας πιάτο .
Επίσης , μην ξεχάσετε να φροντίσετε τα παράθυρα να είναι μονίμως κλειστά .
Η έλλειψη οξυγόνου χαρίζει άφθονη υπνηλία στα ζωηρά σας παιδιά και σας γλυτώνει  και απ το τουρού -ρουρού της τρομπέτας του δύστυχου διπλανού .
Μην με ευχαριστείτε , δεν κάνει τίποτα , χρονιάρες μέρες που είναι !

Εδώ καλά μου φιλαράκια κλείνει το αμαρτωλό μου δώρο-πόστ !
Ελπίζω να σας έπιασα απ το γιακά πριν πηδήξετε απ το μπαλκόνι .
Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι ... ελεύθερο το εύψυχον !
Φύγε κυρά μου απ το δρόοοοομόοοοο ! 

Φίλοι μου γειά σας !

 Πως πήγε , σπάσαμε καμιά βιτρινούλα σήμερα ;
Θα συνεχιστεί η επανάσταση της πορδής  ή να κρατήσω το μανταλάκι στη μύτη μου ;
"Mη χτυπάς τον αδερφό σου
τον αφέντη τον κουφό σου!
Και στον ίδρο το δικό
γίνε συ τ' αφεντικό." 
Τζάμπα το έγραφε φίλε αντιεξουσιαστή ο Βάρναλης που σου υπογράμμιζε :
Δεν χτυπάμε τον αδερφό μας στα ματ (κάποιου φίλου σου αδερφός θα ειναι) που βράζετε στο ίδιο καζάνι , δεν χτυπάμε το μαγαζί του απέναντι διότι και κότα αν τον χαρακτηρίσεις και τον τιμωρείς για την ουδετερότητα του, ξέρεις πολύ καλά ότι όποιος ασχολείται με ... κότες είναι δυο φορές κότα! 
Σε περίμενα με μεγαλύτερες βλέψεις , ιδέες και στόχους φιλαράκο μου ! Αλλά κάτι θα ξέρεις παραπάνω τρομάρα σου ή μάλλον τρομάρα μου !

Πάμε παρακάτω , για ελάτε μέσα ρε παιδιά , σας αρέσει το χαλάκι μου ; "Grand hotel" γράφει , το αγόρασα από ένα Praktiker, μόλις το είδα το ερωτεύτηκα σφόδρα !
Καλώς ήρθατε στο Grand hotel της σκέψης μου που δεν απέχει και πολύ απ το Cheap.
Μια ιδέα είναι όλα ...

Μην ακολουθείτε τις ομάδες και τα μεγάλα κόμματα , τους σταρ , τους ηγέτες και τον κάθε σημαντικό και γυαλιστερό της εποχής .
Κάποιες σταθερές αξίες μπορούμε να έχουμε για να παίρνουμε παραδείγματα από αυτές , να κρατάμε τα χρήσιμα και να πετάμε τα σκάρτα . Όμως το να ακολουθείς το δρόμο που χάραξαν άλλοι είναι μια μεγάλη παγίδα .
Τα λόγια του Μαρξ , του Χριστού , τα λόγια του Γκάντι είναι μερικά από τα φωτεινά παραδείγματα .
Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσεις , να ξεδιαλύνεις οριστικά κάποια πράγματα μέσα σου .
Ότι δεν είσαι σαν αυτούς τους πρωτοπόρους .

Αν έχεις καπνίσει πούρο, έχεις πάει στην Κούβα και έχεις συμμετάσχει σε πορείες δεν είσαι ο Τσε .
Αν γράφεις αφυπνιστικό πύρινο στίχο , παίζεις ηλεκτρική και παίρνεις ναρκωτικά δεν είσαι ο ανεπανάληπτος Παύλος Σιδηρόπουλος . 
Αν συχνάζεις στην οδό Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια , στα στέκια του Νικόλα Ασιμου , δεν είσαι ο Ασιμος .
Ούτε καν όταν ψελλίζεις τα τραγούδια του , χωρίς να εμβαθύνεις στην ουσία τους.

Την έχουμε αυτή την τάση για μιμητισμό , ο οποίος συνήθως μας ρίχνει σε περίεργα λούκια που δεν τα φανταζόμαστε .
Έχε υπόψη σου ότι το κουσουράκι σου για μιμητισμό το γνωρίζουν αυτοί που θα θελήσουν να σε "υιοθετήσουν" είτε πολιτικά κόμματα λέγονται , είτε θρησκείες , είτε ομάδες οπαδών ποδόσφαιρου , ή και των αντιεξουσιαστών , αριστεριστών και λοιπών σωτήρων .
"Προχθές" σου έδωσε κάποιος εντολή να σβήσεις τα φώτα για την εξοικονόμηση ενέργειας του πλανήτη , κι εσύ τα έσβησες .
Κάποιος σε πήρε τηλέφωνο και σου είπε , ότι κάτω τα σπάνε , κι εσύ πήγες και τα έσπασες δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα .
Τίποτα από μόνος σου θα κάνεις ρε ; Δικό σου δρόμο δεν μπορείς να χαράξεις ; 
Ακόμα και το λόγο της αγάπης του Χριστού να ακολουθείς , δεν παύεις να είσαι ακόλουθος .
Ξέρεις ποιό είναι το πρόβλημα μου με τους ακόλουθους ;
Παρερμηνεύουν συχνά το λόγο και τα έργα των ινδαλμάτων τους και μουντζουρώνουν την πρωτογενή και πρότυπη γραφή τους .
Και η μεγάλη πλάνη είναι ότι εκείνη τη στιγμή , οι συνεχιστές νομίζουν ότι επιτελούν ορθά το έργο τους . 
Ο Χριστός είπε τη συγκλονιστική φράση " Αγαπάτε αλλήλους " και οι συνεχιστές του την μετέτρεψαν σε χριστιανισμό Α.Ε (ανώνυμος εταιρεία )! 
Στο μεσαίωνα κάηκαν φωτισμένοι άνθρωποι μαζί με τα έργα τους , στις ιερές εξετάσεις .
Υπάρχουν χριστιανοί του σήμερα που θα σου φράξουν το δρόμο , και θα σου κοπανήσουν το κεφάλι με το σταυρό ,
αν τολμήσεις να αρθρώσεις διαφορετική άποψη .
Οι αντιεξουσιαστές το ίδιο,  μόνο που αλλάζει ο σταυρός με λοστό .

Φτιάξε το δικό σου "μαγαζί" , διδάξου απ τα λάθη και τα σωστά των άλλων και πήγαινε τον κόσμο ένα μάταιο βήμα (έστω) πιο μπροστά .
Με δική σου πατέντα και ευρεσιτεχνία , με δικό σου ίσκιο , κι όχι των άλλων . Φτιάξε το δικό σου "τραγούδι",
το δικό σου παραμύθι να νανουρίζει τα παιδιά σου .

Σκέψου , κοίτα αντικειμενικά και σφαιρικά την πηγή του κακού και του καλού που σε προβλημάτισε . Όχι με εμπάθεια . Να έχεις το θάρρος και τα κότσια να παραδέχεσαι τα λάθη σου . Όχι με φανατισμό .
Σκέψου , σκέψου , σκέψου και βρες την κατάλληλη στιγμή .
Όχι όταν σου πουν οι άλλοι , παρά μόνο όταν θα το πεις εσύ ! Όχι να σε παρασύρει , ο πολτός , η μάζα .
Τα περιγράφει όλα το παρακάτω ανέκδοτο .

"Είναι σε ένα αεροπλάνο ένας παπαγάλος και βρίζει συνεχώς την αεροσυνοδό , γιατί δεν του προσφέρει καλές υπηρεσίες , φωνάζει δηλαδή για τα δικαιώματα του . Τον βλέπουν 2-3 επιβάτες και παρασύρονται κι αυτοί από τον επαναστάτη παπαγάλο , και αρχίζουν να βρίζουν  κι αυτοί την αεροσυνοδό .
Οργισμένος ο πιλότος , τους πετάει από το αεροπλάνο , τον παπαγάλο και τους 3 επιβάτες .
Καθώς κατευθύνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο κενό , πετάει δίπλα τους ο παπαγάλος και τους ρωτά :
- Ρε μάγκες έχετε φτερά ;
- Όχι , του απαντούν αυτοί.
- Ε, τότε γιατί τσαμπουκαλεύεστε  ; απάντησε ο παπαγάλος και συνέχισε το πέταγμα του !"
(Νομίζω ότι μετά από αυτό το παράδειγμα , πιο πενηνταράκια δεν γίνεται .)

Εάν δεν γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τις αντοχές του μέχρι που φτάνουν και δεν τον κοσκινίσουμε αυστηρά , δεν είμαστε έτοιμοι να οδηγήσουμε , όχι τη ζωή μας αλλά ούτε ποδήλατο .
Αλλά έχουμε το ρημάδι το ψώνιο με την ετικέτα. Να έχουμε την ταμπέλα και όχι την ουσία .
Εγώ είμαι πρόεδρος , είμαι δήμαρχος , είμαι αναρχικός , είμαι τροτσκιστής .

Πρέπει οπωσδήποτε κάτι να είσαι , και κάπου να ανήκεις βρε άνθρωπε ; Δεν μπορείς ούτε μια στιγμή να ανήκεις σε σένα  ;
Δεν βαρέθηκες να φοράς όνειρα άλλων , δανεικά ρούχα νομίζοντας ότι σου πάνε  ;
Αρκεί να πάρεις τον "τίτλο" και μετά ας πάει να πνιγεί η ουσία !

Κάντο με δικά σου φώτα λοιπόν κι όχι με δανεικά άλλων. 
Όχι δεν το λέω από εγωισμό , αλλά από ανάγκη για αυτογνωσία .
Αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου (και δεν μιλώ για ναρκισσισμό) , δεν μπορείς να δώσεις αγάπη στους άλλους .
Αν δεν μπορείς να σταθείς στα πνευματικά σου πόδια , μην περιμένεις  να στηριχθείς από τις ζωές των άλλων .
Παρατηρητικότητα , παρατηρητικότητα ... πρώτα εσωτερική κι έπειτα εξωτερική .
Φίλε αγρότη , η διαμαρτυρία σου - κλείσιμο δρόμων, είναι εκ του ασφαλούς , γιατί την κάνεις πάντα όταν έχεις ελεύθερο χρόνο το Δεκέμβρη . Ξέρεις εσύ ...
Φίλε επαναστάτη , η διαδήλωση - επανάσταση δεν παίρνει ρεπό Πρωτοχρονιά και Φώτων, ούτε τελειώνει όταν σβήνουν οι κάμερες των   " μέσων μαζικής εξημέρωσης"  , γιατί τότε ακυρώνεσαι . Θυμάσαι ;
Φίλε ανθρωπιστή μην σε ξαναδώ Χριστούγεννα και Πάσχα να δίνεις φιλοδώρημα στους φτωχούς .
Δεν το κάνεις όλο το χρόνο , ποιον κοροϊδεύεις ;
Τον καθρέφτη σου όμως δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις με τίποτα , μα με τίποτα όμως !  Τι θες τώρα ;
Απενοχοποίηση ;
Με αγάπη , ο ένοχος !

Υγ: Μην σπρώχνεστε και μην βιάζεστε , εχει χώρο για όλους !

Πάντα ήθελα να διηγηθώ αυτή την μικρή μου ιστοριούλα
και όνειρο μου είναι να την διηγηθώ στα εγγονάκια μου όταν θα μεγαλώσω  και θα γίνω ένας "σεβάσμιος" παππούς.

Παππού πες μας την ιστορία που σε συγκλόνισε τόσο,  όπως μας λες .
Κάποτε παιδιά μου  στο χωριό της μητέρας μου στα Λουσικά  έγινε ένα πάρτι γενεθλίων .
Η εορτάζουσα κοπέλα λεγόταν Μαρία .
Η οικογένεια της είχε εγκατασταθεί στο χωριό όταν εγώ εκπλήρωνα τη θητεία μου στη μαμά παρτίδα , πατρίδα ήθελα να πω , και όπως καταλαβαίνετε δεν τους γνώριζα τους ανθρώπους .
 Ήταν καλοκαίρι Αύγουστος του `92 μόλις είχα πάρει το απολυτήριο και παραβρέθηκα στο πάρτι που σας προανέφερα .
Η Μαρία ήταν μια μελαχρινή  επίγεια θεά που έμοιαζε με την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς .
Η βραδιά κυλούσε βαρετά , αργά και βασανιστικά , εγώ ως συνήθως έπινα σαν μοσχάρι για να ξεχάσω , μακάρι να ήξερα τι ακριβώς , και  πριν σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη της διαύγειας του μυαλού μου , είδα δεξιά μου το θαύμα της φύσης καθισμένο στην κούνια του κήπου .

Είδα την Σάλμα Χάγιεκ με πράσινα μάτια (φτυστή όμως!) να μου χαμογελά σαν σειρήνα , κι εγώ αδύναμος Οδυσσέας  που τον τραβά μια ανίκητη έλξη κοντά της .
Το αλκοόλ ξεθύμανε  ως δια μαγείας .
Βλέμμα σταθερό προς τον στόχο , χαμόγελο και πάμε .
- Κοπελιά η κούνια αυτή φτιάχτηκε για δυο  και είναι κρίμα να την χαίρεσαι μόνη σου . Μπορώ να καθίσω δίπλα σου χωρίς να με αγγίζεις ;
( Γελούσε αμήχανα και με τις κόρες των ματιών διογκωμένες και σπινθηροβόλες, καλό σημάδι είπα μέσα μου.)
- Με λένε Ελένη και είμαι η αδερφή της Μαρίας. Εσένα αγενή εισβολέα στην ηρεμία μου πως να σε αποκαλώ ; 
- Τζέγκις Χαν , γοητευμένος Τζέγκις χαν .
- Πολύ ψηλός δεν είσαι για  Τζέγκις χαν ;
- Είμαι όσο ψηλός χρειάζεται  και επίσης όσο καθιστός χρειάζεται (κάθομαι) για να θαυμάζω από κοντά έργα τέχνης .
- Ααα, τέτοιος είσαι ! Πως να το πω αυτό τώρα , θάρρος ή θράσος ;
- Έλξη και ροπή προς το ξεχωριστό λέγεται ,και  δίπλα του ένας Γιώργος .
Γιώργο με λένε και ... δεν χάρηκα καθόλου (εννοώντας το αντίθετο) .
Νιώθω διπλά χαρούμενος γιατί σε γνωρίζω και γιατί δεν χρειάστηκε να κατατροπώσω  κάποιον επίδοξο θαυμαστή .
Πως και μόνη σου  ;

- Ε όχι και μόνη μου , ολοκληρο Τζέγκις χαν κατακτητή έχω δίπλα μου !

(Γελούσε και η νύχτα γέμιζε φως , η καρδιά μου σκίρτησε νικημένη πλάι στο βελούδινο υγρό βλέμμα της .
" Ελένη τα δίδυμα λακκάκια του χαμογέλιου σου  είναι ξέχειλα στα μάγουλα σου
για να πίνουν οι έρωτες να ξεδιψάνε ...".
 Ήθελα τόσο πολύ να της ψιθυρίσω τους στίχους του Παλαμά , μα ντρεπόμουν μήπως με θεωρήσει υπερβολικό , ποιόν , ...εμένα!

Το φεγγάρι Αυγουστιάτικο μας παρέσυρε , δεν κατάλαβα πότε τα δάχτυλα μου μπλέχτηκαν με τα δικά της , ζούσα σε όνειρο  και την άκουγα υπνωτισμένος να μου μιλά για τη ζωή της , για το λόγο που  ήρθαν εδώ ,  τα όνειρα της , για την ιδιαζόντως καλή εντύπωση που της έκανα .
Οι φίλοι από μακριά να με πειράζουν με νοήματα , ο πιο κολλητός μου τότε ο Γρηγόρης να με κοιτά περίεργα τόσο που έλεγα μέσα μου ... καλά ζηλεύει ο άτιμος που ανάμεσα στο ουίσκι και στις γυναίκες προτιμά σαν Ιρλανδός το πρώτο !
Α, ρε ταραμοκεφτέ έλεγα μέσα μου , θα σε κανονίσω μόλις τελειώσει η υπέροχη πτήση .
Δυστυχώς για μένα η προσγείωση δεν άργησε να έρθει .
- Άντε Ελενάκι , η ψυχή μου χόρτασε , καιρός να φροντίσουμε και τη σάρκα .
Σήκω , πάμε να χορέψουμε . Της πιάνω αποφασιστικά το αλαβάστρινο χεράκι μα εκείνη το τραβά ευγενικά και διστακτικά .

- Γιώργο μου ... είναι κάτι που δεν σου είπα .
>> Με κοιτούσε με ένα παράπονο μικρού κοριτσιού που της έκρυψαν τις κούκλες.
Και συνέβη εκείνη τη στιγμή μπροστά στα μάτια μου αυτό που με κάνει να ντρέπομαι ακόμα και τώρα που σας γράφω .
Περνά από μπροστά μας η μητέρα της σέρνοντας  ένα αναπηρικό καροτσάκι .
- Βλέπω Ελενάκι είχες την τιμητική σου σήμερα ! Ο εγγονός του παππού του Γιώργου Κ. δεν είσαι ;  Ώρα για ύπνο καλή μου , δεν κουράστηκες ακόμα ; 

- Κ...καλ ...  καλησπέρα σας  κυρία Δήμητρα , ναι εγώ είμαι . Να χαίρεστε την Μαρία . (Την είχα δει μια φορά στο μπακάλικο , που με θυμήθηκε !)
Σαστισμένος έβλεπα την κυρία Δήμητρα να σέρνει το όνειρο μου σε καροτσάκι , είχα χάσει τη φωνή μου από ντροπή που την έκανα να νιώσει τόσο άσχημα και άβολα .
Βουτάω απ το γιακά το Γρηγόρη :
- Είσαι μαλάκας ρε ! Χάθηκε να μου ψιθυρίσεις στο αυτί τι συμβαίνει , έγινα ξεφτίλα και στενοχώρησα την κοπέλα !

- Που να σε πλησιάσω Δον Ζουάν της δεκάρας που είχατε κολλήσει σαν στρείδια !
Χαιρέτησα με κατεβασμένο κεφάλι την Μαρία και κατηφόρισα για το σπιτι του πάππου με την ψυχή στα πόδια .

Δεν το χωρούσε ο νους μου , έκανα ένα πακέτο τσιγάρα σε μισή ωρα , ξαπλωμένος ανάσκελα στο ντιβάνι , είχα τρελαθεί !
Τι γκάφα ήταν αυτή  δεν μπορούσα να το χωνέψω .
Την επόμενη μέρα κόντευε να μεσημεριάσει δεν άντεξα , βρήκα το τηλέφωνο του σπιτιού της και πήρα να επανορθώσω .

Μου απαντά μια γυναικεία σιγανή φωνή .
- Παρακαλώ !
- Ελένη πήρα να σου ζητήσω μια τεράστ...
- Η Μαρία είμαι Γιώργο , μισό λεπτό να στη δώσω ...
Μια χορωδία αγγέλων σε γυναικεία φωνή μου απαντά
- Τι κάνει ο αιμοβόρος μογγόλος και υψηλότατος κατακτητής μου ;
- Ντρέπεται , ντρέπεται πολύ ο κατακτητής σου .
Ελένη μου είμαι τόσο βλάκας που δεν κατάλαβ...
- ( μελωδικό κοριτσίστικο γελάκι) . Καλά δεν ήσουν και υποχρεωμένος να ξέρεις.
Γιατί δεν έρχεσαι από δω να πιούμε καφεδάκι και να μου απολογηθείς με την ησυχία σου  ;

>> Αυτό περίμενα να ακούσω και άφησα το τηλέφωνο να κρέμεται
και τον κήπο της θείας μου με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο λιγότερο .

Φτάνω δειλά -δειλά στην είσοδο του σπιτιού της και προς μεγάλη μου έκπληξη ανοίγει την πόρτα  ο μπαμπάς της ο κύριος Σωτήρης ,  βλοσυρός , αρχοντάνθρωπος πρώην καπετάνιος . 
Με μια λαχτάρα στην καρδιά και το τριαντάφυλλο κρυμμένο , προχώρησα στο σαλόνι που με περίμενε η Δουλτσινέα μου καθισμένη με περίσσια χάρη στον δερμάτινο καναπέ , και ένα πλατύ χαμόγελο .
Ο πατέρας της με κοιτούσε αυστηρός και αμίλητος από την κορφή μέχρι τα νύχια και με έκανε να νιώθω λιγάκι άβολα .
Μέσα μου για να πάρω θάρρος ψέλλιζα την ατάκα του Χατζηχρήστου (κυρ Σουτήρη μου , ακυρ-Σουτήρη μου) δεν μου πας στο γεροδιάολο να μας αφήσεις λίγο μόνους !
Ήταν και λιγάκι πιο ψηλός και πιο γεροδεμένος ο ακυρΣουτήρης , πραγμα που δυσκολευε  κομματακι την κατασταση .

Οι κρυφές μου ευχές έπιασαν τόπο και άρχισε η απολογία μου .
- Γλυκεία μου δεν ήξερα, δεν κατάλαβα ...
- Ότι τα πόδια μου αρνούνται να βαδίσουν σε αυτόν το μάταιο κόσμο , έτσι ;
Με θεωρείς μια ανήμπορη ανάπηρη έτσι δεν είναι ;
Άντε πες το !
( τα ροζ χειλάκια της είχαν πεισμώσει ) .  Δεν καταλαβαίνεις ότι με το να απολογείσαι μου υπενθυμίζεις την αδυναμία μου ; Νόμιζα ότι είσαι διαφορετικός από τους άλλους αλλά...

- Τα επιχειρήματα μου τέλειωσαν Ελένη ... πιάνω με τις παλάμες μου το  ζωγραφιστό προσωπάκι της και την φιλώ με πάθος ανομολόγητο  . Οι ώμοι της χαλάρωσαν , η ανάσα της έκανε και τα ξερόφυλλα να ανθίζουν ,σηκώθηκε και το τελευταίο κύτταρο του σώματος μου .
Μείναμε έτσι για ένα πεντάλεπτο , αγνοώντας τον κίνδυνο του διπλανού δωματίου που έβλεπε εκπομπή για τις ένοπλες δυνάμεις .
Ντράπηκα τόσο πολύ , ένιωθα ότι εκμεταλλευόμουν μια ιδιαίτερη κατάσταση .
Χαμηλώσαμε και οι δυο τα μάτια .

- Γιώργο θα με πας βόλτα ; θέλω μια αγκαλιά στο ηλιοβασίλεμα .
- Μα πως ! Εγώ , εσύ ... ο μπαμπάς σου δεν ....
- (Χαμογέλασε )Ησύχασε , δεν είναι τόσο αγροίκος όσο δείχνει , και το καροτσάκι μου κι εγώ είμαστε πουπουλάκια !

Φτάσαμε σε ένα ονειρικό ερημικό τοπίο πίσω από το σχολείο του χωριού γεμάτο ελιές και στο βάθος να στέκεται όρθιος ο κάμπος ξανθομάλλης με μουσκεμένο μέτωπο και ματωμένα στήθη απ τον θερισμό του Ιούνη , σίγουρος για τους κόπους του  και για την αποστολή του.
- Γιώργο από την πρώτη στιγμή που σε είδα ...
- Μην το πεις σε παρακαλώ ... κι εγώ το ίδιο νιώθω .
Μείναμε αρκετή ώρα αμίλητοι , αφήνοντας τα μάτια να εκφράσουν αυτό που δεν μπορούν να φανερώσουν χίλια  “μονογράμματα” μαζί και “άσματα ασμάτων” .

- Γιώργο …  θέλω να κάνουμε ερώτα .
- Ελένη ... συγκεντρώσου ! Πως , δηλαδή δεν είναι ότι δεν , αλλά είναι δυνατόν ... μα είναι τεχνικά αδύνατο , πως !
- Χα , χα!  Χαζούλη μου  , όταν μια γυναίκα θέλει ...
πιάσε με απ τη μέση και σήκωσε με  να πιαστώ απ το κλαδί της ελιάς .
- Α , εσύ είσαι πιο τρελή , απ ότι φανταζόμουν...
- Σκάσε και ... κολύμπα γλυκέ μου ! (πιο θεληματική κι από Θεά Ήρα) .
Έσκασα λοιπόν και κολύμπησα ... και αφού μάζεψα όλα τα κοράλλια του βυθού της
κατάλαβα για πολλοστή φορά ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μακριά απ τη φύση . Από τότε λάτρεψα τις ελιές και τις ανακαλύψεις του Κουστώ .
Ηταν το πιο όμορφο τσιγάρο που έχω καπνίσει  .
Έπειτα είχαμε μια βουβή συνωμοτική χαρά μέσα μας που δεν βγάζαμε μιλιά
για να μην χαλάσουμε την μαγεία .

- Και μετά παππού τι έγινε ; Πες μας θα σκάσουμε από περιέργεια ...!
- Τώρα Γιωργάκη μου θα σου πω . Βρε συ μικρή , δεν σου έχω πει να μην ανακατεύεις με την μαγκούρα τα κάρβουνα στο τζάκι !
Τη μασιά για φιγούρα την έχουμε ; Άντε σύρε να μου φέρεις το τσίπουρο κόλλησε το στόμα μου τόση ώρα μπούρου -μπούρου !
Τι μαλακισμένο εγγονάκι έκανα !

- Παππού θα το πω στη μαμά !
- Πες το , κι εγώ  θα της πω  ότι παίζατε το γιατρό με τον Χρηστάκη της γειτόνισσας  δυο ώρες !
- Συνέχισε ρε παππού μας έσκασες ! 
-Καλά καλά τζιέρι μου συνεχίζω.

Την γύρισα στο σπιτι της , είχε πια σουρουπώσει για τα καλά , αποκαμωμένοι και  με φουσκωμένα τα στήθη μας κρυφή χαρά .
Του κάκου όμως ο πατέρας της μας περίμενε με αγωνία στην πόρτα .
- Είπαμε να πάτε βόλτα , όχι να κάνετε το γύρο της Πελοποννήσου !
- Μπαμπακούλη μου γλυκέ !
Καληνύχτισα το Ελενάκι  και πάω να φύγω σιγά σιγά και σαν βρεγμένη γάτα γεμάτος ενοχές , που πολλαπλασιάστηκαν όταν άκουσα πίσω μου τη φωνή του κυρ-Σωτήρη .

- Που πας εσύ ; Μου χρωστάς μια εξήγηση νομίζω !
Έχασα τη γη κάτω απ τα πόδια μου , ο κυρ-Σωτήρης με κοιτούσε σαν να ήξερε , εγώ κοιτούσα από ένστικτο το παράθυρο , όχι την πόρτα .
- Ξέρω τι κάνατε και που πήγατε ! 
- Εεεμ , εγώ δεν , ξέρετε...
- Ξέρω, ξέρω και για τον ελαιώνα και για το κλαδί που την κρέμασες για να κάνετε έρωτα !
- Έχετε γεια βρυσουούουλες , λόγκοι βουνά ...
- Έλα να σ` αγκαλιάσω λεβέντη μου ! (γλύκανε το υφος του) .
- Κύριε Σωτήρη ... νιώθω πράγματα για την κόρη σας , δεν είμαι παλιοχαρακτήρας.
- Το ξέρω παλικάρι μου , το ξέρω .
Εσύ τουλάχιστον την έφερες σπίτι , ενώ οι προηγούμενοι την άφηναν κρεμασμένη  στο κλαρί της ελιάς!

- Εγώ ... όπου φύγει - φύγει  ακυρ Σουτήρη μου ! Απ το παράθυροοοοο!

Παππού @#$$#@!@^%@!    νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σε ξαναστείλουμε στο ίδρυμα !

Θα μπορείς εκεί να συνμαλακίζεσαι όση ώρα θες με τους υπόλοιπους ψοφόγερους !!!

Αει σιχτίρ παππού . Για να ακούμε τις ερωτομπουγατσολογίες σου , χάσαμε τόση ώρα εκπομπής   στην "υγειά μας " με το γέρο-Σπύρο Παπαδόπουλο !

 §§§  Πάτρα 3 Δεκεμβρίου σωτήριον έτος 2009. Κωνσταντοπούλειος οίκος ευγηρίας .

Τώρα που σου γράφω Θρασύβουλε έχουμε ρύζι λαπά .
Ευτυχώς Χριστούγεννα έρχονται θα έρθει η φίλη μας η Cascada
να μας διώξει τον πόνο .
Βαράει παλαμάκια και η μασέλα μου όταν τη βλέπω .

Because the night...  belongs to lovers !

Because the night ...

belongs to us !

Πρόσωπα και καταστάσεις ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα . Μιάοοο!