Φρεγάτα Υδρα.

Διαστάσεις: 117/14,8/6 μέτρα
Εκτόπισμα: 3.350 τόνους
Πρόωση: CODOC (2 αεροστρόβιλοι LM2500 και 2 diesel MTU20V)
Ταχύτητα: 30 κόμβοι
Πλήρωμα: 198

Οπλισμός: 1 πυροβόλο 5 ιντσών/54, 2 συστήματα εγγύς προστασίας Phalanx, 8 Κ/Β Ε/Ε Harpoon, 16 Κ/Β Ε/Α Sea Sparrow, 2 τριπλούς Τ/Λ Mk32, εκτοξευτής ΗΝ αντιμέτρων και ανάλογο ΗΝ εξοπλισμό. Δύναται να μεταφέρει ένα Ε/Κ S-70B-6 Aegean Hawk.

Υ.Γ. Τι καθεται και κανει κανείς αμα βαριεται....

Καλό σας απογευμα

Χαιρετω ολους τους συναγωνιστές!

Άλλο ενα Σ/Κ ενδον στην Υπηρεσία... αλλά δεν μας παιρνει απο κάτω... 130 και σημερα μεινανε!

 Για αυτη τη βδομάδα που κλείνει... ενα υπέροχο και συγκλονιστικό τραγούδι απο τον φιλτατο Θηβαίο...

Ετοιμοι? Φυγαμε!

Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω,
κι ας μην έσκυψες ποτέ στο μέτωπο μου
με τα δυό σου χείλια να αφήσεις
μια ανάσα στη ζωή μου.

Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει,
καπνό και πυρετό,
στο γυάλινο το κύμα τ' όνομά σου
φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου.

Και στην όχθη που χτενίζεσαι ακουστεί
σαν αλμυρό τραγούδι που σου φέρνει
ερωτευμένο το νερό.

Και στο διάβολο πουλάω τη ψυχή μου εγώ,
για να βρεθώ απόψε τυλιγμένος
στου κορμιού σου το βυθό.

Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται
στην αγχόνη τ' ουρανού
κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι
αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου.

Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου
τα λόγια μου πετάει
πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,
στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου.

Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ
σαν αλμυρό νερό στους ώμους
και στον ακριβό σου το λαιμό.

Κι ας το ξέρω πως του λόγου του
στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει
για να μου λιμάρει το σκοινί.

Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν
τα φώτα κάποιας γης,
τα φώτα κάποιας ξεχασμένης νήσου,
που λένε είν' οι κορφές του παραδείσου.

Μα το ξέρω είναι της θάλασσας τα μάγια,
δεν υπάρχει αυτή η στεριά,
μιας και κανείς ποτέ του εκεί δεν πήγε,
γι αυτό σφιχτά κρατιέμαι στο κορμί σου.

Και μπροστά απ' τους κολασμένους
περνάω εγώ σαν μια σκιά
που σεργιανάει στον ʼδη
τη δικιά σου μυρωδιά.

Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί.

Καλό μας βράδυ και αγωνιστικους χαιρετισμούς από το Ναυσταθμο Σαλαμίνας...

Καλησπέρα σας...

Για να ξαναμετρησουμε.....

Εχουμε 26 Μαρτίου 2008

Απολυόμαστε 7 Αυγούστου 2008

Για να μετρησουμε.... χμ....

133 και σημερα λεμε!!!!! Μια χαρά!

(Εστω και με μια μικρή καθυστέρηση...)

 Για αυτη τη βδομάδα.... επιλέγουμε εκ νέου τραγουδάκι απο τον Μ. Πασχαλίδη. Γιατι ειναι πολύ ωραίο! ;-)

Ετοιμοι? Φυγαμε!

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Τα όνειρά μου σαν παιχνίδια κουρδισμένα.
Και το μυαλό μου μια παράξενη πατέντα.
Οι αναμνήσεις μου, μου πιάνουνε κουβέντα.
Απόψε λέω να παίξω απ' τα κερδισμένα.

Κι έτσι τον δρόμο μου ανάποδα μαζεύω.
θυμάμαι όλα της ζωής μου τα λημέρια.
Τάιζα λύκους και μου τρώγανε τα χέρια,
Κι έτσι παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.

Ύστερα ήρθαν οι χαρούμενες παρέες...
Όλο μου 'λέγαν, σε κανέναν δε χρωστάω.
Με πότιζαν οινόπνευμα να μάθω να γελάω,
κι εγώ τις άφησα κι έψαξα για νέες.

Η θάλασσα με μάζεψε απ' το δρόμο.
Μου χάρισε αλάτι να ξεχνάω,
μου έμαθε το κύμα να αγαπάω,
κι ένα κατάρτι έβγαλα στον ώμο.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος. 

:-))

Γιατρέ μου, χρειαζομαι επειγοντως αδεια... βλέπω συνεχεια φρεγάτες να αρμενιζουν...

Υ.Γ. 142 και σημερα λεμε!

Καλησπέρα σας...

Για να ξαναμετρησουμε.....

Εχουμε 07 Μαρτίου 2008

Απολυόμαστε 7 Αυγούστου 2008

Για να μετρησουμε.... χμ....

152 και σημερα λεμε!!!!!

Σαν κατι να γινεται.... σαν οριακή αυτοδυναμία στο κοινοβούλιο μου ακουγεται... :-)

αντε καλό μας βράδυ!

Υ.Γ. αυτές τις μέρες εχω πήξει κυριολεκτικά!

Καλησπέρίζω τα αξιοτιμα μέλη μας...

Γι ααυτη τη βδομάδα, ενα πολύ ξεχωριστό τραγούδι... απο εκείνα τα τραγούδια που μένουν αναλλοίωτα στον χρόνο, τα τραγούδια που μιλάνε απευθείας στην ψυχή μας... και ειναι απλά υπέροχα.

Ετοιμοι? Φυγαμε....

Αλλοιωτικος Νόμος

Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Πρώτη εκτέλεση: Αλέκα Κανελλίδου

Σινεμά και καφέ και τσιγάρο Σαντέ
κι η φωνή σου βραχνή απ' το βήχα
μου γκρινιάζεις γιατί δεν ειν' αύριο γιορτή
ν' αλητέψουμε όλη τη νύχτα

Σε φιλώ απαλά δε σε βλέπω καλά
μες στο μαύρο παλτό σου χαμένος
αμφιβάλλεις ρωτάς πες μου αν μ' αγαπάς
απ' τον πόνο στα δυο διπλωμένος

Δε μας θέλει η ζωή μα τη θέλουμε εμείς
και ο έρωτας κλείνει το δρόμο
που να πας δεν περνάς μη δακρύζεις για μας
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

Το κεφάλι σκυφτό και το βλέμμα καυτό
με μπερδεύει μου λες η δουλειά σου
τι θα πει τραγουδώ και που ξέρω εγώ
τόσο κόσμο που έχεις κοντά σου

Περπατάμε αγκαζέ σ' αγαπάω χαζέ
χίλια χάδια κρατάει μια βόλτα
δως μου ένα φιλί έχω ζάλη φρικτή
να το σπίτι μου σπρώξε την πόρτα

Δε μας θέλει η ζωή μα τη θέλουμε εμείς
και ο έρωτας κλείνει το δρόμο
που να πας δεν περνάς μη δακρύζεις για μας
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο

Καλή σας βραδυ!

Καλησπέρα σας...

Νεος μηνας ξεκινησε σημερα... ας τον υποδεχτούμε με ενα υπέροχο τραγούδι!

Εσύ να λείπεις κάθε βράδυ από δω
κι εγώ ένα φάντασμα στον κόσμο του κλεισμένο
μια Πηνελόπη θολωμένη απ' το ποτό
που έχει το μέλλον της σε σένα κερασμένο
Εσύ να λείπεις κάθε βράδυ από δω
κι εγώ πλανήτης σε τροχιά που δεν τελειώνει
να κλέβω κάτι απ' τ' απέραντο κενό
και ν΄ αγαπώ ότι δικό σου με πληγώνει

Μα σαν τις πρώτες τις αγάπες που επιστρέφουνε
συνέχεια φεύγω μακριά σου κι όλο έρχομαι
να με ξεχνάς και να με σβήνεις το ανέχομαι
δεν ονειρεύομαι, δε ζω, δεν παραδέχομαι, μόνο δέχομαι

Εσύ να λείπεις κάθε βράδυ από δω
κι εγώ να φτιάχνω στον καθρέφτη άλλη όψη
αφού το αύριο δε θέλει να σε δω
στείλε το χθες εδώ και πάλι να με κόψει
Εσύ να λείπεις κάθε βράδυ από δω
κι εγώ ένα πρόσωπο που κρύβεται και λιώνει
σ' αυτόν τον κόσμο που ότι βλέπω είναι μικρό
μόνο η απόσταση των δυο μας μεγαλώνει

Μα σαν τις πρώτες τις αγάπες που επιστρέφουνε
συνέχεια φεύγω μακριά σου κι όλο έρχομαι
να με ξεχνάς και να με σβήνεις το ανέχομαι
δεν ονειρεύομαι, δε ζω, δεν παραδέχομαι, μόνο δέχομαι
 

Καλό Σ.Κ