Εναρκτήριο ράπισμα για την κάτωθι καταχώρηση αποτέλεσαν και τους ευχαριστούμε, τα αποτελέσματά μου στο Τεστ Διαταραχής Προσωπικότητας - πρωτίστως, η καταχώρηση της aureliaς περί δημοτικότητας των βλογ και η geove που σκέφτεται, όπως κι εγώ, κατά πόσο να γκρεμίσει το βλογ της. 

Σύμφωνα με το τεστ που έκανα πρόσφατα, τα επίπεδα ναρκισσισμού μου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, έχουν κτυπήσει κόκκινο, έχουν πάρει φωτιά και έχουν σπάσει το φράγμα του ήχου. Τα δε επίπεδα μελοδραματισμού και σημασιοπληξίας μου (histrionic - ΕΓΩ;!), αν και στο moderate, με προσβάλλουν! 

Δε λέω, πάλι καλά που στα υπόλοιπα σχιζοφρενικά έχουμε την υγεία μας – σχετικά, όμως αυτό το θέμα με το ναρκισσσιμό πολύ με απασχολεί. Από την πρώτη στιγμή που δημιούργησα βλογ, ήξερα ότι με καταδίκαζα σε μια ακράτητη διόγκωση αυτοεικόνας. Γιατί έφτιαξα τώρα βλογ εγώ; Έχω να πω τα ΟΥΑΟΥ πράγματα; Θέλω να καθηλώνω τα πλήθη, να ημερεύω τα αγρίμια, να δαμάζω τα θηρία, να βαλσαμώνω τις ψυχές; Να ξεχειλίζει το βλογ μου από σχόλια των πιστών που θα συρρέουν για να με διαβάσουν, να κάνουν το τάμα τους και να ανάψουν ένα κερί ενώ η σελίδα θα αγκομαχά και θα βαριανασαίνει υπό το βάρος των; 

Από την άλλη, βλογικά σκεπτόμενη, για να έχει κανείς βλογ, πάει να πει ότι ενδιαφέρεται να ακουστεί, να διαβαστεί, να σχολιαστεί, να χειροκροτηθεί. Και, δόξα τω Θεώ, βλογ υπάρχουν μυριάδες εδώ πέρα. ’ρα, δε θα ΄μαι εγώ η ψωνάρα της παρέας, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

Κάπου αλλού ήθελα να καταλήξω και ξέχασα.

[εικόνα από www.wordchowder.com]