4. Μένουμε στην Κέρκυρα και πάμε πιο κεντρικά στην Πλατεία Λιστόν, (προς ενημέρωση σας η λέξη Λιστόν γράφεται με –ι και όχι με –η διότι προέρχεται από τις λίστες που βάζανε τα γαλαζοαίματα αριστοκρατάκια για να οριοθετήσουν ποιοι μπορούν να βολτάρουν μετά των κοντεσσίνων στο Πάρκο, μακριά από τα μάτια του χύδην ποπολιάρικού όχλου! Αν και εδώ που τα λέμε και από τη λέξη ληστές να προερχόταν δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα). Λοιπόν μάγκες, αν μπορούσα να υπολογίσω ποσοτικά τον χρόνο που πέρασα σαν φοιτητής, τότε σίγουρα τον μισό και βάλε τον πέρασα εκεί κατεβάζοντας ίσαμε έναν τόνο φραπέ. 

Το ωραίο με τη φοιτητική κοινότητα στην Κέρκυρα ήταν ότι είμαστε λίγοι και όλοι πάνω κάτω κουτσογνωριζόμασταν, υπήρχε δηλαδή πολύ παρείστικη ατμόσφαιρα, όταν πήγαινα στην πόλη χαιρέταγα πάνω από 10 άτομα, έτσι άλλοι ξεκινάγαμε να πάμε για καφέ στο Λιστόν, στην πορεία άλλοι κάθονταν μαζί μας και τελικώς με άλλους φεύγαμε από εκεί πέρα, μοναδική και ανεπανάληπτη φάση.

Ήτανε τώρα η αρχή της αργίας του Πάσχα και εγώ με τον απίθανο που η μοίρα μου έριξε για συγκάτοικο έχουμε ξεμείνει σαν τις άδικες κατάρες – ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα ένα πράγμα- ήμασταν να φύγουμε με το βραδινό πλοίο για Πάτρα και ως παλαίουρες φοιτητές, βετεράνοι των ταξιδιών Αθήνα - Κέρκυρα με κάθε δυνατό μέσο, είχαμε υιοθετήσει και κάποιες καβατζοπρακτικές, δηλαδή σηκωνόμαστε πρωί να πάμε στο ΚΤΕΛ να παραδώσουμε το ογκωδέστατο βαλιτσαριό στο λεωφορείο ούτως, ώστε στο πλοίο να είμαστε ανάλαφροι σαν τα πουλάκια και όχι σαν χαμάληδες αχθοφόροι – ο παλιός είναι αλλιώς ρε!  

Το μόνο κακό της υπόθεσης ήταν ότι έπρεπε να ξυπνήσουμε νωρίς και αφού ξεμπερδέψαμε με τις βαλίτσες ήταν μόλις 10, Και τι θα κάνουμε τώρα τόσες ώρες ρε; Ότι κάνουμε κάθε μέρα, Δηλαδή; Θα παίξουμε… πρέφα τι ρωτάς δηλαδή, θα πάμε Λιστόν για φραπεδούμπα. Πάμε λοιπόν, απλώνουμε την αρίδα μας και να έρθει το περιποιημένο φραπόγαλο παρακαλώ, να διαβάσουμε και το Φως να δούμε τι γένεται και στον κόσμο, να ανάψει και κανα τσιγαράκι και δεν προλάβαμε να κάτσουμε και νάσου σκάνε μύτη 3-4 φιλαράκια, Ακόμη εδώ είστε παιδιά; Όχι έχουμε φύγει και καθόμαστε εδώ για να σας κάνουμε πλάκα... άντεστε στρωθείτε να τα πούμε, στρώθηκαν και τα’ παμε για 3-4 ώρες (μα καλά τι λέγαμε τότε τόσες ώρες δεν μπορώ να καταλάβω). Μεσημέριασε κάποτε, την κάνανε τα παιδάκια και πάλι ξεμείναμε σαν τους κούκους τα δύο μας, εγώ και ο συγκάτοικος στην τρέλα, Μαλάκα πεινάω… Εγώ να δεις άντε εγέρθητι και γραμμή Γαρίτσα στο Σαλονικιό για πιτόγυρο άνευ σάλτσας όμως (αμάν ρε Κερκυραίοι σουβλατζήδες με τη σάλτσα σας, γύρος είναι όχι μακαρονάδα…) και πριν προλάβουμε να πούμε τίποτε άλλο, τσουπ εμφανίζεται και άλλη φιλική παρέα, Καλώς τα καλόπαιδα, Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα, λοιπόν  παιδάκια  σιτνταουνιαστείτε ίφ γιου πλίζ, μόνο να φάμε τίποτις γιατί τα στομάχια μας παίζουν Καραϊσκάκη, Μέσα... και να έρθει παρακαλώ το ούζο μετά βαρβάτης ποικιλίας λίαν ενισχυμένης και ξανά μανά ακατάσχετο μπλαμπλα, μάσα και εκεί που σχεδόν είχαμε λύσει το Κυπριακό πάει 5-6 το απόγευμα και την κάνουν και αυτοί. Ρε συ δεν πάμε να φύγουμε πιάστηκε ο κώλος μου άσε που θα μας περάσουν και για γραφικούς, -πολύ αργά γι’ αυτό φίλε, πολύ αργά- και εκεί που ψαχνόμασταν για το λογαριασμό νάσου περνάει και η τρίτη βάρδια από φιλαράκια, Παλουκώσου ρε και εγώ καθαρίζω, το γκαρσόνι πια μας είχε ψυλλιαστεί και Τι θα πάρουν τα ρεμάλια...παρντόν τα παιδιά, Κοίτα να δείς φίλε μου, μετά από καφέ, ποικιλία και ούζο λέμε να πάμε στα πιο βαριά, Δηλαδή; Φέρε μας πορτοκαλάδες και που’ σαι να ’ναι και χωρίς ανθρακικό, όχι που θα μας πάρουν και στο φιλό και τα γκαρσόνια.

Κάναμε ρεκόρ επιπέδου Γκίνες, εκείνη την ημέρα, παραμονής σε μια καφετέρια, θρυλικό τε και ακατάρριπτο, από τις 10 το πρωί που καθίσαμε, πήγε 9 το βράδυ για να σηκωθούμε,  

μετά είναι να μη το λατρεύω αυτό το μέρος και μια και με έπιασε το κερκυραϊκό σήμερα, πάμε μια τον εθνικό ύμνο 

Τα πιο νόστιμα κορίτσια τα 'δα στην Παλιοκαστρίτσα
Και τα ψάρια τα πιο φρέσκα τα 'χει μόνο η Μπενίτσα

Και επειδή εγώ δε γράφω πια post, αλλά την Πάπυρος LaRousse σε 20 τόμους θα συνεχίσω με τα 3 ρέστα μέρη αργότερα 

Καλημέρα τσε ούλους τσε ούλες τσου βουρλισμένους