Εχτές, γιόρταζα...
Είναι ωραίο να σε θυμούνται και να σου εύχονται...
Η οικογένεια, οι φίλοι, οι παρέες, οι συνάδελφοι, οι γνωστοί...
Πάντα ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική. ’ρα είναι λογικό τις ημέρες που γιορτάζω να έχω πολλές επισκέψεις και πολλά τηλέφωνα.
Φαντάζομαι συμβαίνει σε όλους μας, αυτές τις ημέρες, να κάνουμε τον απολογισμό των σχέσεών μας. Ποιες είναι αληθινές, ποιες τυπικές, ποιες ψεύτικες, ποιες περαστικές!
Έτσι κι εγώ κάνοντας εχτές τον δικό μου απολογισμό, συνειδητοποίησα κάποια μικρά πραγματάκια για μένα και τους γύρω μου...
Μου ευχήθηκαν γνωστοί που ΔΕΝ περίμενα...
Μου ευχήθηκαν "άνθρωποι του παρελθόντος"...
Μου ευχήθηκαν όλοι όσοι ήθελα...
Δεν μου ευχήθηκαν οι "δεδομένοι"...
Ευχαριστώ όλους όσους με θυμήθηκαν, μου ευχήθηκαν και πάνω απ' όλα αυτούς που ΕΙΝΑΙ δίπλα μου!!!
"Σαν να ‘ταν όνειρο απόψε γέλια χαρές με ξυπνήσαν
Λες και να γιόρταζε όλη η γη
Χρόνια πολλά ακουγόταν να ζήσεις χίλια χρόνια
Καθένας έλεγε μίαν ευχή
Νόμιζα πως ονειρευόμουν
Ψίθυροι μοιάζαν μακρινοί
Σαν να τραγούδαγαν ποτάμια
Πουλιά και ουρανοί
Κάποιος γιορτάζει που να ξέρω
Που να θυμάμαι τι να πω
Κάποιος γιορτάζει κι ησυχάζει, δε με νοιάζει
Κάποιος γιορτάζει μα το βρήκα είμαι εγώ"
Φιλιά...
18 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
melkat's(06) ανοησίες... ’σχετα!!! Εμμονές... Οδυσσέας Ιωάννου Μελωδία Κατερίνας διάλογοι!?!?! Με αφορμή κάποια στιχάκια... Νευράκια...