το τραγουδάκι για σήμερα.... Σταμάτης Μεσημέρης - ΤΟ ΚΑΡΕ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ - Απόδραση (1991):

Πειρατής αταξίδευτων πλοίων θαυμαστής των αγνώστων λαθών
ναυαγός των καιρών σ' ένα γκρουπ μουσικών
παίζω φουλ στο καρέ των ορίων
λέω ναι στο κρυφτό των μεγάλων παιδιών
στις αγάπες των περιθωρίων
 
Ποιητής ξεχασμένων σημείων εγώ πλέον δηλώνω απών
στο κυνήγι αριθμών κάποιων μηδενικών
της Βουλής των κατευθυντηρίων
δε μ' αγγίζει λοιπόν η φωνή των σοφών
εγώ είμαι των πεζοδρομίων
 
Στη θολή γραμμή των οριζόντων κάποιος μου φωνάζει σ' αγαπώ
πίσω μου στη γη των επιζώντων γράφεται η ιστορία των παρόντων
με τη λογική των αιχμαλώτων απ' έξω εγώ
 
Τυχοδιώκτης της έκτης ηπείρου στο καρνέ τέως αναρχικών
είμαι εκτός των τειχών σ' ένα κλαμπ ουραγών
και τραβάω το σήμα κινδύνου
εραστής των τρελλών των τρελλών ταξιδιών
στη τροχιά των θεών του απείρου
 

Σας βάζω κάτι ήρεμο από Σταμάτη Μεσημέρη... διότι η ερμηνεία του είναι λίγο ιδιαίτερη για κάποιον που τον ακούει πρώτη φορά... Αν δε κάνω λάθος πρέπει να συνοδεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε κάποια σημεία , φωνητικά (δεν ορκίζομαι κιολας, απλά έτσι μου φαίνεται). Ελπίζω να σας αρέσει και να το αγαπήσετε... τουλάχιστον το τραγουδάκι... ή και τη μελωδία του...

το εξώφυλλο :

Βασισμένο πάνω σε αυτή την επιρροή...  γράφτηκε το παρακάτω στιχάκι....

ΣΤΟ ΚΑΡΝΕ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Διασχίζοντας τις γραμμές των οριζόντων
συναντάς έναν παράξενο κόσμο
ανθρώπους που μιλάνε, γελάνε, αγαπάνε,
ληστές που φονεύουν τα λημέρια τους
κτίσμα λαμπερό γίνεται η ψυχούλα σου.

Επιστρέφοντας στην πολιτεία της απάτης
που θέλει τον έρωτα αγνό
Ερείπιο ρημαγμένο γίνεται η ψυχή σου
μπαίνεις στη φάρμα των ανθρώπων.

Εσύ διασχίζεις τις γραμμές της αγάπης
και εμένα με παρατάς στις ράγες του
χωρισμού.

17/2/1994