Ιστορίες καθημερινής τρέλας
Δε φτάνει που σκοντάφτεις σε λένε και στραβούλιακα
28 Νοεμβρίου 2007, 10:57
Κάποιοι αλησμόνητοι πύθωνες…


Φυσικά και ομιλώ για τους Monty Python, ή αλλιώς το χιούμορ, η σάτιρα και η δια της τέχνης κοινωνική κριτική σε ένα. Πολλά κουσούρια μπορείς να καταλογίσεις στους κατοίκους του νησιού που βρίσκεται απέναντι από τη Μάγχη αλλά οφείλεις να τους βγάλεις το καπέλο σε ένα, οι άνθρωποι βγάζουν καλλιτέχνες με το Κ κεφαλαίο, τώρα ηθοποιούς, θες, τραγουδιστές, στιχουργούς, ζωγράφους απ’ όλα έχει ο μπαξές και φυσικά σε περίοπτη θέση βρίσκονται οι Monty Pythons.

Αυτοί οι μάγκες έφτιαξαν μια κατηγορία μόνοι τους, πεδίο τους η τηλεόραση και βασική πηγή έκφρασης το σκετς, δηλαδή μια σύντομη παράσταση δια της οποίας καυτηρίαζαν και διακωμωδούσαν με πανέξυπνο τρόπο άπαντα τα πάντα μηδέ των εαυτών τους εξαιρουμένους. Μια ιστορική παρένθεση, τα σκετς ήταν γνωστά και στην αρχαιότητα με την ονομασία Μίμοι, σύντομα θεατρικά δρώμενα όπου οι ηθοποιοί έπαίζαν χωρίς μάσκες σε πρόχειρες σκηνές ή και χύμα στον δρόμο με σατυρική κυρίως υφή, και πιο γνωστός συγγραφέας Μίμων υπήρξε ο αλεξανδρινός Ηρώνδας, κλείνει η παρένθεση.  

Το Monty Python's Flying Circus, ήταν η αφετηρία τους η οποία συνολικά περιλαμβάνει ταινίες, τραγούδια και μουσικά άλμπουμ, βιβλία και κάτι που δεν είχαν φανταστεί όταν ξεκίνησαν, μια επιρροή στον χώρο της κωμωδίας τόσο σημαντική, ώστε να παραλληλιστεί με αυτή των Beatles στον χώρο της μουσικής. Πραγματικά μεγάλο ένσημο αυτό για μια ομάδα ανθρώπων που τους ένωσε η αγάπη για το θέατρο, την μουσική, το γράψιμο και που ήθελαν μέσω αυτών να εκφράσουν αυτά που αισθάνονταν και πάνω απ’ όλα να διασκεδάζουν κιόλας κάνοντας το κέφι τους.

Μία στιγμή που θυμάμαι έτσι στα πρόχειρα είναι με τον John Cleese να κάνει το δάσκαλο και να λέει στους μαθητές του κατά τη διάρκεια μιας επετείου «Σήμερα θα τιμήσουμε τη μνήμη των ανθρώπων εκείνων που έχυσαν το αίμα τους για να παραμείνει η… Κίνα… Βρετανική»

Η μουσική ήταν βασικό συστατικό της δουλειάς τους και πώς θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά σε εποχή μια σεξουαλικής απελευθέρωσης, ψυχεδέλειας και ροκ εντ ρολ. Τα τραγούδια τους ήταν προσανατολισμένα στην υφή των ταινιών και των σκετς τους, αλλά στέκουν πολύ καλά από στίχο, ρυθμό και σε κάτι που λίγα τραγούδια έχουν, χιούμορ. Εγώ προσωπικά ξεχωρίζω για διαφορετικούς λόγους δύο:

1)Το τραγουδάκι που καθιέρωσε και τον νεολογισμό spam, βρίσκεται στο γνωστό και μη εξαιρετέο Spam Skits, όπου έχουμε ένα ανδρόγυνο να μπαίνει σε ένα εστιατόριο και ζητάει τον κατάλογο, εκεί πέραν της σερβιτόρας έχουμε και ένα γκρουπ από Βίκινγκς (!) με περικεφαλαίες και τα σχετικά και να τραγουδάνε τη λέξη spam όταν αναφερόταν, ο διάλογος πήγαινε ως εξής,

Man: You sit here, dear

Wife: All right.

Man: Morning!

Waitress: Morning!

Man: Well, what've you got?

Waitress :Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;

Vikings: Spam spam spam spam...

Waitress: ...spam spam spam egg and spam; spam spam spam spam spam spam baked beans spam spam spam...

Vikings: Spam! Lovely spam! Lovely spam!

Waitress: ...or Lobster Thermidor a Crevette with a mornay sauce served in a Provencale manner with shallots and aubergines garnished with truffle pate, brandy and with a fried egg on top and spam.

Wife: Have you got anything without spam?

Waitress: Well, there's spam egg sausage and spam, that's not got much spam in it.

Wife: I don't want ANY spam!

Man: Why can't she have egg bacon spam and sausage?

Wife: THAT'S got spam in it!

Man: Hasn't got as much spam in it as spam egg sausage and spam, has it?

Vikings: Spam spam spam spam...

Το spam που σατίριζαν τότε ήταν ένα βρετανικό ζαμπονάκι που έκανε θραύση λόγω Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και συνόδευε κάθε πιάτο (αγγλική κουζίνα τι να περιμένει κανείς) και μέσα από αυτό στηλίτευαν τη λογική που συνόδευε το spam food στην βρετανική κουλτούρα. Τώρα αυτό το μαζικής κατανάλωσης και ανεπιθύμητο φαγητό σήμερα υιοθετήθηκε από τους κομπιουτεράδες και σημαίνει την μαζική  αποστολή  μεγάλου αριθμού μηνυμάτων που απευθύνονται σε ένα σύνολο παραληπτών του διαδικτύου χωρίς αυτοί να το επιθυμούν και χωρίς να έχουν συνειδητά προκαλέσει την αλληλογραφία με τον εν λόγω αποστολέα. Το Spam συχνά έχει την μορφή ενημερωτικών ή διαφημιστικών μηνυμάτων  για προϊόντα ή υπηρεσίες τα οποία φθάνουν στο email μας χωρίς να έχουμε ζητήσει την εν λόγω πληροφόρηση. Η αλληλογραφία αυτή είναι και απρόκλητη  και ανεπιθύμητη.

Αυτό σημαίνει να είσαι πιο μπροστά από την εποχή σου…Spam Spam Spam.

2)Το δεύτερο αυτούσιο αυτή τη φορά τραγούδι στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι το παρακάτω,

Some things in life are bad,
They can really make you mad,
Other things just make you swear and curse,
When you're chewing life's gristle,
Don't grumble,
Give a whistle
And this'll help things turn out for the best.
And...

Always look on the bright side of life.
[whistle]

If life seems jolly rotten,
There's something you've forgotten,
And that's to laugh and smile and dance and sing.
When you're feeling in the dumps,
Don't be silly chumps.
Just purse your lips and whistle.
That's the thing.
And...

Always look on the bright side of life.
[whistle]

For life is quite absurd
And death's the final word.
You must always face the curtain with a bow.
Forget about your sin.
Give the audience a grin.
Enjoy it. It's your last chance, anyhow.
So,...

Always look on the bright side of death,
[whistle]
Just before you draw your terminal breath.
[whistle]

Life's a piece of shit,
When you look at it.
Life's a laugh and death's a joke it's true.
You'll see it's all a show.
Keep 'em laughing as you go.
Just remember that the last laugh is on you.
And...

Always look on the bright side of life.
Always look on the right side of life.
[whistle]
 

Το τραγούδι αυτό ήταν από την ταινία(ρα) Monty Python's Life of Brian του 1979, μια ταινία χαρακτηρισμένη και αιρετική, αλλά παιδιά οι άνθρωποι απλώς ήθελαν να καυτηριάσουν τα κακώς κείμενα του θρησκευτικού φανατισμού, του συστήματος δηλαδή και όχι της θρησκείας καθαυτής, όσο για το τραγούδι, από τα αγαπημένα μου.

Κύριοι, Graham Chapman, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones και Michael Palin ένα διαχρονικό ευχαριστώ...  

Καλημέρα σε όλους

7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Socrates-Pantelis (28.11.2007)
Ταινιαρα την εχω δει ισαμε 300 φορες...
οχι απανωτες ε; Αν και θα μπορουσα:-)
Οι πυθωνες αξεχαστοι
ariadni0909 (28.11.2007)
Κλαμμα τρελλο απο τα γελια...!
Πολυ ομορφο ποστ.:)
mnk (29.11.2007)
"απλώς ήθελαν να καυτηριάσουν τα κακώς κείμενα του θρησκευτικού φανατισμού, του συστήματος δηλαδή και όχι της θρησκείας καθαυτής"
....χα, ψιλά γράμματα για τους spamοφάγους ....
Spam spam spam spam...
movflower (29.11.2007)
Έχουνε γράψει ιστορία ξαναγράφοντας την ιστορία!
Αγαπημένοι!!!!

σπαααααααααααααααααααμ
σπαααααααααααααααααααμ Μπράιαν!!!! χαχαχαχαχαχαχα (για χάρη του Χριστού, βεβαίως βεβαίως:Ρ)
Blacksad (30.11.2007)
Παιδιά μια λέξη μόνο

spam,spam,spam,spam,spam,spam και spam, πάντα spam και μόνο spam, πάει με ΟΛΑ...
Apataggelos (30.11.2007)
Κορυφαίοι...

(κι ας μου τα λέει λίγο μπερδεμένα με την τελευταία του δουλειά ο Terry Gilliam)

...respect!!!
Blacksad (30.11.2007)
Προσωπικά από σόλο καριέρες προτιμώ τον John Cleese, αλλά σαν monty python ήταν κορυφαίοι.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
blacksad
Κώστας
από ΠΑΤΗΣΙΑ - ΑΓΙΑ BΑΡΒΑΡΑ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/blacksad

Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι



Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links