Είναι μαγικό το πως μπορεί μια βραδιά να είναι τόσο σημαντική για τον εαυτό σου...Κι όμως απόψε έμαθα τόσα πολλά...Έμαθα για την ιστορία του τόπου μου...Ναι, έμαθα...Όχι από βιβλία, αλλά από λόγια ανθρώπου που έχει ζήσει...Ναι, κι όχι υπερβολές γιατί τα έλεγε με το λαούτο του...Και όλοι ξέρουμε ότι όταν παίζουμε το όργανο που αγαπάμε μιλάμε ειλικρινά...Ντρέπομαι να τον κοιτάζω...κι όμως φαίνεται σαν τον παππού μου με το μπαστουνάκι...Αλλά είναι αληθινός...Τα λόγια του είναι αληθινά...Φαίνονται...Τον ζηλεύω!!!Αχ, να 'χα γεννηθεί 100 χρόνια πριν...οι ανθρώποι ένιωθαν ακόμα...’ραγε υπάρχουν ακόμα τέτοιοι....Είναι 95 χρονών κι όμως μπορεί..."...΄όσο ζω θα σε γλεντώ...", κρίμα που δεν ζει αυτή για να τη γλεντεί ακόμα...Ήπια πολύ ρακί απόψε, αλλά ήταν τόσο πολύ ωραία η μουσική, τόσο γνήσια, τόσο ωραία τα λόγια, τόσο ψεύτικα για σήμερα και τόσο αληθινά για τότε....Μήπως ανήκω στο τότε?...Όπως λέει ένας "φίλος" στο blog του "Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες"...
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο DEROS (29.11.2007) Aνηκεις στο σημερα, εισαι συνδεση του χθες με το αυριο...Αυτα που εζησες εχθες να τα φυλαξεις στην ψυχη σου, και οταν με το καλο φτασεις στα γεραματα να πεις την ιστορια στα εγγονια σου..Ετσι γραφεται η ιστορια...Τα σεβη μου !
Rouvi (29.11.2007) Συμφωνώ για την εποχή, απόλυτα.. Οι αληθινοί άνθρωποι βέβαια στην κάθε εποχή είναι συλλεκτικοί! Χαιρετισμούς στην πατρίδα! :)
steinway (30.11.2007) Απο την ώρα που διάβασα το κείμενό σου,νιώθω μια βαθιά συγκίνηση-ξέρεις γιατί! Χαιρετισμούς σ' όλη τη Φάμπρικα....που έχει και μουσείο!!!
Liza32 (04.12.2007) Και εγώ θα ήθελα να ζούσα στο τότε... Η σημερινή εποχή δεν κάνει για μένα, διότι είμαι πολύ ρομαντική και ευαίσθητη, και δυστυχώς δεν κολλάω πουθενά στη σήμερον ημέρα... Πάντως, και εγώ ζηλεύω τους παλιούς... Διότι ήταν άνθρωποι πάνω από όλα και πολύ καθαροί στην καρδιά. Σήμερα, δύσκολα βρίσκεις τέτοιους ανθρώπους. Οι περισσότεροι είναι ύπουλοι και σκάρτοι...άσε που σήμερα, όταν δούν έναν άνθρωπο να αξίζει, κάνουν τα πάντα για να τον βγάλουν από τη μέση...Μακάρι να ζούσα στο 1900!Τουλάχιστον τότε, οι άνθρωποι έλεγαν σ΄αγαπώ με το χέρι στην καρδιά, και δεν πλήγωναν κανένα για συμφεροντολογικούς λόγους...
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε. Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας nikosfoibos Nikos
Φοιτητής (αιώνιος), Στιχουργός
από ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ