Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να ξαναακούω κλασσική μουσική .

Ώρες ατέλειωτες κάθομαι και ακούω προσεκτικά αγαπημένους συνθέτες :

Handel .Bach , Mozart , Beethoven , Tchaikovsky , Prokofiev , Rachmaninov , Dvorak , Rimsky - Korsakov , Puccini και Myers .

Και ξανά από την αρχή ....

Νιώθω πολύ τυχερή που μπόρεσα και βρήκα τραγούδια των παραπάνω ώστε να περνάμε αρκετό χρόνο παρέα .

Τι ευνοημένοι που είμαιστε !

Θα μπορούσαμε κάλλιστα να μην είχαμε αυτή την πολυτέλεια : της ακρόασης , της επιλογής , της προτίμησης .

Πρόσφατα , άκουσα μέσα από μια ιστορία το φαινόμενο του "κύκλου του 99" του συγγραφέα Jorge , η οποία κοντολογοίς λέει οτι από απληστία - είτε υλική είτε πνευματική είτε συναισθηματική - κάθε φορά που μας δίνονται 99 πράγματα εμείς γυρεύουμε το 100ο και δεν χαιρόμαστε τα ήδη υπάρχοντα .

Σκέψου το : ο καθένας μας σε αυτό τον κύκλο περιπλανιέται .

Σχεδόν σε όλους τους τομείς γυρεύουμε κάτι παραπάνω .

Ας αρκεστούμε αν μπορούμε στα όσο πραγματικά χρειαζόμαστε .

Ας μην μπερδεύουμε το "έχω" με το "είμαι" .

Τουλάχιστον , ας προσπαθήσουμε .

Τι καλά που θα ήταν , ε ;