Σ ένα μικρό Γαλάζιο Πλανήτη ..
Δεν υπάρχει άλλος πλούτος πέρα από τη ζωή
06 Δεκεμβρίου 2007, 11:12
Ο μικρός μου εαυτός
φιλοσοφία  

Ήρθα μόνος

στο δρόμο της πίστης μου.

Αλλά ποιος είναι αυτός ο εαυτός μου μέσα στο σκοτάδι;

Παραμέρισα για να αποφύγω την παρουσία του,

αλλά δεν του ξέφυγα.

Κάνει τη σκόνη να σηκώνεται από τη γη με το σίγουρο βάδισμά του.

Προσθέτει τη δυνατή του φωνή σε κάθε λέξη που προφέρω.

Είναι ο μικρός μου εαυτός,

ο αφέντης μου

που δε γνωρίζει ντροπή.

Αλλά εγώ ντρέπομαι να περάσω την πόρτα σου με τη συντροφιά του.

 

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ

 

 

Καλημέρα : )

25 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

aurelia (06.12.2007)
Μια ομορφη καλημερα και απο μενα.
Ωραια τα λογια του,της...Ταγκορ(δεν εχει σημασια):-)
fantasma (06.12.2007)
καλημερα....

ουτε κι εγω ντρεπομαι για την παρεα του...

κι ας ειναι στα μαυρα του χαλια..
:P
margo (06.12.2007)
χιχιχιιι ,καλημέρα φαντασματάκι : )))
τσίπα δεν έχεις βρε;χαχαχαχα : PPP

aurelia ευχαριστώ.Είναι ο Ταγκόρ.Ινδός ποιητής,συγγραφέας και φιλόσοφος
Ελπίζω κάποια στιγμή να ετοιμάσω ένα μικρό ποστ-αφιέρωμα.
aurelia (06.12.2007)
Aντε λοιπον...τι καθεσαι??
AbstractType (06.12.2007)
Καλά,έφαγα τρελό κόλλημα...
Έχω γράψει τραγούδι με αυτό ακριβώς τον τίτλο..
μάλλον κι άλλοι έχουν τους ίδιους προβληματισμούς. :)
Socrates-Pantelis (06.12.2007)
ο αφεντης μου... ο δυναστης μου...
asxetos (06.12.2007)
Σοφό. Πολύ ωραίο Μαργαρίτα.
Dimitrios_En_MH (06.12.2007)

Η πάλη με τον Εαυτό μας.

Λένε ότι, εκείνος που νίκησε τον εαυτό του και τα πάθη του,
είναι ανώτερος και από εκείνον που κυρίευσε ολόκληρη
πόλη.

Ας έχουμε την ματιά της ψυχή μας, σε Εκείνον συνέχεια, στο ΦΩΣ,
και τότε το δικό μας σκοτάδι, αλλοιώνεται από την Χάρις του.

Keep walking αγαθή ψυχή.
johnny8 (06.12.2007)
Κι ήρθε και κατακάθισε
πάνω μου σα σεντόνι
όλης της γης η σκόνη.
Καλη μέρα.
despinakontogianni (06.12.2007)
(...) :)
movflower (06.12.2007)
Πολύ σοφό!

Καλή σου βραδιά Μαργαρώ μου!!!!
μμμμμμμμμμμμμμμμμάκια!!!!
margo (06.12.2007)
~ AbstractType ,θα ήθελα να το ακούσω ή να διαβάσω τους στίχους!αν και όποτε θέλεις δηλαδή : )))

~ socrates-pantelis~έτσι ναι..ώρες ώρες γίνεται δυνάστης.και gια αιώνες καμιά φορά ..
: )))

~asxetos~ : ))))))

~Δημήτριε,ναι,η πάλη με τον εαυτό μας,τα πάθη..

.."Λένε ότι, εκείνος που νίκησε τον εαυτό του και τα πάθη του,
είναι ανώτερος και από εκείνον που κυρίευσε ολόκληρη
πόλη. "

Δεν ξέρω αν πρέπει να νικήσουμε τον εαυτό μας,τουλάχιστον αυτόν ,το μικρό εαυτό,να μπορούμε να τον περιορίζουμε.
Να μην εξουσιάζει.
Προσπάθεια όχι να γίνουμε ανώτεροι από άλλους αλλά ανώτεροι απ'τον εαυτό μας και σίγουρα πληρέστεροι και πιο ευτυχείς,με περισσότερη αγάπη.
την έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη ,όλοι!

..."Ας έχουμε την ματιά της ψυχή μας, σε Εκείνον συνέχεια, στο ΦΩΣ,
και τότε το δικό μας σκοτάδι, αλλοιώνεται από την Χάρις του."

ακριβώς..

: ))))))))))))))Σ'ευχαριστώ.

~johnny8 : )))))))))
σ 'ευχαριστώ για τη διάφανη καλημέρα.

"Στου δειλινού την άκρη δεν βλέπεις όνειρα·

αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα.

Βλέπεις τον άνθρωπο μικρό που τον πατάν στ' αλήθεια

τα πόδια του τα ίδια."



~Δεσποινάκι και Μοv μου...

: )))))))))))))))))))))))))))))))))



Dimitrios_En_MH (07.12.2007)
.."Λένε ότι, εκείνος που νίκησε τον εαυτό του και τα πάθη του,
είναι ανώτερος και από εκείνον που κυρίευσε ολόκληρη
πόλη. "

Καλημέρα Μαργαρίτα μου.


Καταρχήν το παραπάνω, είναι γνωμικό από κάποιο αρχαίο φιλόσοφο.
Τώρα μην με ρωτήσει ποιος, γιατί δεν το θυμάμαι.

Σε ότι έχει να κάνει με την λέξη ανώτερος, έτσι όπως το καταλαβαίνω, είναι με την έννοια της αξίας. Η και της Δωρεάς. Η και της καλής δόξας θα έλεγα.
Και όχι τόσο της εξουσίας. Μια ακόμα οπτική γωνία.

Καλή ημέρα να έχουμε.

Η Παναγιά μαζί σου.

Φιλάκια.

:-)

Δημητρός.

9:20 π.μ.
ARGYROULLA (07.12.2007)
Καλημέρα Μαργαρίτα ! Σ΄ ευχαριστώ για προχθεσινά πορτοκάλια , ήταν πολύ γλυκά . Βλέπεις όμως , πως αυτή ήταν και η αρχή για να σε γνωρίσω . Αχ αυτός ο εαυτός μας ! Ο καλύτερος μας φίλος κι' ο χειρότερος όμως εχθρός μας , με όλα του τα " θελω " , και τα πείσματα . Καλή σου μέρα .
margo (07.12.2007)
Δημητρό(!!!???)
συμφωνούμε έτσι κι αλλιώς : )))))))))))

Αργυρούλα,τα πορτοκάλια ήταν γλυκά γιατί έχεις γλύκα κι αγάπη μέσα σου!
Τα ξινά είναι για τους ξινούς,μα που θα πάει, θα γλυκάνουνε κι αυτοί!
: ))))))))))))))
xάρηκα πάρα πολύ που σε βρήκα : D
MyNameIsDo (07.12.2007)
παράξενη επιλογή λέξεων...
margo (07.12.2007)
Γειά σου Δήμητρα.
Αν θέλεις το διευκρινίζεις γιατί δεν κατάλαβα σε ποιeς λέξεις αναφέρεσαι : )
MyNameIsDo (07.12.2007)
Καλησπέρα.
Ναι, έχεις δίκιο.. Να, αναφέρομαι στην αλληλουχία των λέξεων στο ποίημα του Ταγκόρ. Αν δεν δώσω σημασία στην ακολουθία αυτή των λέξεων, νιώθω ένα συναίσθημα, ενώ αν δώσω σημασία, νιώθω κάτι άλλο...
Συγκεκριμένα, οι λέξεις που ηχούν παράφωνα στ' αυτιά μου είναι η λέξη μικρός, δίπλα στην λέξη εαυτός.. μετά ντροπή.. και ν' ακολουθεί η φράση εγώ ντρέπομαι.
Όπως καταλαβαίνω, αυτό που εκφράζει με τις 2 πρώτες δίπλα-δίπλα, είναι η πίστη και η ταπείνωσή του. Όμως οι επόμενες τ' αναιρεί αυτό στα μάτια μου..
Εσύ τι λές?
margo (07.12.2007)
Σ'ευχαριστώ που μου το εξήγησες.
Λοιπόν:Το "μικρός"δίπλα στο "εαυτός"προσδιορίζει (όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ)τον κακό μας εαυτό,την κακία ,την μικρότητα της ψυχής.
Γενικά τα αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό μας ή τους άλλους.

Οπότε στη συνέχεια δεν με ξενίζει η φράση "μα εγώ ντρέπομαι"
εφόσον ο ανώτερος εαυτός μας,που ποθεί την αγάπη,θέλει να απαλλαγεί απ'τον "μικρό εαυτό"
και να εξυψωθεί.

Σε σχέση με το τέλος,δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί νιώθεις να αναιρείται η πίστη..είναι και δύσκολο να το συζητήσουμε γραπτώς : )))
Θα το ήθελα πάντως να καταλάβω πως το σκέφτεσαι : D
MyNameIsDo (07.12.2007)
Να, κοίτα, όλο το σώμα του ποιήματος έχει μια λογική ακολουθία λέξεων. Άν τα συναισθήματα ήταν πιο διάσπαρτα, τότε δεν θα με ενοχλούσε. Θα παρατηρούσα απλώς μια ανικανοποίητη φύση, που όπως λές, αποζητά την εξύψωση, την λύτρωση..
Έτσι όμως νιώθω πως κρύβει μια διαταραχή το ποίημα. Μια διαταραχή πρωσοπικότητας..
MyNameIsDo (07.12.2007)
Και με κάνει να αναρωτιέμαι για την εγκυρότητα της πίστης...
margo (07.12.2007)
νομίζω ότι καταλαβαίνω τι εννοείς.
δεν ξέρω να πω αν ο Ταγκόρ 'η ο Καζαντζάκης πέρασαν διαταραχή προσωπικότητας(με ότι αυτό περιλαμβάνει)νομίζω όμως ότι θέλησαν να πλησιάσουν το νόημα της ζωής,να ανακαλύψουν το Θεό μέσα στον άνθρωπο.
Αν κοιτάξουμε τη Γη και πως ζει ο άνθρωπος θα πούμε πως σαφώς είμαστε διαταραγμένοι.Από κει και πέρα νομίζω ότι η πίστη στο θεϊκό εαυτό μας(και η αποδυμάμωση του μικρού),είναι απόλυτα "έγκυρο μέσο"για την αντίθετη κατεύθυνση,δηλ.την απελευθέρωση από δεσμά,την ανύψωση.
όσο για το ποίημα,μπορείς να κρατήσεις το πρώτο συναίσθημα,αυτό που σου αρέσει περισσότερο : )))))))
MyNameIsDo (07.12.2007)
:-)))
esta (08.12.2007)
Πολύ όμορφο...μετά από ώρες μάθημα κ.λ.π είναι ωραίο να διαβάζω αυτό το κείμενο και να χαμογελώ...:-)
sunwing (28.12.2007)
Όμορφο.. Χρόνια πολλά στο ...αρχοντικό σου..!

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
margo
Μαργαρίτα
από ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/margo

Στέκομαι στη Γη και κοιτάζω τ΄αστέρια. Πετάω στ' αστέρια και κοιτάζω τη Γη.

Tags

βιβλία επίκαιρα σκέψεις στιγμές ευτράπελα ζωγραφική Στίχοι λουλούδια μνήμες φωτογραφία μουσική ποίηση Γιάννης Ρίτσος Μάης σκέψεις όνειρα αγάπη γαλήνη σχέσεις πόλεμος ειρήνη έρωτας αστέρια χειροτεχνία κοχύλια καλοκαίρι θάλασσα όνειρα ταξίδια φιλοσοφία άνοιξη χρόνος



Επίσημοι αναγνώστες (27)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links