…Υπάρχουν και κάποια τραγούδια, που δεν έγιναν ποτέ πολύ γνωστά… Έως και καθόλου…

Δεν είχαν σπόνσορες, δεν διαφημίστηκαν, δεν μπήκαν σε play lists,  δεν έφτασαν ποτέ μέχρι τα «βραβεία  Αρίων»…  Θα ήθελα να ξεδιπλώσω μερικά από αυτά… έστω και σαν στίχο μονάχα…  Και αν η πρόταση του termite  εξακολουθήσει να ισχύει, να προσπαθήσω κάποια στιγμή να σας τα μεταφέρω ΚΑΙ με την μουσική τους…. 

Υπάρχουν και τα τραγούδια που τα ξέρουν όλοι…Εκεί απλώς θα αφεθώ να  παρασυρθώ…… 

Λοιπόν… πάμε… Ο κύριος Βασίλης Νικολαίδης, γνωστός από το φεστιβάλ της Κέρκυρας, το 1981 με το «Οδός Σανταρόζα»… Δεν θα ασχοληθώ με τα βιογραφικά. Αυτά, εύκολα τα βρίσκει κανείς στο Ιντερνετ. Θα μελαγχολήσω όμως ελαφρά, όταν σκεφτώ ότι πάρα πολλοί γνωρίζουν το τραγουδάκι «το αστείο», (γνωστό και ως «σαλάμι») του Βασίλη, ενώ λίγοι έχουν ακούσει το παρακάτω τραγούδι : 

 …«…Μαζεύει η πλατεία τους πρωινούς της πελάτες…

μαζεύει τον κόσμο που ξυπνάει νωρίς…

Μην σηκωθείς.Δεν αξίζει να δεις,

μόνο ναύτες, φαντάρους, κι εργάτες… 

Κι εγώ μαζί τους, πρωί θα ξυπνήσω.

Κι εγώ μαζί τους μπρος τις ράγες θα στηθώ.

Στου τραίνου πού ’ρχεται,τα τζάμια θα με δω…

 και μες το πλήθος, θα με αναγνωρίσω…. 

Κι εσύ, που νόμιζες,πως ήμουν κάποιος άλλος,

μην μπεις στον κόπο, το λοιπόν να σηκωθείς...

μόνο φαντάρους, και ναύτες για να δεις…

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ…

Κι άλλωστε,

 Εγώ είμαι πια μεγάλος….