Μετά από καιρό είπα να ξαναγράψω κάτι στο αραχνιασμένο μου blog, έστω με λίγη γκρίνια. Δε λέω, είχα πολύ δουλειά και τρέξιμο το τελευταίο τρίμηνο αλλά αυτό δεν αποτελεί και καμιά σοβαρή δικαιολογία για τη βουβαμάρα μου. Γενικότερα τις δικαιολογίες που έχουν σχέση με το χρόνο δε τις χώνεψα ποτέ και καθόλου.Όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε πως όταν θέλουμε να κάνουμε κάτι, πάντα θα τον «ανακαλύψουμε». Όταν δε θέλουμε ή η διάθεσή μας είναι κατεβασμένη, πάντα θα μας λείπει..

Είναι καθαρά θέμα θέλησης και διάθεσης λοιπόν. Γι'αυτό κι όταν ακούω το «δε θέλω» το θεωρώ μια σαφή και ειλικρινή απάντηση. Το ίδιο θεωρώ σχεδόν και για το «δεν έχω διάθεση». Πάντα υπάρχουν στιγμές,που προτιμάς να ακούς, να διαβάζεις και να συγκρατείς τις σκέψεις μέσα σου.Υπάρχουν δικοί σου λόγοι που το προκαλούν αυτό και δεν είναι αμελητέοι.Και υπάρχουν και άλλες στιγμές που θες να μιλήσεις , να γράψεις και να τις εξωτερικεύσεις με κάθε τρόπο. Αυτή λοιπόν τη δικαιολογία που έχει σχέση με τη διάθεση πάντα μπορώ να την αξιολογήσω και να τη σεβαστώ περισσότερο από κάθε άλλη.

Αυτό που δε τρώγεται με τίποτα είναι το «Δεν έχω χρόνο»!!! Ειδικά όταν το ακούω να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά από το ίδιο άτομο, εκτός από κοινότυπο και φτηνό είναι και άκρως απογοητευτικό... ’νθρωποι που θέλουν να δείχνουν διαρκώς κουρασμένοι, διαρκώς υπερφορτωμένοι , διαρκώς τρεχάτοι, το χρησιμοποιούν αδιάκοπα κι έτσι βρίσκουν τον εύκολο τρόπο να καλύψουν τα φάλτσα και τις τρύπες της συμπεριφοράς τους απέναντι στους άλλους.. Γράφουν τους πάντες από έλλειψη χρόνου...

Το χρησιμοποιούν (ακόμα και για απλά πράγματα που δεν απαιτούν καθόλου χρόνο!!!) με τέτοια υπερβολή και ζήλο που νομίζεις πως εσύ που εργάζεσαι , τρέχεις κι έχεις και τα δικά σου προβλήματα (όπως κάθε άνθρωπος δηλαδή) είσαι κανένας αργόσχολος που τους θυμήθηκες.. Μα καλά ήθελα να'ξερα, δε καταλαβαίνουν πως έτσι προσβάλλουν τη κοινή ανθρώπινη νοημοσύνη;;; Προφανώς όχι...