Ειναι  που  εχω  φυγει  μακρια  και   δεν  ακουω  κανεναν.

Ειναι  που  απο  γυαλινη  καρδια   απεκτησα  μια  απο  πετρα,

Ειναι  που  πλεον   δε  θελω  κανεναν  να με  ακουμπαει.

Ειναι  που  δε  θελω  κανεναν  να  με  αγγιζει  μεσα  μου.

Ειναι  που  θυμαμαι   πως  ημουν  παλια  και  ισως  να  με  αναζητω.

Ειναι  που  ολα  αλλαξανε  ,επρεπε  να  αλλαξω  και   εγω  αν και αργησα  γιαυτο.

Ειναι  που  αυτα  που  εχω  κανει  πληρωνω  μια  καταρα  που  με  κυνηγαει  ακομα.

Ειναι  που  νομιζω   οτι   αυτος  που  την  εστειλε  ειναι  ο  ιδιος  ο  εαυτος  μου  και οχι  εκεινη.

Ειναι  που  ο  εκει  ψηλα   μου  στειλε   αγγελους  και  εγω  τους  πληγωνω 

Ειναι  που   βαρεθηκα  να  ποναω   και  αλλαζω   τα  παντα .

Ειναι   που  πλεον  δεν  φοβαμαι τιποτα 

Ειναι  που  το  αυριο δε  με τρομαζει.

Ειναι  που    ο  θανατος   δε  με  φοβιζει

Ειναι  που  πρεπει   να  τα  καταφερω  γιατι  κανεις   δε  θα   βοηθησει  για  τιποτα

Ειναι  που  διεκδικω  απο  την  ζωη  ,,,εμενα  και μονο......