το βιντεακι διπλα το ειδα μετα απο παροτρυνση της αγαπητης Μυρτως απο Athens Voice! Και τρελαθηκα...δεν το ηξερα το κομματι!  ΦΟΒΕΡΟ! Και καπου εκει αρχισα να χορευω μονη μου σαν τρελο !!

(ποσο μ'αρεσει να το κανω αυτο...αφου βεβαια σιγουρευτω πως ολα γυρω μου ειναι κλειδωμένα! κανω ο,τι να 'ναι αλλα νιωθω μετα γεμάτη ενεργεια! )

"...No, I just can't make it
All alone..."

Και να γυριζω σβουρες, παρόλο που ξερω οτι με την πρωτη ηδη, εχω φτάσει σε σημείο κλονισμού!

"...Beggin, beggin you
Put your loving hand out, baby
Beggin, beggin you
Put your loving hand out darlin..."

ε και φυγαν και τα νευρα! Και αποφάσισα! Ωραια ηταν...τι καθόμουνα και σκεφτόμουνα τόσες ωρες το τι θα κανω?? Χορεψα..κουνηθηκε το μυαλο και ολα καλα τελικα! ΗΡΕΜΗΣΑ!

ΑΣΧΕΤΟ-ΣΧΕΤΙΚΟ: μου ειπε η μαμα, πριν, να μάθω να βαζω όρια στα συναισθηματα που δινω, για να μη στεναχωριεμαι μετα ετσι ευκολα..ΕΡΩΤΗΣΗ: ξερει κανεις που ειναι αυτα τα ορια να μαθω να σταματαω εκει?? Οχι, δεν ειμαι ο ευχουλης, που λεει και ο mprizas, αλλα σε 2-3 ανθρωπους που νομιζω οτι αξιζουν δινω πολλα και απλοχερα! λοιπον για πειτε..που σταματαω??