Ήρθε στη πλώρη μου Νοτιά και μου φωνάζει
πως έχει πέσει χαμηλά φεγγάρι μαύρο
μα ποιός θα πάει να παλέψει με τον ταύρο
τα δυο του κέρατα σα δώρο να σου δώσει
αυτή τη νύχτα που δε λέει να ξημερώσει
 
Είπες πολλά μα η σιωπή είναι μεγάλη
αν θέλεις κάνε μιαν ευχή χωρίς αντίο
δεν έχει άγκυρες να ρίξει αυτό το πλοίο
γι αυτό μη μπεις στο κόπο να με ξεναγήσεις
εκεί που πάω δε μπορείς να με μισήσεις
 
Μην περιμένεις να σου στείλω το σινιάλο
έχει φρεσκάρει ο καιρός και με διπλώνει
θέλει κουράγια να 'χεις όρτσα το τιμόνι
την περασμένη μου ζωή μη μαρτυρήσεις
γιατί όσα αγάπησα διπλά θα τα μισήσεις
 
Τα δίνω όλα στο γαρμπή κι όπου με βγάλει
καβάλα πάνω σ' ένα γλάρο ερωτευμένο
η τρίτη μούδα πάει κάργα τί άλλο θέλω
κι η πικροθάλασσα με παίρνει στα νερά της
για να μου δείξει τα μεγάλα μυστικά της
 

Μπροστά μου ο θάνατος τον θάνατο χαϊδεύει
πίσω η ζωή λέει στη ζωή, ζωή συγγνώμη
στο κύμα φίλε μου δε στρώνεται σεντόνι
μέσ' στα τραγούδια του Κουάϊο θα ξαπλώσω
και στον απέραντο βυθό θα σε ανταμώσω