Τον λενε Elias Alejandro και ειναι αδερφος μου.
Η τουλαχιστον ετσι μου αρεσει να τον θεωρω.....

Ειναι απο την κοινοτητα Σαν Καρλος στη Γουατεμαλα και η ηλικια του ειναι γυρω στα 15-16 χρονια.

Ο Elias Alejandro, ομως, δεν ειναι σαν τα 15αχρονα παιδια της ελλαδας.
Δεν μενει σε πολυκατοικια, ουτε εχει δικο του δωματιο.
Δεν εχει i-Pod, αλλα ακομα και να ειχε, δεν εχει υπολογιστη για να περασει τα τραγουδια.
Δεν βγαινει στα κλαμπ τα σαββατα, αλλα ακομα και να εβγαινε δεν θα ειχε κλαμπ να παει.
Δεν ακουει My Chemical Romance, ουτε ξερει τι θα πει emo, αλλα ακομα και να ηξερε, δεν θα ειχε λεφτα για να αγορασει λακ για τα μαλλια.
Δεν ανησυχει για το αν θα περασει τις πανελληνιες γιατι πολυ απλα δεν ξερει καν αν θα φτασει ποτε μεχρι εκει.

Ο Elias ειναι απο τα προνομιουχα παιδια που πανε σχολειο.
Ομως, χωρις χρηματα, θα αναγκαζοταν να σταματησει το σχολειο, κυριως για να παραχωρησει τη θεση του στα στα μικροτερα αδερφια του και να τους δωσει την ευκαιρια να φοιτησουν εστω στις πρωτες ταξεις του σχολειου και να μαθουν να διαβαζουν και να γραφουν.
 Ετσι γινεται συνηθως εκει.
Τα μεγαλυτερα παιδια της οικογενειας σταματανε το σχολειο για να μπορεσουν να πανε τα αδερφια τους. Βλεπετε, οι οικογενειες δεν "αντεχουν" οικονομικα να εχουν δυο παιδια ταυτοχρονα στο σχολειο.

Ειχε ερθει πριν καμποσους μηνες ενα γραμμα απ το αδερφακι μου. Ηταν μια ζωγραφια. Εδειχνε το σπιτι του αναμεσα σε δεντρα και εναν δρομο να οδηγει στον σταυλο με τα ζωα και στον αγρο με το σκιαχτρο.
Μαζι ειχε σταλει να ενα ενημερωτικο εντυπο απ την actionaid οπου ελεγε διαφορα πραγματα για την Γουατεμαλα και τις συνθηκες που επικρατουν εκει. Ειχε και μικρες συνεντευξεις με κατοικους και παιδια. Ξαφνιαστικα με το ποσο συνειδητοποιημενοι ηταν οι ανθρωποι εκει. Και κυριως ξαφνιαστικα με την προσπαθεια, την επιμονη και την επιθυμια τους να αποκτισουν μορφωση. Και το εκαναν γιατι ειχαν απολυτη συναισθηση του ποσο μεγαλο οπλο ειναι η γνωση. Ηξεραν οτι αυτο ηταν που χρειαζονταν τα παιδια τους. Χαρακτηριστικα ο Ελντερ 17 χρονων λεει "Θελω να βοηθησω την οικογενεια μου και το χωριο μου και ξερω οτι ο καλυτερος τροπος για να το πετυχω ειναι να σπουδασω. Η μορφωση ειναι σημαντικη και μας δινει τη δυναμη και τον τροπο για να λυνουμε τα προβληματα μας και να εχουμε μια καλυτερη ζωη."
Βεβαια χωρις προσθετη στηριξη, ειναι παρα πολυ μικρο το ποσοστο των παιδιων που φτανουν μεχρι το πανεπιστημιο.

Ο Elias ειναι το αδερφακι μου....
Και νιωθω πολυ ομορφα που μπορω να βοηθησω αυτον και την οικογενεια του, εστω και με αυτον τον πολυ εμεσο και απροσωπο τροπο!