… κι ήρθαμε μονάχοι ως εδώ

τα λειψά μας χρόνια στολισμένοι…

βγήκαμε απ’ την κεντρική οδό

σε μια προκυμαία φωτισμένη…. 

…κι ύστερα χωρίς αποσκευές

αλλόκοτοι κι αδέξιοι επιβάτες

νυχτώσαμε σε λάθος αποβάθρες…

…ώσπου το ταξίδι έφυγε μόνο του… 

Φτάσαμε στου χρόνου τη στροφή

τα παλιά μας λάθη χρεωμένοι…

έσταζε σιωπές η οροφή,

κι ήμασταν από καιρό χαμένοι…