Η γεύση των φρούτων
δεν φεύγει
απ’ το στόμα μου,
μα η πίκρα των λόγων
γκρεμίζει τα σύννεφα
και στύβει το χιόνι,
μετρώντας τα βότσαλα.
Μα εσύ
δεν μου είπες
γιατί με ξεγέλασες,
γιατί με τον πόνο
και τ’ άδικο θέλησες,
να πεις πως το τέλος
πάντα με δάκρυα
καίγεται.
  

(Από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη “Νοητή γραμμή“, 2005)