Καιρό είχα να γράψω για τα μαθήματα ζωγραφικής..

λέγατε κι εσείς,τι μου λείπει..τι με τρώει ..χεχε..

Λοιπόν τα μαθήματα συνεχίζονται κανονικά!

Αν εξαιρέσει κανείς ότι δεν λειτουργεί το καλοριφέρ στην αίθουσα,

ότι δεν βρίσκεις εύκολα καλή θέση για το καβαλέτο σου

κι ότι ο φωτισμός είναι συνήθως ελλιπής και ενίοτε μεταβάλλεται σε φωτορυθμικό,

κατά τα άλλα περνάμε μια χαρά!

Το πρώτο τέταρτο ψαχνόμαστε που θα κάτσουμε..

βρίσκεις μια ωραία θεσούλα,εστιάζεις στη σύνθεση με μάτι λάγνο και καλλιτεχνικό..

και πάνω που πιάνεις το μολύβι και είσαι έτοιμος να μεγαλουργήσεις..

ακούς μια φωνή:

-Συγνώμη ,κάθεσαι στη θέση μου..!εδώ καθόμουν προχθές και δεν έχω τελειώσει ακόμα.Έχω κάνει και κύκλους στο πάτωμα για να θυμάμαι που πάταγε το καβαλέτο μου!

μη μου τους κύκλους τάραττε ,σου λέει κι έχει δίκιο.. : )))

Οπότε το καβαλέτο σου και σε άλλη παραλία!

Ξεκουβαλάς μπλοκ ,μολύβια, χρώματα και γόμες και βρίσκεις μια θέση

που βλέπεις τη σύνθεση με τα κιάλια.

Αφού τακτοποιηθούμε βάζουμε μουσικούλα και ξεκινήσαμε!

Με συντροφιά τις μελωδίες ,μολύβια,παστέλ,πινέλα και ακρυλικά

σχηματίζουν στο (πριν λίγο) λευκό χαρτί

φόρμες και αποχρώσεις ,σκιές και φώτα.

Το μάτι αφήνεται να περιπλανηθεί στις επιφάνειες,

να γλιστρήσει στις αντανακλάσεις .

Ανακαλύπτεις χρώματα που δεν φανταζόσουν ότι υπάρχουν στο αντικείμενο που βλέπεις.

~~~

Τις προάλλες.τελείωνα αυτή την κανάτα..

Είχαμε τα κέφια μας και ήμασταν όλο πειράγματα,

ο δάσκαλος με το γνωστό γελάκι του,χαλαρός όπως πάντα

και η Mina από το cd player τραγουδούσε:

Galeotto fu il canotto !!!

Il cielo è azzurro, il mare è blu ……
Per la merendina, ci pensi tu!
Partiamo alle cinque?
Torniamo alle otto?!
Affittiamo il canotto!
Affittiamoci un canotto
E prendiamo il largo
Verso il mare blu….
Oh, oh, oh, cara,
Remo un po’ io, remi un po’ tu.
Hai portato il gorgonzola,
L ‘emmental, le uova,
Cioccolata e the?…..
Oh, oh, oh, cara,
Cosa farei senza di te!
Che idea!
Sospinti dall’alta marea…
Che idea!
Senza la bussola, che idea!!
E poi…due punti nell’oceano, noi!
Così vicini, ma lontani,
Nessuno tranne i pescecani… ahi!
Ehi! Ma che fai?
Non sapevo soffrissi di vertigini…
Ehi! Non mi sbaglio, annegando stai!
Aiuto!
Lasciami, dai! Perché coinvolgermi?!
Aiuto! Aiuto! Aiuto!
Mentre vai giù,
Non rammento di te
Alcuna virtù!
Mentre vai giù,
Io mi sento su!
Via le tue mani, dal canotto!
E vai sempre più sotto!!
Non ti vedo già più…
Che strana donna eri tu!
Ah! Ah! Ah!
Affittammo quel canotto
E prendemmo il largo
Verso il mare blu…
Oh, oh, oh, cara,
Adesso tu non ci sei più!
E’ finito il gorgonzola,
L'emmental, le uova,
Cioccolata e the…
Oh, oh, oh, cara,
È finita anche per te!
Colpa di quel canotto,
Sei sparita laggiù…
Inghiottita dal blu!
Ah, ah, ah, ah, hm!
Cha, cha, cha!
Ah! Ah! Ah!

Από μια γρήγορη μετάφραση που μας έκανε ο καλός μας δάσκαλος

είχα ζαλιστεί..η κανάτα μου έγινε .. canotto και τα τριαντάφυλλα

άνθρωπος στη θάλασσα..

Ομολογώ ότι ξέφυγα τελείως και τελικά έφυγα απ' το μάθημα σαν χαρούμενος πότης : )

παρακαλείται όποιος μιλά την Ιταλική να μεταφράσει επακριβώς.

~~~~

...........τι ποστ!

δεν θυμάμαι που ήθελα να καταλήξω χεεχ..!

Τέτοια ώρα,τέτοια λόγια ..

Καληνύχτα και καλημέρα!

: ))))))))))))