δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω τον λόγο υπάρξεως σχολίων στα blogs. ο διαχειριστής, βεβαίως, από την στιγμή που έχουμε δημοκρατία έχει επιτρέψει να εισάγονται σχόλια. θα μού πείτε και δημοκρατικώς εκλεγμένη κυβέρνησι έχουμε, μόνο που δεν την θέλει το 60% του ελληνικού λαού.

αν κάνετε μια βόλτα από τα blogs του site (πςςςς κάνω και διαφήμισι ε? πού λέτε ότι είμαι κακός), θα δείτε πολλά post. άλλοι γράφουν για χαμένους έρωτες, άλλοι γράφουν ιστορίες της καθημερινότητος τους(και προσπαθούν να σε πείσουν οτι είναι και της δικής σου καθημερινότητος), άλλοι βρίζουν αυτούς που τους (εξ)ηπάτησαν ;)

τα σχόλια όμως? ας δούμε μερικά παραδειγματάκια:

- "καλημέρα μας": προσφιλής έκφασις των blogαδων(πώς λέμε λογάδων;) τόσο στα κείμενα όσο και στα σχόλια. στα κείμενα δεν μάς ενδιαφέρει στην παρούσα φάσι. όταν βλέπουμε στα σχόλια αυτό το περίεργο κατασκεύασμα-ιδίωμα που προσεγγίζει τον πληθυντικό μεγαλοπρεπείας μπορεί να κρύβονται από πίσω ένας σωρός πραγμάτων. κάποιος που την πέφτει σε γκόμενα, θέλει με αυτόν τον τρόπο να δείξη την τρυφερότητα και την οικειότητα του απέναντι της. στην πραγματικότητα σκέφτεται...τί θα γίνη? θα μού κάτση ποτέ? (φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις)

- σχόλια τα οποία γράφονται σε τρίτο πρόσωπο..."κι όταν δεν θα ναι εδώ μαζύ μου, αλλά θα τρώη μακαρονάδες προσ(κομίζοντας;)) δάφνες να την στολίσουν" και τέτοια κομψά: εδώ ο ρίχνων το σχόλιο, θέλει από την μία να απευθυνθή στον συγγραφέα, μιας και μπορεί να τον γουστάρη. αλλά το κυρίαρχον είναι ότι θέλει να δείξη στους υπολοίπους πόσο ψαγμένα μπορεί να χωρέσουν σε μια πρότασι μια μακαρονάδα με τον στολισμό από δάφνες και να πουν όλοι...καλώς τον καλλιτέχνη. (φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις)

- οι δημοφιλείς σε όλους ...τελείες: εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρό φαινόμενο παροξυσμού. υπάρχουν μέλη που τις βάζουν(τις τελείες) για να αφήσουν πολυποίκιλα υπονοούμενα σεξουαλικά, υπονοούμενα που αφορούν σε τσακωμούς ή οι δημοφιλείς σπόντες για να την πης στον άλλον(πςςς μεγάλε τον βούλωσα και τέτοια). το τραγελαφικόν της ιστορίας, όμως, είναι οι τελείες για τις...(ορίστε με κολλήσατε) τελείες. δηλαδή, πετάμε 15 παρόλες τις συνδέουμε και με (15x30=) 450 τελείες και καθαρίσαμε. δεν ξεχνάμε να βάλουμε και αποσπάσματα από το blog μας.(φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις)

- οι συμβουλές: πολύ αγαπημένο concept(που λένε και κάποια μέλη): κάποιος bloggας(πώς λέμε λογάς;) ή έχει χωρίσει ή έχει ξημερώσει από μια ξεπέτα με άλλο μέλος (ή μη μέλος). είναι ένα μάτσο χάλια και γράφει ένα βαθυστόχαστο post για τους έρωτες των πιγκουίνων στην μακρυνή αλάσκα. και ο άλλος, καθήμενος στην αναπαυτική καρέκλα του αρχίζει τις συμβουλές(πιο σωστά καθήμενος επί του καναπέος...αλλά θα μας κόψουν). "βγες έξω, πάρε καθαρό αέρα, φάε το αγαπημένο σου φαγητό και όλα θα φτιάξουν" ή "δεν το βάζουμε κάτω, μένουμε δυνατοί και ψηφίζουμε γιωργάκη". στο δεύτερο παράδειγμα, είναι εμφανή τόσο τα στοιχεία του κοροϊδιλικίου όσο και της πασοκικής συμπεριφοράς(συχνάκις συμπίπτουσιν)

α! (φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις)

τελειώνω το σύντομο αυτό post που κοντεύει να γίνη μακρύ σαν τα post του mprizas, με τα μονολεκτικά σχόλια. να διευκρινίσω εδώ ότι δεν συμπεριλαμβάνω το " καλημέρα μας" σε αυτήν την κατηγορία δια τους λόγους, οι οποίοι ανεφέρθησαν παραπάνω. τα μονολεκτικά σχόλια, όπως " σιωπή", "ψιχαλίζει", "κατουριέμαι" κλπ είναι δηλωτικά βαρεμάρας ως επί το πλείστον. έχουμε εξαντλήσει τις προηγούμενες μέρες τις εμπνεύσεις, οι οποίες αφορούν στις προαναφερθείσες κατηγορίες και ταυτόχρονα βαριόμαστε που ζούμε. κοτσάρουμε μια λέξι(εδώ μπορούμε να κάνουμε συνδυασμό με τις τελείες) και αυτό είναι. κάναμε την εμφανισί μας ξανά και μάς είδαν(αυτοί που θέλαμε να μας δουν). αν δεν τίθεται θέμα βαρεμάρας, τίθεται θέμα εξυπνακίστικης τοποθέτησεως. συνήθως σκεφτόμαστε ως εξής πριν το γράψουμε: "γμτ, τί να γράψω να ξεχωρίσω από τους αλλου(νου)ς? πρέπει να πετάξω μια παρόλα να την δούν και να σχολιάζουν μετά εμένα και όχι το post". και την πετάμε(φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις)

υπάρχουν βέβαια και σχόλια που αφορούν σε blog που καμώνονται ότι ασχολούνται με τον χριστιανισμό ή κυνηγούν σιωνιστικές μάγισσες(σε λάθος μέρος) αλλά είπαμε να ασχοληθούμε με σοβαρά πράγματα.