Στις ειδήσεις είπαν ότι η πόλη καίγεται. Δεν έχεις λόγο να μην τους πιστέψεις. Η πόλη καίγεται.

Και δεν σε νοιάζει. Τραβάς την κουρτίνα και ανοίγεις το παράθυρο. Ο ουρανός είναι ίδιος, όπως ακριβώς ήταν και χτες, όπως ακριβώς θα είναι και αύριο.

Η πόλη καίγεται. Ποιος το έκανε; Μα, αλήθεια, έχει σημασία;

Ο αέρας δεν μυρίζει φωτιά και, από το παράθυρό σου τουλάχιστον, δεν φαίνονται οι φλόγες. Μα αφού το είπαν στις ειδήσεις! Η πόλη καίγεται!

Αυτό που σε τρομάζει περισσότερο είναι η απάθειά σου. Πότε έγινες τόσο αδιάφορα σκληρός; Και γιατί άραγε;

Η πόλη καίγεται...αλαφιασμένοι πολίτες τρέχουν στους δρόμους. Μερικοί κουβαλάν μαζί τους ό,τι θεωρούν απαραίτητο-ρούχα, χρήματα. Οι περισσότεροι φεύγουν χωρίς να κοιτάξουν πίσω τους. Ελάχιστοι μένουν στα σπίτια τους.

Δεν το κουνάς από τη θέση σου. Μένεις καρφωμένος στο παράθυρο. Δεν θα φύγεις. Θα μείνεις σπίτι.

Αλήθεια, δεν σε νοιάζει καθόλου! Έχεις άλλα πράγματα στο μυαλό σου.

Σκέφτεσαι ότι πριν από δυο βδομάδες χωρίσατε. Εσύ έφταιγες. Και πονάς. Πονάς πολύ. Και από τότε δεν έχεις βγει καθόλου απ'το σπίτι σου. Φοράς τα ίδια ρούχα και δεν έχεις ξυριστεί. Την πήρες τηλέφωνο μα δεν το σηκώνει. Της άφησες μήνυμα στον τηλεφωνητή αλλά δεν ξέρεις εαν το άκουσε. Και συνεχίζεις να πονάς...

Και μετά μου λες να νοιαστώ για την πόλη που καίγεται! Ας καεί! Κι εγώ μαζί της!