Θα αναρωτιέστε για τον τίτλο που είναι άσχετος με τη φωτογραφία.Θα φτάσω και εκεί.Τι kithara-woman όμως θα ήμουνα αν δεν σας συστήσω την μια από τις 3 κιθάρες μου,τις κόρες μου όπως λέω?Εχθές ήμουνα με έναν καλό φίλο,που γνωριζόμαστε τα τελευταία 8 χρόνια και την κοπέλα του για καφέ,και λέω στην κοπέλα δεν σου έδειξα τις κόρες μου και κοίταζε ερωτηματικά το φίλο μου με ύφος νόμιζα οτι η Αυγή είναι ανύπαντρη...Η αλήθεια είναι αυτή,ανύπαντρη είμαι,άλλωστε είμαι μικρό κορίτσι ακόμα.(ευτυχώς μένω μόνη γιατί θα άκουγα γέλια τώρα).Αυτή λοιπόν είναι η κιθαρίτσα μου που γεννήθηκε πέρυσι,μια μέρα πριν από εμένα,4/6,και ήταν το δώρο γενεθλίων μου από εμένα προς ...εμένα.Μου αρέσει να κάνω δωράκια στον εαυτό μου,τον έχω κακομάθει.

Εχθές λοιπόν η τύχη μου απεργούσε.Γιατί το λέω αυτό.Συνειδητοποίησα με τρόμο ότι έχασα την ψηφιακή μου μηχανή με 190 φωτογραφίες μέσα!Ευτυχώς που τις είχα όλες εμφανίσει,γιατί τώρα δεν θα σας μίλαγα,θα ήμουνα στην εντατική!Έπαθα 5 απανωτά εγκεφαλικά+5 απανωτά εμφράγματα στο καπάκι!Και βιαζόμουνα να μην στήσω και την παρέα...Εντομεταξύ δεν είμαι άνθρωπος που χάνει πράγματα,δεν έχω χάσει ποτέ μου τίποτα...Ούτε ξεχνάω πράγματα κάπου...Παράξενο.Αν δεν ήθελα να την πάρω μαζί μου εχθές να φωτογραφίσω τις καρδιές στο δρόμο,μπορεί να ήμουνα ήσυχη ότι είναι στο συρτάρι...

Τελικά σήμερα αγόρασα άλλη,γιατί την χρειάζομαι άμεσα!Δυστυχώς δεν βρήκα ίδια,πήρα πάλι codak,αλλά άλλο μοντέλο,οικονομική ευτυχώς,7mpxls.Στις μικρές μηχανές compact δεν είναι καλό να πάιρνεις πχ με 10 ή 12 mpxls,δημιουργείται αστάθεια και η φωτογραφία μοιάζει ψεύτικη.Τάδε έφη ο δάσκαλος στο άλλο σεμινάριο φωτογραφίας που έκανα τον περασμένο Οκτώβρη.Η φάση είναι ότι πρέπει να φωτογραφίσω 10 ζωγραφιές για την εικονογράφηση του παραμυθιού,το σεμινάριο τέλειωσε και πρέπει να τυπώσω το παραμύθι και να βγάλω και 5-6 αντίγραφα,ένα για την δασκάλα μου,(Ελευθερία,simply the best,την συμπαθώ με 1000,λίγο μικρότερη μου,αστείο είναι,η δασκάλα πιο μικρή απ'τη μαθήτρια)για την σχολή,για μένα,και 2-3 για τα ανηψάκια μου,(μια ανηψούλα 3 χρονών και μια που είναι στο ...δρόμο,θα γεννηθεί σε 3 μήνες,αλλά θα της το φυλάξω για όταν μεγαλώσει,παιδιά ξαδελφιών μου,αδέλφια δεν έχω)και για δυο παιδάκια της  καλύτερης μου φίλης από το πανεπιστήμιο.Έχει πολύ δουλειά,θα τρέχω πανικόβλητη!Μέχρι να μάθω και τη μηχανή...Με πάει πίσω τώρα αυτό.

Μάλλον είμαι ο μόνος άνθρωπος που προσωρινά(ελπίζω) δεν δουλεύει αλλά δεν προλαβαίνει τίποτα!Μοναδικό φαινόμενο.Όλη μέρα ή στο δρόμο θα είμαι ή σπίτι και όλο με κάτι ασχολούμαι.Αυτά τα χέρια μου καμιά μέρα θα πάρουν πρωτοβουλία από μόνα τους να σηκωθούν να με μουτζώσουν!Έχω χρόνια τενοντίτιδα και αδυναμία στα χέρια,δύσκολα να σηκώσω κάτι βαρύ,πολλες φορές μου πέφτουν πράγματα απ'τα χέρια,αλλά μυαλό δεν βάζω...Ευτυχώς χειρίζομαι και το αριστερό χέρι  καλά,γράφω εξίσου καλά και με το αριστερό,μικρή πρέπει να ήμουνα αριστερόχειρας,αλλά μετά στο σχολείο που έβλεπα τα άλλα παιδιά μάλλον άλλαξα.Τα μικρά παιδιά μιμούνται.Δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα για αυτό.

Εχθές λοιπόν γλίτωσα στο τσακ την εντατική για καλή μου τύχη είμαι προνοητική και εμφανίζω τις φωτογραφίες σχεδόν αμέσως.Είχα σημαντικό υλικό,από τον ’υγουστο και μετα.Αίγινα,Αγκίστρι,Χαλκίδα τα Χριστούγεννα,συναυλίες,και πολλά άλλα.Έχω εξάρτηση από τη μηχανή μου.Μέχρι το χορτάρι φωτογραφίζω που λέει ο λόγος!Μια φορά επιχειρούσα να φωτογραφίσω στην άκρη της παραλίας,στην ’νδρο(άλλο πολυαγαπημένο νησί),κάτι καβουράκια που ήταν κοντά στα πόδια μου σε ένα βραχάκι.Τους γλάρους που έστειλα,θα τους  περίμενα και μισή ώρα για να τους φωτογραφίσω!Σε λίγο θα έπιανε λιμάνι το καράβι και εγώ εκεί,το βιολί μου!Μιλάμε για τρέλα ...πολλών μποφορ!

Μέσα σε όλα,εχθές βράδυ πήγα και σινεμά Αστεριξ και Οβελίξ στους ολυμπιακούς αγώνες.Με άλλες φίλες μου.

Έριξα γέλιο!Πολύ πλάκα.Τι τράβηξε ο έρημος ο Καψουρίξ για να κερδίσει την καλή του...’κου Καψουρίξ!Πολύ καλό!Μεταξύ μας,αν είσαι ερωτευμένος,τόσα κι άλλα τόσα θα τράβαγες για την αγάπη σου...Εγώ πάντως και στην άκρη του κόσμου θα πήγαινα αν κάποιος το άξιζε...Και στην άκρη του γκρεμού να κόψω ένα λουλούδι...Ως τώρα έφτασα στην άκρη του γκρεμού και έπεσα κιολας,αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση...οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο...

Απόψε λέω να κοιμηθώ νωρίς.Πήγαινα στο ωδείο το απόγευμα και δεν είχα κουράγιο.Πτώμα.Αφού δεν πήρα κιθάρα,δυο τετράδια ίσα-ίσα στην τσάντα μου...

Εις το επανιδείν λοιπόν...