Παραδέξου το να τελειώνουμε! Διαφέρουμε! Ευτυχώς! 

Στα όσα αναμασάς δεν μπορώ να υπακούσω, λυπάμαι.

«Αισθητική» το αποκαλείς...Γεωμετρία, Αρμονία, Συμμετρία!

Αυτό που ο ένας θεωρεί κομψό, ο δεύτερος το πετάει σαν σκουπίδι...κι ένας τρίτος δεν κινεί καν το δακτυλάκι του...ανάξιο λόγου...

«Ομορφιά!» επιμένεις. 

«Ελευθερία» ψελλίζω...Αντιδράς!

Καρφώνω τα γυάλινά σου μάτια που θεωρείς έμπνευση κάλλους.

«Ελευθερία!» - πιο δυνατά! 

«Χωρίς την ελευθερία τί θα ήταν ο αισθητισμός;» 

Πού θα ήσουν κι εσύ...κι εγώ;

Μα... 

Πεθαίνει ποτέ η ανάγκη του ανθρώπου για διακρίσεις;

Το αποκλείω...

ίσως κάπως,

κάποτε ....

σε κάποια ουτοπία...