Σαν σήμερα η Ελληνική μουσική είχε δυο μεγάλες απώλειες.Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στους δυο αυτούς ανθρώπους που αλλάξαν την πορεία του τραγουδιού με την παρουσία τους.Ο Ν.Ξυλούρης και ο Μ.Βαμβακάρης.Ο Μ.Βαμβακάρης και ο Ν.Ξυλούρης.Μεγάλο το κενό που αφήσαν...Κανένας δεν βρέθηκε και ούτε θα βρεθεί να τους αντικαταστήσει επάξια...

Ο μεν Ξυλούρης με την φωνή αυτή,σαν ψαλμωδία αγγέλων...

Ο δε Βαμβακάρης με το αστείρευτο ταλέντο ενός ανθρώπου που παρά τις δυσκολίες σε μια εποχή που ήταν δύσκολη γενικά η κατάσταση στην Ελλάδα,δεδομένου ότι είχε γεννηθεί στις αρχές του περασμένου αιώνα,το 1905,έγραψε όλα αυτά τα σημαντικά τραγούδια.Κάπου διάβασα ότι περπατούσε ξυπόλητος μέχρι μια ηλικία,13 ή 14 αν δεν κάνω λάθος...

Ο Ξυλούρης που τραγούδησε σχεδόν όλους τους μεγάλους συνθέτες  και ποιητές και άφησε στις επόμενες γενιές τραγούδια-ύμνους όπως:ήτανε μια φορά,η μπαλάντα του κυρ Μέντιου,πως να σωπάσω,γεια σου χαρά σου Βενετιά,και τόσα άλλα.

Ο Βαμβακάρης που με τις ελάχιστες γνώσεις μουσικής που είχε,έγραψε τα μεγαλύτερα αριστουργήματα,με δυο ή τρεις συγχορδίες,τραγούδια όπως την Φραγκοσυριανή,που δεν υπάρχει άνθρωπος να μην ξέρει και να μην έχει τραγουδήσει.

Ο,τι άλλο και να πω,φτωχό θα είναι...Σκέφτομαι όμως πως θα ήταν τα μουσικά πράγματα, αν τόσο μεγάλα ταλέντα δεν είχαν φύγει τοσο νωρίς...Οι περισσότεροι της γενιάς μου μέσα απ'τα τραγούδια τούς τους γνωρίσαν...Ο ένας όταν έφυγε ήμουνα αγέννητη,ο άλλος μικρό κοριτσάκι,δεν είχα πάει ούτε νηπιαγωγείο.

Πάντως στον Παράδεισο,θα έχει πολύ καλύτερη μουσική από ότι στη γη...Με τόσα ταλέντα εκεί ψηλά...

Ξυλούρης,Βαμβακάρης,Τσιτσάνης,Λοίζος,Ζαμπέτας,Κουγιουμτζής,Χατζιδάκις,Μοσχολιού,Μπηθικώτσης,

Σιδηρόπουλος,Ασιμος...

Αλλά και E.Priesley,R.Gallagher,J.Lennon,C.Cobain,J.Morrison...

Χώρια ότι θα απολαμβάνουν την καλύτερη ποίηση του Καββαδία,του Καρυωτάκη,του Ελύτη...

Τις ατάκες της Ρ.Βλαχοπούλου και του Β.Αυλωνίτη...

Μακάβρια θέματα έπιασα μεσημεριάτικα.Αλλά αυτοί οι άνθρωποι σφραγίσαν γενιές και τα τραγούδια τους μείναν για άλλες τόσες.Οσο υπάρχουν άνθρωποι.Που θα πάει,κάποια στιγμή θα φανούν τα σκουπίδια και θα λάμψουν τα διαμαντάκια...Όλα χωράνε στη μουσική,από την άποψη ότι αν δεν υπάρχει το σκάρτο δεν καταλαβαίνεις το καλό.Μόνο από αυτή την άποψη εγώ δέχομαι τον τραυματισμό των αυτιών μου από ανθρώπους που μόνο στο μπάνιο τους θα έπρεπε να τραγουδάνε...

Πάντως τα ακούσματα μου πατάνε με το ένα πόδι το ροκ,το πανκ,το μεταλ και με το αλλο την παράδοση,τις λύρες και τα λαούτα.(Τα δημοτικά σαν σύνολο δεν τα ακούω,στο κλαρίνο δεν έχω συμπάθεια,λόγω νησιώτικης καταγωγής κλίνω προς το βιολί,τη λύρα,το λαούτο,και το μαντολίνο,το τελευταίο επειδή παίζω κιολας)

(Η φωτογραφία από ένα φυλλάδιο από μια συναυλία,πριν 4 ίσως 5 χρόνια,στην οποία είχα την τύχη να βρίσκομαι,ακουστήκαν ορισμένα από τα ωραιότερα τραγούδια του Ν.Ξυλούρη.Μαγικές στιγμές στο θέατρο Λυκαβητού.)