Η πόλη του αύριο σχεδιάζεται από σήμερα, θα είναι φιλική προς το περιβάλλον, και θα γίνει πραγματικότητα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα το 2015.
Η πόλη θα ονομάζεται "Μάσνταρ Σίτι", οι προνομιούχοι κάτοικοί της θα μετακινούνται με τραμ, και τα κτίρια θα είναι εξοπλισμένα με καθαρές πηγές ενέργειας.
Η πόλη θα χτιστεί κοντά στη θάλασσα και θα υπάρχει ένα τείχος που θα την προφυλάσσει από το θερμό αέρα.
Μάλιστα, παρότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι πετρελαιοπαραγωγός χώρα, θα απαγορεύονται όλα τα συμβατικά πετρελαιοκίνητα/ βενζινοκίνητα οχήματα....
Ο Ζαν Πωλ Ζαν Ρε Νάοντ, επικεφαλής του φιλόδοξου σχεδίου υποστήριξε ότι η πόλη θα έχει πενήντα χιλιάδες κατοίκους και οι εκπομπές ρύπων θα είναι μηδενικές.
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν,
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις,
τσέπες ξηλωμένες απ'τα κέρματα,
χαλασμένα φερμουάρ,χάσκουν χρεοκοπία,
το κορμί μου μελανιασμένο,
μες στο κρύο σαν λάθος,
που δεν το παραδέχεται κανένας,
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...
Τα τσιμέντα σου καινούργια,
με έπιπλα λουστραρισμένα και μάρμαρα λευκά,
μια γυαλάδα που στραβώνει και δε σ'αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ'όλα εκεί μέσα,
σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο,
σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί,
εκτός από εμένα,
που σε κρύπτη μυστική,
ψάχνω ακόμη να σε βρω να μ'αναστήσεις...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν, σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ'ένα παιδικό παντελονάκι και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω, το κορμί μου δρόμος,που εκτελούνται δημόσια έργα,
κομπρεσέρ μ'ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις,
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
και το μυαλό μου,αποθήκη,
για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε,
για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο,
το μέλλον μου, δώσαν αντιπαροχή...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...
'Ελα έτσι ζω,προκαταβολικά,
το παρελθόν μου και με δυο,
γυμνά καλώδια,για χέρια,
αγκαλιάζω τα ψηλά σου βολτ,για στερνή φορά...
Φοβάμαι...
(Β. Παπακωνσταναντίνου - Α. Πανταζή - Γ. Ζουγανέλης)
22 σχόλια - Στείλε Σχόλιοαπλές αναφορές σε καθημερινές στιγμές σχιζοφρένειας και μη...
On&Off Προσφορές Δισκοκατεβάσματα Φωτογραφίες Μουσική Στίχοι Αστεία ’σχετα Βίντεο Κόσμος Ελλάδα Κοινωνία Σάτιρα Πολιτική Ημερολόγιο Εμού του ιδίου Συναυλίες Έλλαδα Μουσική Στίχοι Πολιτισμός Τεχνολογία Τέχνη Παρτιτούρες Εγκυκλοπαίδεια στίχοι μουσική