18 Φεβρουαρίου 2008, 20:52
RAWΤαξίδια - Θεσσαλονίκη - ποτά - ποτά πολλά - μουσική - φίλοι που αγαπάς που θέλεις να ξαναβλέπεις - φίλοι που λατρεύεις τα γλυκά τους ψέμματα - φίλοι με των οποίων χαίρεσαι τις τρελές αγάπες - φίλοι με έρωτας - με χείλη που φιλιούνται - κάθε νύχτα - και η μουσική τους - σας - η μουσική μας - που την έχουμε - και όσο την έχουμε θα είμαστε ζωντανοί - και αυτές; αυτές όλες που δεν έχουμε που δεν είχαμε που σχεδόν έχουμε που δεν θα αποκτήσουμε ποτέ που θα ζούμε πάντα τον μύθο τους - τον μύθο της - το χαμογελό της - τα μάτια της - τη μουσική μου που ποτέ και πάντα γράφτηκε γι' αυτήν - τα αμέτρητα πρωινα και τα χιλιάδες κομμάτια που άκουσες με τη σκέψη σ' αυτήν - που τόσο δυσκολεύεται να σου δείξει τι νιώθει - που ποτέ δεν καταλαβαίνεις τίποτα ποτέ δεν βλέπεις τίποτα και τόσο σου αρέσει όσο σου αρέσει και η γλυκειά παρακμή της θεσσαλονίκης της πόλης που κοιμάται που πίνει καφέδες μέρα νύχτα μπας και κάποια στιγμή αξιωθεί κάποιος να κάνει κάτι - της θεσσαλονίκης της αμαρτίας - των γυναικών που πάντοτε θα είναι με κάποιους άλλους - των γυναικών που είναι μαζί σου αλλά εσύ είσαι πάντα για κάποια άλλη της στιγμής που αργεί να ξαναρθεί - της στιγμής που τόσο δεν βλέπεις και τόσο σε κάνει να πίνεις μόνος στο σπίτι μια δευτέρα βράδυ κουρασμένος απο τά ξενύχτια και τις καταχρήσεις - κουρασμένος και διψασμένος για περισσότερη ζωή - μαζί της.-
-
Tren (19.02.2008)
Παντα τετοια βασανιστικα ομορφα!
:)sotkouv (20.02.2008)
και άλλα βασανιστικά πανέμορφα όπως το να ακούς το d'yer mak'er και το all my love από zeppelin καθώς θα ήθελες να κοιμηθείς αλλά δεν μπορείς γιατί θέλεις να ζήσεις παραπάνω (ή μήπως λιγότερο;)Tren (20.02.2008)
Μμμμμ ..εξαρταται.Καμμια φορα εμενα μου αρεσουν και οι μικροι θανατοι.
Τα ωραια ξεψυχισματα μαλλον.
Ο υπνος δεν ειναι παντα αναγκαιος.
Καποια στιγμη θα τον χορτασουμε ολοι μας.sotkouv (20.02.2008)
Συμφωνώ, η αναγκαιότητα του ύπνου είναι απολύτως σχετική και κυμαινόμενη περιοδικη ίσως. Τώρα σίγουρα δεν θέλω να κοιμηθώ, θα με φέρει πιο κοντά στο αύριο και παρόλο που το σήμερά μου δεν είναι κάτι μοναδικό, νομίζω πως δυσκολεύομαι να το αφήσω - ίσως απλά γιατί δεν θέλω να τηλεμεταφερθώ στο αύριο - θυμάσαι άραγε τον mr. Spock? "Beam me up Kirk" - Star Trek από τις αγνές ημέρες της τηλεόρασης... νομίζω πως πρέπει να πιέσω λίγο τον εαυτό μου να βρει την ηλιούπολη των ονείρων. Και να σταματήσω να σκέφτομαι το αύριο. Είναι αυτός ένας μικρός θάνατος. Δεν είναι;
http://youtube.com/watch?v=qjUx6vHPjSQ
(το soundtrack της ζωής μου αυτή τη στιγμή)Tren (20.02.2008)
To αυριο?
Δεν ξερω.Δεν το εχω δει ακομα.
:))))))
μια χαρουμενη ατμοσφαιρα ειμαστε.
Διαλεξες και ωραιο τραγουδακι απο το youtube.
Καθε σημερα ειναι μοναδικο
και συλλεκτικο επισης
sotkouv (20.02.2008)
και μόλις τώρα μαθαίνω ότι ακόμα και ο Zappa είχε στο συγκρότημά του δύο μέλη αυτής της μπάντας... και είχε πει:
"If you want to be as big as the Turtles, have a few Turtles in your band,"...Tren (20.02.2008)
Πολυ ενδιαφερον..
soooooo?Που καταληγει αυτη η θεωρια?sotkouv (20.02.2008)
Η κατάληξη της οποιασδήποτε θεωρίας είναι κάτι άγνωστο σε εμάς που πίνουμε για να πεθάνουμε και ερωτευόμαστε για να ζήσουμε, καπνίζουμε για να υπάρχουμε και χορεύουμε για να μεθύσουμε. Τίποτα δεν καταλήγει πουθενά, τίποτα δεν είναι τελικό ή σταθερό πέρα από το εξής:
ο έρωτας αξίζει περισσότερο κατά τη διάρκεια μιας προεπαναστατικής περιόδου. Αφήνουμε τις αποφάσεις για τους άλλους και κοιμόμαστε ήσυχοι καθώς ήδη αύριο θα τις αμφισβητούμε.
(μάλλον εγώ θα καταλήξω στο κρεβάτι)
:)
Vive la situationniste international...
(καπνίζω το τελευταίο τσιγάρο της ημέρας και του πακέτου μαζί)Tren (20.02.2008)
ΣΩΣΤΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!!!!
Η πιο ωραια θεωρια περι ερωτος.
Ανευ προγραμματος και καταληξεως.
Κι εγω για υπνακο.
(Πινω την τελευταια γουλια απο την κοκα κολα μου:D)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog