28 Σεπτεμβρίου 2006, 00:00
FF.C Το παραμύθι
megaloserwtikos (29.09.2006)
Φίλε kadmile, κάτα καιρούς έχω δει και αυτά που γράφεις στο φόρουμ, συχνά είσαι με αμφισβήτηση και με κριτική στάση. Σε καταλαβαίνω. Εγώ πέρασα από το στάδιο αυτό πριν αρκετά χρόνια και κατάλαβα ότι τίποτα δεν είναι αγγελικά πλασμένο (όπως κι εσύ), αλλά προσπάθησα μέσα σε αυτό το σκηνικό να βρω τον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου.
Επρεπε να επιβιώσω, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς...
Ωστόσο πάντα χαίρομαι τα παιδιά που ζούνε με τόσο κριτική διάθεση. Αυτό για μένα δείχνει ευαισθησία και το εκτιμώ. margo (30.09.2006)
Μπορεί κανείς να πει πως δεν είναι έτσι?
Δυστυχώς όχι. Και αν το πει τότε προφανώς εθελοτυφλεί..
Όμως δεν πρέπει να σταθούμε εκεί,αν επειμένουμε οτι δεν υπάρχει τίποτα καλό πια απο το παραμυθάκι που μας είχαν πει,τότε δεν βοηθάμε να αλλάξει κάτι.
Φιλία υπάρχει αν την τηρείς εσύ.
Ιδεολογία υπάρχει αν την πιστεύεις εσύ.
Επανάσταση υπάρχει αν την κάνεις εσύ.
Κάτι αληθινό που να μπορείς να πιστέψεις άφοβα σ αυτό,υπάρχει,είσαι εσύ..!
Παράδοση υπάρχει αν τη συντηρήσεις εσύ.
Δημοκρατία υπάρχει αν την υπερασπίζεσαι εσύ.
Εμείς στα παιδιά,τι παραμυθάκι νομίζεις οτι πρέπει να πούμε?
Τι μήνυμα να δώσουμε?
Οτι όλα έχουν καταρρεύσει και τίποτα δεν αξίζει πια?
Οτι δεν υπάρχουν φίλοι,άνθρωποι με ιδανικά,δεν υπάρχει ελπίδα?
Οτι ήρθαν σε ένα κόσμο σάπιο και εχθρικό?
Αντίθετα νομίζω πως πρέπει να δίνουμε έμφαση στα θετικά πράγματα,με το παράδειγμά μας,με τη ζωή μας και κυρίως να έχουν τα παιδιά πίστη στον εαυτό τους,να χτίσουν τα δικά τους ιδανικά και τις δικές τους επαναστάσεις κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αν τους κάνουμε "γνωστό"εξ αρχής οτι πρόκειται για μια υπόθεση χαμένη,οπλίζοντάς τα με φόβο,άρνητικότητα,απαξίωση.
Καλό είναι να πιστεύει κανείς πως πρέπει να παίρνει στα χέρια του τη μοίρα του αντί να αφήνει τα πράγματα να συμβούν απο μόνα τους γιατί"έτσι είναι"ή γιατί "έτσι τα έκαναν".
Το κείμενό σου είναι συγκλονιστικό,ένα "κατηγορώ" που όμως -για μένα-είναι ο λάθος τρόπος να διορθωθούν τα κακώς κείμενα.
Όσο για το Σωκράτη που τον καταδίκασαν σε θάνατο οι σοφοί μας πρόγονοι αρχαίοι Έλληνες γιατί "διέφθειρε"τη νεολαία θυμάμαι τώρα κάτι που είπε στους δικαστές λίγο μετά την απόφασή τους."θα σας παρακαλέσω γι αυτήν τη χάρη.Τους γιούς μου,όταν γίνουν έφηβοι,να τους τιμωρήσετε,άνδρες,στεναχωρώντας τους με εκείνα που σας στενοχώρησα κι εγώ,αν σας φανούν οτι νοιάζονται περισσότερο για τα χρήματα ή κάποιο άλλο πράγμα και όχι για την αρετή."
Πιστεύω εννοούσε τη μέθοδο που χαρακτήριζε τη σοφία του, ακούγοντας τους ανθρώπους,βάζοντάς τους με τις ερωτήσεις του στο δρόμο της αυτογνωσίας,δηλώνοντας άγνοια για τις μεγάλες αλήθειες της ζωής και εξετάζοντας την κάθε ανθρώπινη πλευρά,χωρίς τα κυρήγματα και μεγαλοστομίες των σοφιστών της εποχής.
Να σαι καλά,καλή συνέχεια.
kadmilos (30.09.2006)
margo το κειμενο ειναι ενα τραγουδι απο ff.c.Για αυτο το τραγουδι η δισκογραφικη τους εκοψε το δισκο.Απλα ειναι η αποψη καποιων ανθρωπων που πιστεψαν,παλεψαν και στο τελος εχασαν.Τα εβαλαν με τα λαθη της κοινωνιας μας και τωρα δουλευουν σεκιουριταδες.Συμφωνω μαζι σου οτι ολα ειναι στο χερι μας.Δεν ειπα το αντιθετο.Ουτε ειπα οτι αφου ειναι ολα ετσι ας γινουμε και εμεις ετσι ή χειροτερα.. Το τραγουδι περιγραφει με τον πιο ρεαλιστικο τροπο την κοινωνια μας.Ειναι μια καταθεση ψυχης απο ανθρωπους που τα βαλανε με το συστημα και εχασαν.
Εγω ευχαριστω για το σχολιο σου,νασαι καλα.
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
FF.C Το παραμύθι
megaloserwtikos (29.09.2006)
Φίλε kadmile, κάτα καιρούς έχω δει και αυτά που γράφεις στο φόρουμ, συχνά είσαι με αμφισβήτηση και με κριτική στάση. Σε καταλαβαίνω. Εγώ πέρασα από το στάδιο αυτό πριν αρκετά χρόνια και κατάλαβα ότι τίποτα δεν είναι αγγελικά πλασμένο (όπως κι εσύ), αλλά προσπάθησα μέσα σε αυτό το σκηνικό να βρω τον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου.
Επρεπε να επιβιώσω, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς...
Ωστόσο πάντα χαίρομαι τα παιδιά που ζούνε με τόσο κριτική διάθεση. Αυτό για μένα δείχνει ευαισθησία και το εκτιμώ. margo (30.09.2006)
Μπορεί κανείς να πει πως δεν είναι έτσι?
Δυστυχώς όχι. Και αν το πει τότε προφανώς εθελοτυφλεί..
Όμως δεν πρέπει να σταθούμε εκεί,αν επειμένουμε οτι δεν υπάρχει τίποτα καλό πια απο το παραμυθάκι που μας είχαν πει,τότε δεν βοηθάμε να αλλάξει κάτι.
Φιλία υπάρχει αν την τηρείς εσύ.
Ιδεολογία υπάρχει αν την πιστεύεις εσύ.
Επανάσταση υπάρχει αν την κάνεις εσύ.
Κάτι αληθινό που να μπορείς να πιστέψεις άφοβα σ αυτό,υπάρχει,είσαι εσύ..!
Παράδοση υπάρχει αν τη συντηρήσεις εσύ.
Δημοκρατία υπάρχει αν την υπερασπίζεσαι εσύ.
Εμείς στα παιδιά,τι παραμυθάκι νομίζεις οτι πρέπει να πούμε?
Τι μήνυμα να δώσουμε?
Οτι όλα έχουν καταρρεύσει και τίποτα δεν αξίζει πια?
Οτι δεν υπάρχουν φίλοι,άνθρωποι με ιδανικά,δεν υπάρχει ελπίδα?
Οτι ήρθαν σε ένα κόσμο σάπιο και εχθρικό?
Αντίθετα νομίζω πως πρέπει να δίνουμε έμφαση στα θετικά πράγματα,με το παράδειγμά μας,με τη ζωή μας και κυρίως να έχουν τα παιδιά πίστη στον εαυτό τους,να χτίσουν τα δικά τους ιδανικά και τις δικές τους επαναστάσεις κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αν τους κάνουμε "γνωστό"εξ αρχής οτι πρόκειται για μια υπόθεση χαμένη,οπλίζοντάς τα με φόβο,άρνητικότητα,απαξίωση.
Καλό είναι να πιστεύει κανείς πως πρέπει να παίρνει στα χέρια του τη μοίρα του αντί να αφήνει τα πράγματα να συμβούν απο μόνα τους γιατί"έτσι είναι"ή γιατί "έτσι τα έκαναν".
Το κείμενό σου είναι συγκλονιστικό,ένα "κατηγορώ" που όμως -για μένα-είναι ο λάθος τρόπος να διορθωθούν τα κακώς κείμενα.
Όσο για το Σωκράτη που τον καταδίκασαν σε θάνατο οι σοφοί μας πρόγονοι αρχαίοι Έλληνες γιατί "διέφθειρε"τη νεολαία θυμάμαι τώρα κάτι που είπε στους δικαστές λίγο μετά την απόφασή τους."θα σας παρακαλέσω γι αυτήν τη χάρη.Τους γιούς μου,όταν γίνουν έφηβοι,να τους τιμωρήσετε,άνδρες,στεναχωρώντας τους με εκείνα που σας στενοχώρησα κι εγώ,αν σας φανούν οτι νοιάζονται περισσότερο για τα χρήματα ή κάποιο άλλο πράγμα και όχι για την αρετή."
Πιστεύω εννοούσε τη μέθοδο που χαρακτήριζε τη σοφία του, ακούγοντας τους ανθρώπους,βάζοντάς τους με τις ερωτήσεις του στο δρόμο της αυτογνωσίας,δηλώνοντας άγνοια για τις μεγάλες αλήθειες της ζωής και εξετάζοντας την κάθε ανθρώπινη πλευρά,χωρίς τα κυρήγματα και μεγαλοστομίες των σοφιστών της εποχής.
Να σαι καλά,καλή συνέχεια.
kadmilos (30.09.2006)
margo το κειμενο ειναι ενα τραγουδι απο ff.c.Για αυτο το τραγουδι η δισκογραφικη τους εκοψε το δισκο.Απλα ειναι η αποψη καποιων ανθρωπων που πιστεψαν,παλεψαν και στο τελος εχασαν.Τα εβαλαν με τα λαθη της κοινωνιας μας και τωρα δουλευουν σεκιουριταδες.Συμφωνω μαζι σου οτι ολα ειναι στο χερι μας.Δεν ειπα το αντιθετο.Ουτε ειπα οτι αφου ειναι ολα ετσι ας γινουμε και εμεις ετσι ή χειροτερα.. Το τραγουδι περιγραφει με τον πιο ρεαλιστικο τροπο την κοινωνια μας.Ειναι μια καταθεση ψυχης απο ανθρωπους που τα βαλανε με το συστημα και εχασαν.
Εγω ευχαριστω για το σχολιο σου,νασαι καλα.
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
kadmilos
από ΝΕΑ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/kadmilos
Σκόρπιες σκέψεις..χωρίς συνοχή και νόημα
Γίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Links
kadmilos
από ΝΕΑ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/kadmilos
Σκόρπιες σκέψεις..χωρίς συνοχή και νόημα
Γίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Links