Μπορεί να μην έχει ανακοινωθεί επίσημα αλλά η Πάτρα σίγουρα έχει ξαναγίνει πολιτιστική πρωτεύουσα! Δεν εξηγείται αλλιώς ο πολιτιστικός οργασμός που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες ημέρες στην πόλη μας! Τέρμα! Είμαστε το κέντρο του πολιτισμού! Την πρώτη φορά δεν το πολυκαταλάβαμε αλλά τώρα είναι ολοφάνερο!
Πρώτο σημάδι ήταν η συναυλία του Sakis! Μεγαλεία! Κατάμεστη η Πλατεία Γεωργίου! Στα μπαλκόνια κρεμόταν ο κόσμος! Τα τοπικά κανάλια ακόμα παίζουν πλάνα! Η πόλη ακόμα δεν έχει ηρεμήσει από τον Sakis. Στο σχολείο μου ακόμα μαζεύουμε λιπόθυμα κοριτσάκια στους διαδρόμους. Στο φροντιστήριο ακόμα αναλύουν το κάθε τραγούδι που είπε.
Το δεύτερο σημάδι που φανερώνει την πολιτιστική έξαρση είναι ο ερχομός της μίας, της μοναδικής, της ανεπανάληπτης, της υπεροχότατης Έφης Θώδη! Θα ξαναγεμίσει η Πλατεία Γεωργίου! Θα ξανακρεμαστεί ο κόσμος απ'τα μπαλκόνια! Ελπίζω μόνο να μην έχουμε πάλι περιστατικά λιποθυμιών...όλα κι όλα, τουλάχιστον ο Sakis είναι ωραίος!
Βέβαια, δεν υπήρχε περίπτωση να παραλείψω το πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς! Το Καρναβάλι(Το Κ κεφαλαίο παρακαλώ!). Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ολόκληρη η Πάτρα δονείται στους ρυθμούς του κεφιού! Ξέφρενοι καρναβαλιστές ξεχύνονται στους δρόμους και διασκεδάζουν με την ψυχή τους!
*Σε αυτό το σημείο κόβω την πλάκα και συνεχίζω να γράφω σοβαρά πράγματα*
Δεν έχω κάτι κατά του Σάκη! Δεν έχω κάτι κατά της Θώδη! Δεν έχω κάτι κατά του καρναβαλιού! Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί πρέπει να κλείσει ο δρόμος επειδή η συναυλία γίνεται στο κέντρο της πόλης. Δεν καταλαβαίνω γιατί, ενώ η πόλη μας είναι από τις χειρότερες, σπαταλούνται τόσα χρήματα σε ανούσιους εντυπωσιασμούς. Το οδικό δίκτυο της Πάτρας είναι από τα χειρότερα. Μπαλώματα πάνω στα μπαλώματα. Η κίνηση είναι μόνο για γερά νεύρα. Όσο για την καθαριότητα...το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Το καρναβάλι μας μάρανε!
Κάποτε ήταν ωραίο...τώρα έχει καταντήσει σκέτη εκμετάλλευση. Όλη η ζωή της Πάτρας παραλύει για όσο διαρκεί το καρναβάλι. Τα παιδιά στο σχολείο είναι αλλού, η κίνηση γίνεται ακόμα πιο χάλια και οι μόνοι που χαμογελούν είναι δυο τρεις έξυπνοι που είναι μέσα στα πράγματα και τρώνε από παντού.
Θλίβομαι με αυτήν την κατάσταση...λυπάμαι να βλέπω παιδιά της ηλικίας μου να σκορπιούνται σε μία υποτιθέμενη διασκέδαση. Δεν λέω ότι εγώ είμαι σωστή και έχω το δικαίωμα να κρίνω τους πάντες απλά θεωρώ πιο διασκεδαστικό να μείνω σπίτι μου με ένα καλό βιβλίο και λίγη μουσική παρά να χοροπηδάω ξέφρενα στους δρόμους υπό την επήρεια αλκόολ και με τη συνοδεία μίας λεγόμενης μουσικής.
Και ποιος με ακούει; Δυο τρεις φίλοι μου με τις ίδιες απόψεις. Όλοι οι άλλοι είναι πολύ απασχολημένοι για να ασχοληθούν με τις σκέψεις μιας απόμακρης συμμαθήτριας. Και κάποτε που με ακούγανε έμεναν για λίγο σκεφτικοί και μετά απλά έφευγαν. Ίσως η αλήθεια να χτυπάει πολύ άσχημα όταν την λες κατάμουτρα...
Τελοσπαντων...φτάνω στο τέλος του αποψινού ποστ ακούγοντας Μάνο Λοίζο και συλλογιζόμενη ότι είναι λίγοι οι άνθρωποι που με κάνουν να νιώθω ωραία. Μακάρι να τους έχω πάντα δίπλα μου!
Τελειώνει και αυτή η Κυριακή...Καλησπέρα σε όλους!
3 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑδέσποτα Για γέλια μπορεί και για κλάματα Διάλογοι Εκρήξεις Μελαγχολικά Περί πολιτικής Ποιήματα Στιγμές έμπνευσης Στιγμές καθημερινότητας Στοχασμοί Συναυλίες Ταινίες Τραγούδια