Περιμένοντας τον ήλιο...έχει τόσο ήλιο τις τελευταίες μέρες! Και πρέπει να τις περνάω κλεισμένη μέσα σε τέσσερις τοίχους...

Μα ακόμα κι αν έρθει ο ήλιος τι θα κάνουμε; Ας τον αφήσουμε να μας κάψει...ίσως μας αξίζει...

Σήμερα έμεινα σπίτι λόγω ασθένειας. Ευχαριστήθηκα ύπνο! Σπάνιο πράγμα να κοιμηθώ τόσο πολύ! Βέβαια κάποια στιγμή ξύπνησα. Τελικά έχει πολύ πλάκα να βλέπεις πρωινές εκπομπές! Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς το μυαλό σου για να κρίνεις αυτά που βλέπεις! Χαχα! Μετά, απελπισμένη από το τηλεοπτικό τοπίο, είδα ένα dvd των Doors που πήρα από γνωστό περιοδικό. Μαγεύτηκα!

Τους Doors του γνώρισα εντελώς τυχαία πριν από τέσσερα περίπου καλοκαίρια. Το πρώτο τους κομμάτι που άκουσα ήταν το Riders on the Storm. Από τότε όλη μου η οπτική για την μουσική άλλαξε. Τα τραγούδια τους ανοίγουν τις πόρτες ενός εσωτερικού κόσμου έτοιμο για εξερεύνηση. Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω για τους Doors. Τους έχω στην κορυφή των προτιμήσεων μου.

Αχ...δεν είμαι για πολλά λόγια σήμερα...κάτι ο λαιμός που έχει κλείσει, κάτι ο Morrison να ουρλιάζει "You cannot petition the Lord with prayer"...

Σήμερα έχει γενέθλια ένα άτομο που αγαπώ πολύ! Χρόνια πολλά Αντριάνα!