Πως μπηκε ετσι στην ζωη του ποτε δεν καταλαβε

Πως ηρθε και ταραξε τα ηρεμα και αξιοπρεπη νερα του ;

Νερα που απο χρονια ειχαν λιμνασει μεσα στο γραφειο..στο σαλονι..στα βιβλια του..στο μυαλο του

Κανενα απο τα ακριβα κρασια στο κελαρι του δεν ειχε καταφερει να σβησει αυτην την χρονια διψα

Για περιπετεια..

Τρελλα..

Υπερβαση..

Ηταν ολα τοσο ενταξει μεσα στο ολοχρυσο κλουβι του

Εκει το γηπεδο

Εκει και η μικρη ασπρη μπαλιτσα...

Μια ζωη μεσα απο βιβλια

Μια μουσικη που ταιριαζε μονο σε αυτον

και οι αρχες του..

Αρχες που υποστηριζε με παθος

Ουρλιαζοντας

Θυμαται

Μια καθαρα Δευτερα

Αναμεσα στον Χατζηδακη και τους χαρταετους..

Κι ενα πρωινο 14 ης Φλεβαρη που την πηρε τηλεφωνο

Εκεινη χαρηκε πολυ

Για το κυρος του και τις αρχες του ηταν μεγαλη τιμη και εκπληξη μαζι για εκεινην

Χαρηκε που τον εκανε να χαμογελασει

Το συνεχες του παραπονο

"Δεν θελω να μου μιλατε στον πληθυντικο"

Υστερα χαθηκαν..

Αυτος πηρε το κατοπι των αρχων του και αλλαξε καρεκλα

Ισως τελικα να μην ηταν αυτος παραξενος αλλα ολοι οι υπολοιποι που δεν μπορουσαν να τον καταλαβουν

Αυτη πηρε με κοπο να φτιαξει την ζωη της που την ειχε αφησει χρονια στη μεση

Ομως δεν την αφηνε ετσι

Της εκανε συχνα μνημοσυνα εκει που πηγε με μια ελπιδα πως θα τον προσεξει

Μα τι χαζος..

Ποτε δεν καταλαβε

Πως εκεινη απλως..

Δεν ηθελε να τον διακοψει

Ουτε αυτον ουτε κανεναν αλλον

Επαιρνε ανασες..

Ανεπνεε ολο αυτον τον καιρο

Πως να του κοψει το οξυγονο;

Θα ηταν εγκλημα

Ασχετα αν εκεινη πιστευε βαθια μεσα της πως και αυτος θα εδειχνε την ιδια ευαισθησια απεναντι της

Να την αφησει να ανασανει

Ετσι ειναι ομως οταν εχεις μαθει μονο να μιλας

Ξεχνας να "ακους" δυστυχως

Ειναι αρρωστεια ο μονολογος

Επειτα απο τοσο πολυ καιρο νομιζω πως πλεον θα το εμαθες καλα

Να σε ξυπνησω ..

πριν ξανακοιμηθεις

Με μια καλημερα βουβη

και μια απορια που με πνιγει

Εκεινες τις δολιες τις αρχες που τις πηγες...

Που τις πηγες παραπονο μου...

Γιατι υποτιμισες τους ανθρωπους;

Ανθρωποι ειναι κι αυτοι

Σαν και μενα

Σαν και σενα

Σαν και σενα

Σαν και σενα

Δεν ειναι μπαλες του γκολφ

Γι αυτο δεν βγαζω τα μαυρα γυαλια μου

Ελα λιγο πισω απο αυτα να σου δειξω τι βλεπω εγω

Πως σε βλεπω

Μετα πες μου ποσο μπορεις να το αντεξεις

Ποσο μπορεις να σε αντεξεις

Με συγχωρεις που γραφω ελευθερα τις σκεψεις μου

ομως εσυ μου το διδαξες

και σε ευχαριστω

συνεχιζεται...