Συναντηθήκαμε για καφέ. Είναι χλωμός. Όσο χλωμός μπορεί να είναι ένας Αφρικάνος... Το χαμόγελό του κουρασμένο, προσπαθεί να κρύψει μια λύπη, που τα καραμελένια ματια του προδίδουν αμήχανα.
- Όλα καλά;
- Όλα καλά.
- Σίγουρα;
- Σίγουρα!
- Τί έχεις;
- Δεν άκουσες ειδήσεις;
- Εμ, όχι..
- 110 δολλάρια το βαρέλι!
- ...
- Θυμάσαι που μου είπες για εκείνη την πρόγνωση των 180 δολλαρίων;
- Ναι...
- Θυμάσαι πόσο είχα φρικάρει...
- Τί σημασία έχει τώρα αυτό με το πως είσαι;!!!
- Στα επεισόδια στο Καμερούν, πέθανε ένας ξάδερφος μου.
- Λυπάμαι... λυπάμαι πολύ...
- Εγώ είμαι περήφανος! Σου είπα πριν κάτι μήνες, ότι δεν αρχίζω κάποια δουλειά στο Καμερούν γιατί φοβάμαι τον πόλεμο, που μπορεί να έρθει. Την αλλαγή που χρειάζεται η γενιά μου! Ενάντια σε αυτό το κτήνος, που δεν λέει να το κουνήσει από την θέση του! Έλεγες πως λανθάνομαι, πως είμαι καχύποπτος. Η περίπτωση της Κένυας με κρατάει ξύπνιο. Κι ας λένε πως στην χώρα μου, είναι καλύτερα τα πράγματα... νομίζω πως η ώρα πλησιάζει...
- Είχες δίκαιο τελικά;
- Δεν ξέρω... Πολύ φοβάμαι πως ναι. Με τις τελευταίες εξελίξεις, με τα επεισόδια, με τους νεκρούς, τί άλλο να περιμένουμε; Οι τιμές εξευτελίζουν την ποιότητά μας! Οι γονείς μας το άντεξαν, εμείς όμως όχι! Ο κόσμος πεθαίνει από την πείνα κι αυτό το τέρας, μιλάει για δημοκρατία, ενώ ταυτόχρονα θέλει να πειράξει κι άλλο το Σύνταγμα, για να μπορέσει να παρατείνει κι άλλο την παραμονή του στην προεδρία!
- ...Μακάρι η γενιά στον τόπο μου να έμοιαζε λίγο στη δική του τόπου σου...
- Πού ξέρεις; Παγκόσμιο το κακό, Χάρι! Απλά οι πιο απελπισμένοι, αντιδράνε πρώτοι!
- Όντως... Θα μπορούσατε να αρχίζατε από την καταστροφή του Σπα, που έχει στο Μπάτεν Μπάτεν...
- Μην αστειεύεσαι... Μπορεί να είναι στα σχέδια...Πού ξέρεις; Εγώ δεν είμαι ήρωας. Αν θέλουν χρηματοδότηση, θα την έχουν! Είμαι πλέον αποφασισμένος. Γιατί χαμογελάς;
- Διότι είσαι ήρωας. Απλά με διαφορετικά όπλα.
- Σαν ποιά;
- Εσύ δεν είσαι που επέμενες να συγκεντρώνετε χρήματα από τις συνεστιάσεις και ν’ αγοράζετε γραφική ύλη για κάποια ξεχασμένα σχολεία της επαρχίας... αντί να τα επενδύσετε για προσωπικούς λόγους... Ξέχασες πόσα περνάς κάθε χρονιά για να τους πείσεις;
- Ναι... κάτι είναι κι αυτό... Εξάλλου για αυτό ήθελα να σε δω. Νέα εκδήλωση, νέος προγραμματισμός. Ο σκοπός ίδιος. Οι δυσκολίες περισσότερες...
Χάθηκε στις σκέψεις του. Δεν είναι ήρωας λέει, όμως προσπαθεί με τις δυνάμεις που έχει. Μέχρι και απειλές για τη ζωή του δέχτηκε για αυτά τα 1000 ευρώ, που ξοδεύτηκαν για τετράδια, βιβλία, μολύβια και χρωματιστά. Πίνει τη ζεστή σοκολάτα σιωπηλά. Και μετά αρχίζει την αφήγηση, τον ξάδερφό του έχει να τον δει από τότε που ο τελευταίος πήγαινε στο δημοτικό. Φέτος θα τελείωνε το Γυμνάσιο. Μα προτίμησε να τελειώσει την εφηβεία του αλλιώς. Πεθαίνοντας για ένα καλύτερο μέλλον, που ο ίδιος δεν θα γευτεί ποτέ...
Κι εμείς χωνόμαστε καθημερινά, όλο και περισσότερο στην κουβερτούλα των ατομικών αναγκών.
Μέχρι πότε; ...
θα δείξει...
12 σχόλια - Στείλε Σχόλιοαρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα