το παρακάτω έργο, το ενεπνεύσθην προ ολίγου και είναι αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους έσας που με υποδεχτήκατε θερμά. να επισημάνω για τους κακεντρεχείς ότι το παρακάτω πόνημα είναι τελείως δικό μου. όχι τίποτε άλλο, να μην μας κατηγορήσουν για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.
η δροσοστάλαχτη ηώς αχνομπαίνει από το το ερμητικά κλειστό μου παράθυρο και συναντά την παγωμένη από το πολικό ψύχος της μοναξιάς μου, ψυχή μου. ενώ οι αχτίδες παλεύουν να ζεστάνουν κάθε ρανίδα του αιματός μου και το....
αμάν...έπεσε τζατζίκι από τα πιτόγυρα πάνω στην συνέχεια! κρίμα και είναι πανάκριβο βιβλίο...το καθαρίζω και συνεχίζουμε. όχι τίποτε άλλο...έχω αγωνία για το τί λέει παρακάτω!