Τις τελευταίες βδομάδες, η γειτονιά μου αλλά και όλος ο Πειραιάς έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Λόφοι σκουπιδιών που πολλαπλασιάζονται τόσο στην Αθήνα όσο και στην υπόλοιπη χώρα. Απορώ πότε θα λήξει το ΑΠαράδεκτο ΕΡΓατικό Ιδιοτελές Αδιέξοδο. Γιατί εδώ που φτάσαμε το να λήξει η απεργία χωρίς εκπλήρωση των αιτημάτων δεν κάνουμε τίποτα. Αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος δε φταίει σε τίποτα.

Έχω βαρεθεί να πηγαινοέρχομαι από στενό σε στενό, εναλλάσοντας πεζοδρόμια, κρατώντας αναπνοή, βρίσκοντας μια στα δεξιά μου μια στα αριστερά μου λίγο κενό να περπατήσω και να αναπνεύσω. Θα υιοθετήσω μάλλον τις τακτικές των φωτογραφιών μέχρι νεοτέρας.

Γι'αυτό προσέξτε:

όχι σκουπίδια όχι πλαστικά σε τενεκέδες και καλάθια
(ανακύκλωση? μη φας, έχουμε γλάρο)