Περίληψη

Υπήρχε μια περίοδος κατά την οποία ο άνθρωπος και το αγρίμι δεν είχαν πολλές διαφορές. Μια εποχή όπου βασίλευαν τα μεγαθήρια και ο αγώνας για την επιβίωση του πιο ισχυρού. Μια εποχή όπου δημιουργήθηκαν οι πρώτες ιδέες και αξίες για την ανθρωπότητα. Αυτή ήταν η κατάσταση 10.000 χρόνια π.Χ.
Ο σκηνοθέτης των blockbuster "Independence Day" και "The Day After Tomorrow", Ρόλαντ Έμεριχ, καταπιάνεται, αυτή τη φορά, όχι με καταστάσεις που προμηνύουν παγκόσμια καταστροφή, αλλά με την αρχή του κόσμου και της δημιουργίας του ανθρώπινου πολιτισμού. Ακολουθεί ένα νεαρό κυνηγό, στην προσπάθειά του να οδηγήσει ένα στρατό μέσα από την έρημο. Στο δρόμο του έρχεται αντιμέτωπος με προϊστορικά πλάσματα και συναντάει μια γυναίκα, η οποία θα σταθεί στο πλευρό του.
Ο σκηνοθέτης μας υπόσχεται μια υπερπαραγωγή με εικόνες και ειδικά εφέ που μαγεύουν και μας ταξιδεύουν σε έναν κόσμο άγνωστο και τρομαχτικό.

Ο σκηνοθέτης μας υπόσχεται υπερπαραγωγές και άγνωστους κόσμους...
Εγώ πάντως είδα μια διαφορετική version του Apocalypto.
Μόνο που στο 10,000 BC μιλάγανε αγγλικά και είχαν και μαμούθ...

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΣΧΗΜΟ το έργο. Ήταν πολύ καλοφτιαγμένα ΟΛΑ τα σκηνικά του. Απλά ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ δεν είχε.

Απλά είναι μια φυλή και περιμένει τα μαμούθ μπας κ φάει κανά κοψίδι να καρδαμώσει και έρχονται κάποιοι στο άσχετο και πέρνουν για αιχμαλώτους τους περισσότερους και τους πάνε στις πυραμίδες τις Αιγύπτου.
Η μόνη διαφορά είναι ότι πρέπει να σώσουμε και μια γκόμενα με γαλάζια μάτια που ο πρωταγωνιστής αγαπάει από μικρός και μπλα μπλα μπλα μπλα.

ΑΥΤΟ!!

Το Apocalypto εν έτη 10,000 BC.

Γιαυτό και πήρε 5 στα 10.

Γιατί ρε παιδιά πάντα γύρω από μια γκόμενα πρέπει να γυρνάει το έργο? Δεν βαρέθηκαν αυτά τα αμερικάνικα στάνταρ πια?
Τι να πω...

Από εφέ προφανώς και έσκιζε. Όντως ήταν υπερπαραγωγή αλλά... χωρίς λόγο.

Οι ερμηνείες δεν ήταν άσχημες. Αλλά και πάλι η ξενέρα ότι βλέπεις το ίδιο στόρυ σε άλλη εποχή δεν φέυγει όσο καλά και να είναι τα υπόλοιπα. Γιατί η πλοκή είναι το Νο 1 της ταινίας κ μετά ακολουθούν όλα τα άλλα (κατ'εμέ).

Βγήκαμε από το σινεμά και το μόνο που είπαμε με τον Πάντσο ήταν 3 κουβέντες : "Δεν ήταν άσχημο"

ΜΟΝΟ!

Λογικό, γιατί κάθε σκηνή του έργου την αναλύαμε την στιγμή που την βλέπαμε!

ΑΦΟΥ ΞΈΡΑΜΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ , είχαμε πιάσει ψιλή κουβέντα! Είχε κ αρκετές σκηνές για καυστική σάτηρα. Και επινοήθηκε και η υπέρτατη ατάκα "Του γ*μησε το Μάνακ"
*Μάνακ λέγανε στο έργο τα μαμούθ.
ΙΧχιχιχιχιΙΧχΙχι

(Ήμασταν ενοχλητικοί η αλήθεια είναι. Όχι ότι είχε κόσμο το σινεμά αλλά λέμε...)