Γυρνωντας εχθες απο ενα κουραστικο ταξιδι-περιοδεια στην βορεια ελλαδα σκεφτομουν αν αξιζει ολος αυτος ο αγωνας της φιλοδοξιας και της επιτευξης του στοχου που εχω βαλει σαν ανθρωπος .Το μονο που πες οτι χαρηκα ηταν να δω φευγαλεα την Κοζανη και της Σερρες οπου και εμεινα.Θα μπορουσα να ημουν εχθες για ποτο με την παρεα μου και να ξενυχτουσα μεχρι το πρωι αλλα εγω προτιμησα απο κουραση να πεσω για υπνο γιατι κλειναν τα ματια.Πλεον αυτο ειναι εγινε μια συνηθεια ,ειδικα οταν το κλιμα γινεται ανταγωνιστικο μερα με την μερα στο επαγγελματικο μου περιβαλλον.Αναρωτιεμαι πολλες φορες αν αυτο πραγματικα ηθελα στην ζωη μου η αν αυτο αναγκαστικα να επιλεξω .Μαλλον αυτο ειναι το τιμημα της ζωης και της περηφανιας.Περναγα με το αμαξι απο την λιμνη κερκινη εχθες καθως ανεβαινα προς συνορα και εβλεπα ενα σπιτι με το μποστανι του με τα προβατα του μεσα στο πρασινο και μακρια απολους ,μακρια απο κινηση ,θορυβους ,προθεσμιες ,ανθρωπους που θα προτιμουσαν να μην υπηρχες ,λογια που πονανε,φημες που εχουν σκοπο να σε δυσφημησουν και αλλα τοσα.Μαλλον αυτος ειναι που εχει επιλεξει τον πιο σωστο τροπο ζωης παρα εγω .Σιγουρα ειναι πολυ παραπανω πιο ευτυχης και πληρης απο μενα .Πρεπει ομως να επιβιωσω σε αυτους τους ρυθμους οπως ολοι οι αλλοι αλλα μηπως πρεπει να παρω αποφασεις καποια στιγμη στην ζωη μου που δε τολμανε ολοι οι αλλοι? Οσο σκεφτομαι οτι για τα επομενα 32 μαλλον χρονια ισως να τα περασω ετσι , αναρωτιεμαι αν παω σωστα η πρεπει να αλλαξω πορεια απο αυτον τον δρομο η στην επομενη παρακαμπτηριο να την κανω απλα,ομορφα και ηρεμα.Ο δρομος ειναι χαραγμενος η πορεια ομως αλλαζει απο μας ,απο μενα.Το θαρρος της απαρνησης θελει τον χρονο του και εγω πρεπει να βρω το ποτε και το πως.Δεν ειναι φυγη ειναι απλα μια αλλη μερα ,μια αλλη επιλογη ζωης .
- Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |