Χθεσινός απολαυστικός (?!?!?!?) διάλογος:

 - Έλα... να σου πω... θύμισέ μου πώς ακριβώς έρχομαι...

 - Γιατί με παιδεύεις, πουλάκι μου? Όπως είχες έρθει τότε, στη γιορτή μου... Δεν θυμάσαι?

 - Αν θυμόμουν δεν θα σου ζητούσα να μου θυμίσεις!

 - Πού είσαι?

 - Στην Θηβών... έχω περάσει το Αιγάλεω και ανεβαίνω...

 - Λοιπόν. Προχωράς τη Θηβών. Δεν στρίβεις πουθενά. Εκεί που θεωρητικά τελειώνει, συνεχίζεις λοξώς αριστερά...

 - ...και ανηφορικά?

 - Ναι, σωστός. Περνάς τα Goody's....... τί λες μωρό μου?... όχι βρε, τα περνάει τα Goody's... λοιπόν, τα περνάς τα Goody's... συνεχίζεις ευθεία... και θα βρεις πιο πάνω μια ταμπέλα που λέει "Άτταλος". Δεν στρίβεις εκεί. Στρίβεις δεξιά στο αμέσως επόμενο.

 - Όχι στον "Άτταλο", στο επόμενο δεξιά. Ok.

 - Ωραία. Προχωράς λίγο, και θα βρεις ένα φανάρι. Στο φανάρι, ο δρόμος δεξιά είναι του σπιτιού μου. Θυμάσαι, στην γωνία...

 - Ναι, το θυμάμαι το σπίτι.

 - Ok, σε περιμένω.

Θεωρητικά, οι οδηγίες θα έπρεπε να με πάνε στην πόρτα του φίλου...

Θεωρητικά...

Πρακτικά... είμασταν τρια αυτοκίνητα

(εγώ μπροστά "οδηγούσα" τους υπόλοιπους βάσει οδηγιών),

κάναμε 35 λεπτά βόλτες και αναστροφές σε στενά

που δεν υπάρχουν σε κανέναν χάρτη,

μέσα σε βροχή, "λίμνες" και λάσπες...

 - Ρε, πού στο διάολο μας έχεις βγάλει?

 - Πού είστε?

 - Ξέρω 'γώ?... Έστριψα μετά την ταμπέλα του "Άτταλου", και έχουμε χαθεί μέσα στα κωλόστενα!

 - Ποιά κωλόστενα? Ο κεντρικότερος δρόμος της περιοχής είναι! Διπλός δρόμος! Το φανάρι δεν το βρήκες?

 - Ποιό φανάρι ρε μάστορα? Έστριψα εκεί που μου είπες, και είναι ένα στενό, πολύ στενό(!!!) που στα 100 μέτρα καταλήγει σε μάντρα σπιτιού!... Να γυρίσω προς τα πίσω?

 - Ναι, γύρνα... Πίνω ρακόμελο! Ελάτε!

Δεν μπορεί, μου κάνει πλάκα... ή έχει ξεσκίσει το ρακόμελο!!!

Τέλος πάντων, γυρνάμε προς τα πίσω...

Από το άλλο αυτοκίνητο βλέπουν μια ταμπέλα προς κάποια εκκλησία...

"Πάμε εκεί", λέει ο συνοδηγός, "θυμάμαι"...

Άντε, να πάμε εκεί που θυμάσαι (ενώ η βροχή συνεχίζει ακατάπαυστα)...

Φτάνουμε στην εκκλησία... σταματάνε διστακτικά στην άκρη...

"Μάστορα... δεν το 'χω... μπερδεύτηκα..."

Άντε πάλι τηλέφωνο:

 - Έλα. Πού είστε? Το ρακόμελο τελειώνει...

 - Ρε, χέσε το ρακόμελο και πες μας πώς σκατά θα έρθουμε!

 - Πού είστε?

 - Στον Άγιο Τρύφωνα...

 - Στον Άγιο Τρύφωνα?... Πού είναι ο Άγιος Τρύφωνας?...

 - Μια εκκλησία υπάρχει εδώ όλη κι όλη, και δεν ξέρεις πού είναι?... Άστο! Γυρίζουμε στον "Άτταλο", και έλα να μας πάρεις...

 - Ρε, αν στρίψεις αριστερά στον "Άτταλο" και στο δεύτερο ξανά αριστερά βγαίνεις ακριβώς στο σπίτι μου.

 - Έλα να μας πάρεις από τον "Άτταλο"!!!

 - Καλά... έρχομαι...

Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα...

Ήρθε και μας πήρε - με χειρόφρενα και ανάποδα τιμόνια!!!

Τελικά:

1. Τα Goody's τα βρήκαμε μόνο στην επιστροφή! Ήταν περίπου 3 χιλιόμετρα πριν από το σημείο που μας έλεγε...
   
   
2. Το "αμέσως επόμενο" που έπρεπε να στρίψουμε μετά την ταμπέλα "Άτταλος" ήταν 7-8 δρόμους παραπάνω!!!
   
   
3. Το "δεύτερο αριστερά" μετά την αριστερή στροφή στον "Άτταλο" ήταν στην πραγματικότητα το τέταρτο ή πέμπτο στενό... πάλι καλά που δεν ακολούθησα και αυτές τις οδηγίες...

...και η κορυφαία ατάκα έξω από τον "Άτταλο":

 - 200 ευρώ κάνει ένα gps... με τραβολογάς, και άφησα και το ρακόμελο...

Άμα δεν ξέρεις να δώσεις σωστές οδηγίες για το ίδιο σου το σπίτι...

Ναι, φιλαράκι! Ok! Θα πάω να πάρω ένα gps...

...γιατί οδηγίες από εσένα δεν θέλω να ξαναπάρω!!!

:p