Διαχρονικά τραγούδια...Δημιουργοί που γράφουν τη δική τους ιστορία...

Οπως ο Μάνος Ελευθερίου,που ήταν προσκεκλημένος στην εκπομπή της Μ.Τσουκαλά,που δεν την βλέπω συχνά,επειδή δεν έχω τόσο καλή άποψη για την ίδια,μου φαίνεται λίγο δήθεν,και ότι θέλει να τραβάει πάνω της τις κάμερες(προσωπική άποψη πάντα)αλλά επειδή μου αρέσει να είμαι δίκαιη, οι καλεσμένοι της οφείλω να ομολογήσω ότι είναι όλοι κορυφαίοι και η εκπομπή σε γενικές γραμμές καλή,προβάλει το καλό τραγούδι,δεν έχουν μείνει και πολλές εκπομπές να το κάνουν στην τηλεόραση,συνήθως προβάλεται το τραγούδι μιας χρήσης...Ψεκάστε,σκουπίστε,τελειώσατε,έχουν καταντήσει κάποιοι το τραγούδι,εκ των έσω...Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν φταίει και ο κόσμος,που στηρίζει το όλο σύστημα που εμφανώς θέλει να τ'αρπάξει όπως μπορεί...Ανοίγω μεγάλη συζήτηση οπότε βάζω τελεία εδώ,γιατί θα ξημερώσουμε και άκρη δεν θα βρούμε.

Ο Μάνος Ελευθερίου λοιπόν,από τις λίγες φορές που εμφανίζεται στην τηλεόραση.Μου δίνει την εντύπωση ότι δεν του αρέσει ιδιαίτερα να προβάλεται ο ίδιος,και προτιμά να το κάνει με τα υπέροχα τραγούδια του.Μια σεμνή παρουσία,με ήθος,σαν από άλλη εποχή,με έναν λόγο,χειμαρρώδη,που κόβει σαν ξυράφι...

Από την εκπομπή ακούστηκαν τα εξής τραγούδια(όση ώρα την είδα εγώ τουλάχιστον,δεν το πρόλαβα απ'την αρχή,δεν είχα ανοίξει ακόμα την τηλεόραση και την άνοιξα κατά τύχη):παραπονεμένα λόγια,στων αγγέλων τα μπουζούκια,κάτω απ'την μαρκίζα,η διαθήκη.

Αφησα για το τέλος,αυτό που παίχτηκε τελευταίο.

Μαλαματένια λόγια...

Αυτό το τραγούδι και με φαρυγγίτιδα να είμαι,που λέει ο λόγος,θα γίνω καλά στιγμιαία για να το τραγουδήσω,όταν το ακούω...Για έναν περίεργο λόγο με κινητοποιεί...Κι ας ήμουνα αγέννητη όταν γράφτηκε...Υπέροχο τραγούδι...

Δεν θα πω άλλα...

Θα παραθέσω τους στίχους,οι οποίοι είναι τόσο γεμάτοι εικόνες...

ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ ΛΟΓΙΑ

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι

τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές

τ'αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι

σου μάθαινε το αύριο και το χθες

μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη

με του καιρού δεμένος τις κλωστές.

Τα αηδόνια σε χτικιασανε στην Τροία

που στραγγιξες χαμένα μια γενιά

καλύτερα να σ'έλεγαν Μαρία

και να 'σουν ράφτρα μες την Κοκκινιά

κι όχι να ζεις μ'αυτή την κομπανία[συμμορία]

και να μην ξέρεις τ'άστρο του φονιά.

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι

απ'του καιρού την άγρια πληρωμή

στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι

με πήραν για σεργιάνι μια στιγμή

και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει

και το μαράζι δίχως αφορμή.

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι

τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά

κι απ'το παλιό μαρτύριο να'χει μείνει

ένα σκυλί την νύχτα που διψά

γυναίκες στη γωνιά μ'ασετυλίνη

παραμιλούν στην ακροθαλασσιά.

Και στ'ανοιχτά του δρόμου τα καμιόνια

θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή

πως έγινε μ'ετούτο τον αιώνα

και γύρισε καπάκι η ζωή

πως το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια

να μην ακούσεις έναν ποιητή.

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι

ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά

ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη

και στις μυρτιές του Αδη σεργιανά

μαλαματένια λόγια στο χορτάρι

ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά.

Με 'δεσαν στα στενά και στους κανόνες

και ξημερώνοντας μέρα κακή[Παρασκευή]

τοξότες,φάλαγγες και λεγεώνες

με πήραν και με 'βαλαν σε κλουβί

και στα υπόγεια,ζάρια τους αιώνες

παιχνίδι παίζουν οι άργυραμοιβοί.

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια

κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής

περνούσα τα στερνά σου δικαστήρια

αφού στον Αδη μέσα θα με βρεις

να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια

και σαν κακούργο να με τιμωρείς...

Σημείωση:στις παρενθέσεις λογοκριμένοι στίχοι,λόγω της εποχής κυκλοφορίας του τραγουδιού(1974)...