Αγαπητοί φίλοι, που αυξάνεστε και πληθύνεστε πολύ γρήγορα και έτσι μου δίνετε κουράγιο να γράφω..

ΣΗΜΕΡΑ ΣΚΕΦΤΗΚΑ...

Όλοι μας κατηγορούμε το Κράτος, όταν βλέπουμε αυτά που καθημερινά συμβαίνουν.

Ποιο Κράτος; αυτό είναι ιδέα, είναι η ψυχή μας, πολύ περισσότερο που το λέμε ΕΛΛΑΔΑ.

Δεν φταίει λοιπόν το Κράτος.

Φταίνε αυτοί που το υπηρετούν, αυτοί που το κυβερνούν, παρά τις καλές προθέσεις τους, που είναι στο τιμόνι. Και βέβαια δεν εξαρτάται η διακυβέρνηση από ένα άτομο. Εξαρτάται από το σύνολο όσων ευρίσκονται στις διάφορες θέσεις. Αν δεν θέλουν οι παρακατιανοί, ότι και να κάνουν οι πάνω από αυτούς, δεν πρόκειται να επιτύχουν. Γι' αυτό και είναι συλλογική η ευθύνη της καλής λειτουργίας του Κράτους. Φταίμε όμως και όλοι εμείς που συνεχώς συγχωρούμε, φταίμε εμείς που δεν αμυνόμεθα σωστά.

Γιατί έχει νόμους το Κράτος μας, έχει Δικαστήρια.

Αν όλοι μας, τον καθένα που μας ζημιώνει, τον οδηγούμε στο Δικαστήριο, τότε όλοι οι υπόλοιποι θα γίνουν πιο σωστοί και θα εκτελούν το καθήκον τους.

Πόσες φορές η συμπεριφορά κάποιου υπευθύνου μας μειώνει ή και μας ζημειώνει;

Πολλές φορές. Ας τον οδηγήσουμε στο δικαστήριο. Να τιμωρηθεί και να μην το ξανακάνει, αλλά και να παραδειγματιστούν και οι άλλοι, που καθήκον τους είναι να υπηρετούν τον πολίτη.

Οφείλω βέβαια να πω πως τα τελευταία χρόνια οι υπάλληλοι συμπεριφέρονται καλύτερα από ότι στο παρελθόν. Και φαίνεται πως η μόρφωση παίζει κάποιο ρόλο σ' αυτό.

Να έπιαναν τις θέσεις και οι καλύτεροι, θα ήταν το πιο ιδανικό. Και σε αυτό το σημείο θάθελα να τονίσω τον ρόλο των πολιτικών, των συγγενών, των φίλων, των γνωριμιών. Το μέσον που λέει και πάλι ο Λαός.

Ξέρει ο Λαός όταν λέει: " Έχεις μαχαίρι; Τρως πεπόνι".

Δεν έχεις μαχαίρι; τρως αέρα κοπανιστό, λέω εγώ.

Γιάννης Ανδρεόπουλος

Υ.Γ Από εδώ θα προσπαθώ να στηλιτεύω τα κακώς κείμενα. Όσον αφορά για τα υπόλοιπα που αναφέρονται στον τίτλο του BLOG, να οργανωθώ λίγο και θα προχωρήσω (Εννοώ την Μουσική, τις τέχνες και τον λόγο).