για ένα χαρούμενο Πάσχα,με υγεία,και χαμόγελο,καλή παρέα,καλό φαγητό(με μέτρο γιατί καραδοκεί και η χοληστερίνη),καλό κρασί και κουβεντούλα.Τι άλλο να ζητήσει ένας άνθρωπος;Ευτυχώς που υπάρχουν και οι γιορτές και μας βγάζουν εκτός προγράμματος και ρουτίνας,αλλιώς όλες οι μέρες θα ήταν ίδιες.Είναι και μια καλή ευκαιρία να βρίσκονται οι άνθρωποι και να περνάνε όμορφα.

Η Ανάσταση του Κυρίου να φέρει και στις καρδιές μας,στις ζωές όλων των ανθρώπων, αυτά που έχουμε χάσει,το χαμόγελο,την ψυχική ηρεμία,το ενδιαφέρον και το σεβασμό για το συνάνθρωπο-το φίλο-τον αδελφό,να πάψουν οι έχθρες και τα "μαχαιρώματα",την χαμένη μας ευαισθησία που μας κάνει να είμαστε αδιάφοροι για όσα συμβαίνουν γύρω μας και να τα έχουμε σαν δεδομένα.Τίποτα δεν είναι δεδομένο από όσα άσχημα συμβαίνουν,αν εμείς αφήσουμε την ασφάλεια του σπιτιού μας και προσπαθήσουμε να τα αλλάξουμε.Ο κόσμος δεν αλλάζει με κουβέντες,δεν άλλαξε ποτέ με προσευχές, όπως λέει και το άσμα,πολύ σοφά.

Είπα λοιπόν να σας ευχηθώ σήμερα γιατί το Σάββατο φεύγω για τη Ζάκυνθο,αύριο θα έχω ετοιμασίες,δεν θα προλάβω.Οσο σκέφτομαι πόσα πράγματα θα κουβαλήσω,με πιάνει πανικός!!Γιατί γενικά όταν πάω διακοπές δεν παίρνω πολλά πράγματα μαζί,αλλά αυτό γίνεται επειδή είναι καλοκαίρι και τα ρούχα είναι ελαφριά,και τα στολίδια και τα καλλυντικά από ελάχιστα ως καθόλου.Στα νησιά δεν κυκλοφορείς με την τουαλέτα σου,κάτι απλό φοράς.Αυτή τη φορά όμως είναι ο γάμος,οπότε θα έχω τα καλά μου ρούχα,τα καλά μου παπούτσια,και πάνω από όλα την καλή μου διάθεση που θα δω τη φίλη μου μετά από δυο χρόνια και μου έχει λείψει απίστευτα!!Είναι φοβερή κοπέλα,από τους πιο θετικούς και χαμογελαστούς ανθρώπους που ξέρω,δεν έχει πει κακό λόγο για κανέναν ποτέ.Θα περάσουμε ξεγνοιαστα με τους συγγενείς της.Τα ξαδελφάκια της που έχω να δω δέκα χρόνια,τα είχα αφήσει να πηγαίνουν δημοτικό-γυμνάσιο και τώρα πάνε λύκειο-πανεπιστήμιο.Πως περνάνε τα χρόνια...

Βαριέμαι λίγο να ετοιμάσω τη βαλίτσα...Ευτυχως έχω κατάλογο,έχω έναν μόνιμο κατάλογο και απλά τον προσαρμόζω ανάλογα την εποχή,πχ τώρα θα σβήσω την ...εξάρτυση της θαλάσσης.Ετσι δεν ξεχνάω τίποτα.Λέμε τώρα.Πάντα κάτι ξεχνάω.Αλλά τουλάχιστον τα πιο χρήσιμα τα θυμάμαι.Επίσης,ευτυχώς που θα πάμε με αυτοκίνητο...Αλλιως θα καταλήγαμε αρσιβαρίστες!!Χωρίς ντόπινγκ,θα σηκώναμε 50 κιλά!!

Θα κλείσω μελωδικά.Εστω και με τους στίχους ενός τραγουδιού που το έβλεπα σε βίντεο εχθές στο youtube.Σας γράφω το link γιατί είμαι άσχετη,δεν νομίζω ότι θα το καταφέρω να το βάλω να παίζει εδώ.Θα το προσπαθήσω όμως την επόμενη εβδομάδα,να μάθω να βάζω βίντεο.Ανοιξτε το και θα με θυμηθείτε...Οσοι τον έχουν δει live,καταλαβαίνουν.  [https://www.youtube.com/watch?v=4F5fEfO0CcM]

ΠΑΝΤΑ ΘΛΙΜΜΕΝΗ

Πάντα θλιμμένη, πάντα θλιμμένη χαραυγή
Αμάν χαραυγή,
Πάντα θλιμμένη χαραυγή για μένα ξημερώνει
ʼντες αμάν για μένα ξημερώνει

Γιατί την ώρα, γιατί την ώρα που ξυπνώ
Αμάν που ξυπνώ,
Γιατί την ώρα που ξυπνώ, κάθε χαρά τελειώνει
ʼντες αμάν κάθε χαρά τελειώνει

Πάντα με το παρά, πάντα με το παράπονο
Αμάν παράπονο,
Πάντα με το παράπονο, τ' αχείλι μου ανοίγει
Παράπονο τ' αχείλι μου ανοίγει

Γιατί είναι, γιατί είναι η πίκρα μου πολλή,
Αμάν πολλή,
Γιατί είναι η πίκρα μου πολλή
και η χαρά μου λίγη

Γιάννης Χαρούλης.Όποτε τον ακούω να τραγουδάει,είμαι σίγουρη ότι το Ελληνικό τραγούδι έχει ελπίδα σωτηρίας,όσο υπάρχουν τέτοια παιδιά,που στα 26 τους χρόνια,διαλέγουν τον δύσκολο δρόμο,να κάνουν επιτυχία με το ταλέντο τους και όχι με τις δημόσιες σχέσεις,τα σκάνδαλα και τους λοιπούς τρόπους που διαλέγουν οι ατάλαντοι και δυστυχώς αυτοί καταλήγουν να κάνουν επιτυχία.Ως γνωστόν,οι φελλοί επιπλέουν...

ΥΓ--->το Πάσχα να είναι πολύχρωμο και χαρούμενο σαν το αυγουλάκι που χρωματίζει ο Τουίτι.