Σάββατο 3 Μαϊου φτάσαμε στο Αεροδρόμιο Χίου, μικρό αεροδρόμιο αλλά η ουσία μετράει. Σε 30 λεπτά εγκαταλείπεις την Αθήνα και είσαι Χίο, πιο γρήγορα από το να φύγω από Πειραιά και να πάω Ομόνοια. Χίος λοιπόν, ένα νησί που τα έχει όλα. Τα μόνα που δε θα βρείτε είναι άγχος, μιζέρια, ακρίβεια και parking..

Πριν ξεκινήσω τις περιγραφές, να επισημάνω την ήττα που δέχτηκα επί 4 μέρες να μην βρω κανέναν γνωστό στο νησί (πράγμα που δεν στέκει ποτέ σε διακοπές μου), ενώ η παρέα μου να έχει χαιρετήσει το μισό νησί, τις πέτρες και τις ταμπέλες.

Δειγματοληπτικά λοιπόν έχουμε τα εξής:

Ένα καταπληκτικό ξενοδοχείο ονόματι Grecian Castle, λίγο πιο έξω από το κέντρο της Χίου, πνιγμένο στο πράσινο, στην πέτρα και στη ησυχία. Μια πισίνα που λόγω αέρα δε μας υποδέχτηκε κι ένα πρωινό (με κάθε λογής γλυκά, δημητριακά, αλλαντικά, τυριά, ομελέτες) που λόγω απόλαυσης βαρέθηκε να μας βλέπει να το τιμάμε. Χαρακτηριστική αιώνια, διαχρονική ατάκα 4χρονου κοριτσιού προς το 3χρονο αδερφάκι της κατόπιν επιστροφής της από τον μπουφέ, γεμάτη έκπληξη και σοβαρότητα του λέει : " Έχει Λουκουμάδες Σου Λέω!"

Η παραλία στον Καρφά, περιοχή από τις πιο τουριστικές του νησιού, παρόλα αυτά
αρκετά ήσυχη αυτές τις μέρες. Ίσα ίσα να απολαύσεις τη θέα, το αεράκι με την αλμύρα,
τον ήλιο που μου έκαψε τη μύτη, το συλλεκτικό smoothies σε γεύση Very Berry Tango
και την καθαρή μου νίκη-προβάδισμα στο τάβλι από την παρέα μου.

Ένα από τα πιο όμορφα αξιοθέατα, τα Μυλαράκια δεσπόζουν κοντά στο λιμάνι.
Κάπου εκεί κοντά έκανε τη βόλτα του και ο Παντελής Θαλασσινός, τον οποίο συναντήσαμε
με το μηχανάκι του και χαρήκαμε ιδιαίτερα γιατί τελευταία τον πετυχαίνουμε συχνά ;)

Ως γνωστόν, η Χίος έχει βγάλει πολλούς εφοπλιστές και μεγάλα επιχειρηματικά μυαλά.
Με πολλούς έξυπνους τρόπους, οι επιχειρήσεις καταφέρνουν να αυξάνουν την κίνηση
και την πελατεία. Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα καφέ, το οποίο δεν είναι πιο φαρδύ από ένα ασανσέρ κι έχει την εξής ταμπέλα απ'έξω:
- Special Γυναίκες: 1 ευρώ το κάθε ποτό σας
- Special Άνδρες: το κάθε τρίτο ποτό σας δωρεάν
- Frappe Special: πληρώνεις τον πρώτο, ο δεύτερος δωρεάν

Ένα μαστιχόδεντρο από την πορεία μας στα Μαστιχοχώρια, το συγκεκριμένο
από το χωριό Αρμόλια, γνωστό για τα κεραμικά του. Σημειωτέον μαστίχα θα βρείτε
να υπάρχει ως κύριο συστατικό σε πολλά προϊόντα, από σαμπουάν και κρέμες, μέχρι
καραμέλες, αναψυκτικά, μπισκότα.

Στον Κάμπο μπορείς να συναντήσεις στενάκια τόσο μικρά που εκ πρώτης λες
δε χωράει αμάξι , αλλά τελικά περνάς ως δια μαγείας. Τα πιο πολλά είναι κάπως έτσι
ενώ άλλα θεωρούνται και διπλής κατεύθυνσης (!!)..

Στον Κάμπο είναι το μεζεδοπωλείο Απόμερο, στο οποίο πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία
τόσο για το φαγητό όσο και τη θέα που προσφέρει. Το θρυλικό πιάτο της εικόνας το
οποίο εξυμνώ και νοσταλγώ (κλαψ) λέγεται Το Βυζί της Κόρης. Ουσιαστικά είναι ένα
μεγάλο πουγκί - πίτα που περικλείει διάφορα κομμάτια κρέας, κοτόπουλο-χοιρινό-μοσχάρι, κύβους μπέικον, μανιτάρια και σάλτσα λεμονιού-μουστάρδας. Απ'εξω υπάρχει πουρές, λαχανικά και σταματάω εδώ γιατί αναστατώθηκα.

Ένα από τα συλλεκτικά χωριά είναι και το Πυργί, όπου σήμα κατατεθέν του είναι
τα πολυποίκιλα σχέδια σε όλους τους τοίχους που γίνονται σε δυο στάδια.
Οι τοίχοι τσιμεντάρονται, πριν στεγνώσουν βάφονται με πλαστικό λευκό και πάλι πριν στεγνώσουν σπατουλάρονται αφαιρώντας πλαστικό χρώμα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούνται σχέδια.

Τα Μεστά είναι ένα μεσαιωνικό χωριό που δεν έχει αλλοιωθεί από την πάροδο του χρόνου,
κρατώντας την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα εκείνης της περιόδου. Στη φωτογραφία βλέπουμε το καρτοτηλέφωνο από το οποίο οι ιππότες έπαιρναν τηλέφωνο τις δεσποσίνες να βγουν στο παραθύρι ή οι δεσποσίνες έπαιρναν αντίστοιχα τηλέφωνο τα Ραδιο-Άτι να τις πάνε σε γειτονικά κάστρα.

Επειδή οι εικόνες και οι καταστάσεις που ζήσαμε είναι πολλές και όμορφες, θα κλείσω
με κάτι που δε σου τυχαίνει κάθε μέρα, δεν υπάρχει σου λέω!
Ήταν να πετάξουμε Τρίτη 20.00 με Ολυμπιακή για Αθήνα. Έλα όμως που όλες οι πτήσεις ακυρώθηκαν λόγω της απεργίας των πιλότων. Μας αλλάξανε πτήση για την επόμενη μέρα, αλλά και πάλι ήταν επισφαλές αν θα πετούσαμε ή όχι. Άσε που η άδεια τελείωνε και έπρεπε να επιστρέψουμε στις δουλειές μας. Με το άγχος αυτό και την ταλαιπωρία, αποφασίσαμε να πάρουμε καράβι την ίδια μέρα το βράδυ. Από σπόντα όμως μάθαμε ότι μπορούσαμε οχι μόνο να εξαργυρώσουμε το αεροπορικό εισιτήριο, αλλά να πάρουμε και αποζημίωση ο καθένας 250 ευρώ! Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν!

Θα το καθιερώσω μου φαίνεται να πηγαίνουμε δυο-δυο στη Χίο. Είναι γούρι..