-=Μετά από ώριμη σκέψη, προβαίνω σε αναθεώρηση του ποστακίου χωρίς υστερίες και εκνευρισμούς=- 

----------begin ekmathisi kypriakis---------

X τζιαι πόψε

(όπου Χ ο αριθμός των εναπομείνασων ημερών μέχρι το συμβάν υπό συζήτησιν, "Χ και σήμερα")

-----------end---------

(Στο κελλί) 33 τζιαι πόψε...

Με τα τρεχάματα για το γάμο τις τελευταίες πολλές εβδομάδες, κατέληξα σε κάποια συγκλονιστικά συμπεράσματα, τα οποία θα ήθελα να παραθέσω ως μια κοινωνική προσφορά του ιστολογίου μας.

(α) Άμα σας δίνουν μια πρόσκληση γάμου, να λέτε "ευχαριστώ, η ώρα η καλή".

Δεν υπάρχει λόγος να πείτε τη γνώμη σας για το προσκλητήριο - αν το χρώμα που εβάλαν δεν κάνει την τέλεια αντίθεση με το χαρτί, εδν θα τσακιστεί κανείς να πάει πίσω στο τυπογραφείο να παραγγείλει άλλα.

Δεν υπάρχει επίσης λόγος να επιχειρήσετε να νουθετήσετε το μελλόνυμφο (κατ' εσάς μελλοθάνατο) και να τον αποτρέψετε από το γάμο, αλαλάζοντας "Μείνετε ελεύθεροι μάνα μου" και "Μην κάμετε τέτοιο λάθος" - δεν θα σταματήσει κανείς ό,τι κάνει για να αλληλοκοιταχτεί και να συνειδητοποιήσει ότι έχετε δίκιο.

Δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος να λάμνετε και να οδύρεστε ότι είναι μία ώρα από την πόλη σας ο γάμος ή ότι δεν ξέρετε πού να αφήσετε τα μωρά επειδή απαγορεύονται και ζωγραφιστά στο τραπέζι.

Δεν υπάρχει λόγος να συμβουλεύετε τους νεόνυμφους να κάνουν τον γάμο τους σε ανοικτό κύκλο και χώρο με φαγητό για όλους - ειδικά την ώρα που σας δίνουν το προσκλητήριο στο χέρι.

Τα έχω παίξει με τη συσσωρευμένη έλλειψη τακτ. Και βάσει των μέχρι στιγμής πορισμάτων, ανησυχώ για το τι έχει να γίνει μέχρι το γάμο. Γιατί ξέρετε, όπου λαλούν πολλά κοκόρια, όσο θέλεις βρόντα.

~~~~~~~~~~~~~~~