...πριν ακόμα η μέρα να φέξει,ξυπνητήρι τρελό,σε μισώ,σε μισώ!!!

Τάδε έφη ένα αγανακτισμένο,νυσταγμένο,στρουμφάκι,παλιά,σε δίσκο βινυλίου τότε,όταν ήμουνα μικρή...Αλλά ο παλιμπαιδισμός έχει επιστρέψει.Δεν μπορώ να ξυπνήσω!Πρώτα ξυπνάνε όλοι οι γείτονες,τόσες φορές που χτυπάει το ξυπνητήρι και κάποια στιγμή,χαλαρά,το ακούω κι εγώ...Με αισθήματα μίσους για το καταραμένο αντικέιμενο που λαλεί!!

Αλλά η κατάσταση νύστας δεν βελτιώνεται και όταν σηκώνομαι...Η κάθε κίνηση απαιτεί υπεράνθρωπη προσπάθεια...

Υστερα,μετά κόπων και βασάνων,φτάνω στο καταπληκτικό τρόλει...Εκεί αρχίζει το πανηγύρι...Φεύγει απ'την παλιά μου γειτονιά,την εξωτική Ανω Κυψέλη!Ξεκινάω 7.40 και φτάνω 8.30 στη δουλειά.Σχεδόν μια ώρα.Εκδρομούλα κανονική.Σκέφτομαι να ετοιμάσω φωτογραφική μηχανή,τόστ και κεφτεδάκια για το δρόμο,να απολαύσω την υπέροχη διαδρομή.

Εκεί μέσα συμβαίνουν διάφορα.Κάθε στάση και καημός...Απορία οδηγού:Πως $^#$%^& θα κλείσει η &*&^&%$#6$% πόρτα; Απορία ταλαίπωρου επιβάτη:Πως ^&^%^$^&#$ θα φτάσω τη ^&^$%!&*πόρτα;Θα προλάβω να κατέβω;Να δοκίμαζα το παράθυρο;Απορία ταλαίπωρης Αυγης:Αμαν,θα σταματησουν να τσακώνονται;Περιττό να πω ότι και καθιστή κάθομαι στριμωγμένη.Αλλά τη νύστα που την πας;Την βαρεμάρα τόση ώρα;Το ότι μου κλείνουν το παράθυρο,την μόνη ελπίδα να ξυπνήσω!!

%^%^*(&^%^$!%^&!!!!!!!!!!!!!!!!!!Μήπως μπορείς να βλέπεις κι έξω;Ολοι στέκονται σαν το Χαρο από πάνω σου!Προσπαθώ να ξυπνήσω και μου κλείνουν το παράθυρο!!Θα έπρεπε να καταδικαστούν σε αποκλεισμό από κάθε λεωφορείο και δημόσια κατακραυγή!!!Πάρτυ μικροβίων είναι εκεί μέσα!!Οποιον βήχει τον αγριοκοιτάζω!!Μου έρχεται να τον βρίσω!!Συνέχεια άρρωστη είμαι!!Κι εγώ βήχω τώρα,αλλά είναι αλλεργικό τελικά,λόγω και της ιγμορίτιδας(κλασικά),δεν κολλάει.

Εκεί μέσα λοιπόν εκεί που όλα είναι ήσυχα,ακους ξαφνικά επιφωνήματα ηδονής.Οι ήρεμες κοπέλες ξαφνικά αναψοκοκκινίζουν.Σύσφιξη σχέσεων.Μερικές κοπέλες είναι πιθανόν σε 9 μήνες να κρατήσουν τον καρπό ενός δρομολογίου!Με τόσο στρίμωγμα!Ρε $%^%^&^ εγώ μπαίνω στο τέρμα!!Φτου σου,γκαντεμιά!!Ζηλεύω...Στους όρθιους είναι το πανηγύρι!χαχα!Γιατί,κλασικά,οι όρθιοι είναι νέοι,και καθιστοί όλοι οι παππούδες που πάνε πρωί-πρωί στα καφενεία και στην αγορά.Οι ίδιοι παππούδες που θα συναντήσεις το μεσημέρι στο σχόλασμα,στις ίδιες θέσεις,με τσάντες γεμάτες ψάρια και κρέατα,και θα βάλεις μανταλάκι στη μύτη,για να μην πάθεις ασφυξία.Παλιά είχε τύχει να κατέβω από το λεωφορείο από αυτό το λόγο,είχα την ατυχία να παίρνω λεωφορείο που περνούσε έξω απ'τη Βαρβάκειο...

Δεν είναι πάντως τυχαίο που η Κυψέλη είναι η 2η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του Κόσμου!!Το Υπουργείο Μεταφορών να είναι καλά!Και στο Γαλάτσι ακριβώς τα ίδια ισχύουν.Με τη συχνότητα των δρομολογίων,λύθηκε το δημογραφικό.Ολα σοφά σχεδιασμένα.Αν περνάει Πάσχα και Χριστούγεννα και είναι ο μόνος τρόπος πρόσβασης στο κέντρο...Εμείς δεν έχουμε πολυτέλειες του στυλ τρένο και μετρό.Ενα όνειρο τρελό,όνειρο απατηλό...Οταν φτάσει το μετρό εδώ,δεν θα το απολαύσω...Με μπαστουνάκι θα είμαι...Δυο %^&^%^&* λεωφορεία  έχουμε που βγάζουμε αράχνες να περιμένουμε,αλλά και να έρθουν δεν χωράς να μπεις.Αλλά είπαμε.Εχουμε υπογεννητικότητα.Με τόση σύσφιξη σχέσεων...Δεσμοί και οικογένειες θα προκύψουν μακροπρόθεσμα.Γνωριμίες ζωής.

Πάντως οφείλω να ομολογήσω,δυο μέρες τώρα οι δρόμοι είναι άψογοι.Πηγαίνεις παντού γρήγορα.Επρεπε να ξεμείνουν από βενζίνη.Κι αυτό σχέδιο επίλυσης του κυκλοφοριακού είναι.Γιατί εγώ ονειρεύομαι πως είναι καλοκαίρι;Καλά,στη δουλειά βέβαια,έξω είναι Μάης και μέσα Ιούλιος.Τον Ιούλιο,σίγουρα μόνο με το μαγιο θα επιβιώσουμε.Σήμερα ανάψαν και τα αίματα.Είχαμε και το σοου της ημέρας.Εναν τρικούβερτο τσακωμό,μεταξύ μιας κοπέλας κι ενός πιτσιρικά.Την κοπέλα την ξέρω χρόνια.Εχουν και οι δυο τα δίκια τους...Αλλά όπως είμαστε τώρα...Είμαστε ελαφρώς στριμωγμένοι.Το έθεσα ευγενικά με το ελαφρώς.Μετά από επέμβαση κι άλλων δυνάμεων(κόρης της μιας εμπλεκόμενης στον καυγά,και υπεύθυνης του τμήματος μας)τα πνεύματα ηρέμησαν.Αφού ακουστήκαμε φυσικά μέχρι τον άλλο όροφο.Και τους είπα ρε παιδί μου...Μην κάνετε τόση φασαρία...Κοιμόμαστε...Ημουνα κάπου μεταξύ 5ου και 6ου ονείρου και ξύπνησα...Αμαρτία δεν είναι;Πως θα ξανακοιμηθώ μετά;Ντροπή...

Έχω και το mp3 στα αυτιά αλλά το κάθε τραγούδι το έχω ακούσει 200.000 φορές.Συνέχεια πρέπει να αλλάζω ρεπερτόριο.Ακούω και ραδιόφωνο,αλλά κάνει παράσιτα,και με εκνευρίζει.Μόνο 1-2 ακούω σταθερά ραδιόφωνο.Είναι η ώρα του παιδιού.Ακούμε κάποιοι την ίδια εκπομπή και χτυπιόμαστε από το γέλιο!!!Δακρύζω απ'τα γέλια!!!!Δεν βλέπω να γράψω!!Ελεος!!Κάποιοι άνθρωποι ξεχυλίζουν χιούμορ.Δεν έχω καλύτερο!!Το πρώτο πράγμα που εκτιμώ σε κάποιον.Το χιουμορ και το πόσο χαμογελαστός είναι,επίσης η εξυπνάδα και η ευγένεια.Αν κάποιος τα έχει αυτά,μετά δεν κοιτάζω τίποτα άλλο.Ετσι γίναμε κολλητοί πχ με το Χρήστο και είμαστε συνάδελφοι τόσα χρόνια,εκ πρώτης όψεως κανένας δεν θα περίμενε να γίνουν κολλητοί δυο τόσο διαφορετικοί  άνθρωποι.Αλλά είναι σαν μικρό μου αδελφάκι.Γελάμε απίστευτα.

Μου αρέσει που γνωρίζομαι με τους περισσότερους από παλιά.Γιατί γελάμε.Ειχα γίνει ανέκδοτο παλιά,επειδή έκανα συνέχεια διάλειμμα.Ακόμα με πειράζουν.Τι να κάνω η καημένη;Πιάνομαι στην καρέκλα,νυστάζω,και κουράζονται τα μάτια μου.Μετά το διάλειμμα όμως γράφω με διπλάσια ταχύτητα.

Αυτά τα νέα...Σήμερα γύρισα γρήγορα,αλλά αύριο θα γυρίσω 9-9.30 το βράδυ.Κλόουν την Τετάρτη την Κυριακή νεκρός...Μάλλον το ανάποδο.Την Τετάρτη dead. Κλόουν όλες τις υπόλοιπες μέρες.

Και ένα ωραίο τραγούδι για φινάλε...

Εκείνο που θυμάμαι καθαρά ήταν τα λόγια

θα ζούσα κάποια μέρα βασιλιάς,θα ζούσα

Αυτό που ήθελα το παίξανε στην πρέφα

άλλοι κερδίσαν,κι άλλοι έχασαν για μας.

Αλλά εγώ θα σε πάρω να φύγουμε

 στου μυαλού μου τα μεγάλα τα δάση

ΚΛΕΙΔΑΚΙ ΜΥΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

του ονείρου μου,του ονείρου μου βάση.

ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ

ασπροκεντημένο σημαιάκι

ΠΕΡΠΑΤΑ ΕΛΑΦΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΤΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ

ΟΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ 'ΡΘΕΙ ΚΑΙ ΜΕΝΑ Η ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ...

Επειδή ο Παράδεισος ανοίγει με αντικλείδι, κάποτε για όλους έρχεται η σειρά να τον φτάσουν και να τον προσαρμόσουν στη ζωή τους.Μπορεί άλλοι να κερδίζουν και να χανουν τις ζωές μας σε στοιχήματα,και να νομίζουν ότι θα μας καθορίσουν το πως θα ζούμε(ναι,καλά...)αλλά πόση ελπίδα κρύβει αυτό το αλλά εγώ θα σε πάρω να φύγουμε; Αρκεί να μην πυροβολήσεις κι εσύ στα 5 μέτρα τη χαρά μου,και να είσαι τρυφερός με τα όνειρά μου,όμορφα λουλούδια είναι,μην γίνουν χαλκομανία κάτω από τις μεγάλες πατούσες σου...Το αντικλείδι στα χέρια μας το έχουμε καμιά φορά άλλα είμαστε τυφλοί και δεν το βλέπουμε...Το πετάμε και γυρεύουμε αλλού να το βρούμε.Αλλά τότε μπορεί να μην ξαναβρεθεί στο δρόμο μας...Κάποιος άλλος να το βρει και να μπει εκείνος στον Παράδεισο που αρνηθήκαμε...Γιαυτό μάτια και καρδιές ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ!!Πολλές φορές νιώθω ότι είμαι μέσα στους ελάχιστους ανθρώπους,ζήτημα να ξέρω 5 ίσως 10,που έχουν ορθάνοιχτες καρδιές...

ΥΓ1-->το μισό post γράφτηκε μέσα στο τρόλει.Βρήκα νέα ασχολία!!χαχα!!

ΥΓ2-->εχθές στο ωδείο συνθέσαμε ένα τραγούδι μου και ομολογώ ότι μου αρέσει πολύ,έχω έτοιμους στίχους,συγχορδίες,εισαγωγή,και νότες για ηλεκτρική και ακκορντεόν,αφού εκεί γράφτηκε αρχικά.

ΥΓ3-->η καλή νεράιδα Μάρω με το μαγικό ραβδάκι είχε όπως πάντα δίκιο...Είναι η φωνή της λογικής μου...Αλλά και οι δυο έχουμε δίκιο.Και η μια παραδέχεται το δίκιο της άλλης.Μπέρδεμα ε;Οχι και τόσο,για τους φίλους μου που ξερουν σε τι αναφέρομαι.Εχω όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος μου.Αλλά δεν μπορώ να τα βρω.Χωρίς να σημαίνει ότι μου τα στερεί κάποιος...Κι οι άλλοι έχουν χίλια δίκια...Θα την βρω την άκρη...Το μόνο σίγουρο.Η καλή νεράιδα είναι αισιόδοξη.Κι εγώ είμαι αισιόδοξη.Που θα πάει; Ο,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Δεν έχω σκοπό να σκοτωθώ!!Αρα...Γίνομαι και είμαι δυνατή!!

ΥΓ3-->Τα συναισθήματα για το μισητό ξυπνητήρι!Ο,τι βρω θα του το κοπανήσω!!χαχαχα!!

ΥΓ4-->Εννοείται ότι αυτά μέσα στο τρόλει είναι υπερβολές...Καμία πράξη που να χρειάζεται γονική συναίνεση, δεν λαμβάνει χώρα...Αλλά όλα τα υπόλοιπα;Αλήθειες...Η μόνη υπερβολή ήταν αυτή.