ΠΩΣ? Αφού σε κάθε συνάντηση του με κάποιον μόνο πόνος και θλίψη μπορεί να υπάρξει. Άραγε είναι τυχαίο ότι διαλέγει πάντα τους πιο καλούς ανθρώπους κοντά του? Για να τους τιμωρήσει, αλλά και για να τιμωρήσει και μας που μένουμε πίσω?Προχτές βγήκε πάλι παγανιά και του γυάλισε ο θείος σου....

Αχ δεν φαντάζεσαι πόσο λυπάμαι για την απώλειά σου ματάκια μου.Μακάρι να διάβαζες αυτό το ποστ τώρα, μακάρι μάλλον να καταλάβαινες ότι δεν ήταν λόγια τυπικά τα χτεσινά κι ότι πραγματικά λυπάμαι που χάθηκε ο αγαπημένος σου θείος. Έπρεπε να έρθεις χτες να ξεχαστείς λιγάκι, και δε θα μου χαλαγες τη διάθεση περισσότερο από το να το μάθω από το τηλέφωνο.Μακάρι να μπορούσα να σου σταθώ παραπάνω, να σε αφήσω να κλάψεις στον ώμο μου αν το θελήσεις και να σου δώσω μια τεράστια αγκαλία. Ξέρω ότι την έχεις ανάγκη όσο ποτε!!!Εδώ εγώ στεναχωρήθηκα, τα βαλα με το ΘΕΟ που πήρε κοντά του ένα τόσο υπέροχο πλάσμα όπως αυτός!Αυτός ο άνθρωπος, ο γεμάτος ζωή,χαρά και χιούμορ, που μας έκανε να γελάμε, πως να πιστέψεις ότι τον εγκατέλειψε η καρδιά του έτσι ξαφνικά?Αυτός που είχε την μεγαλύτερη καρδιά από όλους?Ναι το λέω κι εγώ, κι ας μην μου ήταν τίποτα ο "ΘΕΙΟΣ" σου ο Α............

Κάθε απώλεία είναι οδυνηρή.Πώς να συμβιβαστείς αλήθεια με το ΧΑΡΟ?