Κάτι ήξεραν οι Red Hot Chili Peppers(αυτοί πότε θα έρθουν για συναυλία σε αυτήν την κουκίδα στον χάρτη που λέγεται Ελλάδα;) όταν έγραφαν το άσμα! Γιατί η τηλεόραση είναι κατασκεύασμα του διαβόλου-άλλωστε αυτό υποδηλώνεται έμμεσα και από τις κεραίες! Να μην μιλήσω για τα προγράμματα! Απαπα! Έρχεται ο Αντίχριστος!(πάντως αν είναι να έρθει ας μας πει κανέναν αριθμό στο λόττο μπας και βγάλουμε κάτι τρέχοντα έξοδα!)
Πέρα από την πλάκα πάντως...λόγω του διαβάσματος και του εγκλεισμού στο σπίτι, η μόνη απόδραση είναι η τηλεόραση. Και ω! τι διαολεμένη τύχη(πολύ με τον διάολο ασχολούμαι απόψε...αύριο πριν πάω να γράψω θα ρίξω ένα ευχέλαιο-εξπρές) πάντα πέφτω πάνω στις ειδήσεις! Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
Και θα μου πείτε "Και τί σε νοιάζει βρε εσένα για ό,τι συμβαίνει έξω απ'το σπίτι σου; Ακόμα δεν βγήκες απ'το αυγό και έχεις και άποψη! Άντε μάθε τα αρχαία σου!". Σιγά κύριος! Θα τα μάθω τα αρχαία μου και καλά μάλιστα, κάποια κολλήματα δεν φεύγουν έτσι εύκολα! Και βέβαια με ενδιαφέρει τι γίνεται στον τόπο μου! Τι στο καλό, εγώ σε γυάλα θα μεγαλώσω; Και βέβαια με ενδιαφέρει! Όσο για τις μπουρδολογίες...ας μάθω κι εγώ κάτι! Γιατί άλλο να λες απλές π****** (τί γλώσσα νυχτιάτικα!) και άλλο να τις λες μπροστά στην κάμερα! Αυτά έπρεπε να μας μαθαίναμε στα σχολεία και ότι για τα βίτσια του Μαντίθεου και του Ισοκράτη!(Απαπα...δεν πρόκειτα να γράψω αύριο!)
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος: δεν λέω, με πιάνουν ρίγη εθνικής συγκίνησης όταν βλέπω το φούξια φουστάκι της Καλομοίρας να ανεμίζει, βαράω προσοχή όταν ακούώ τον-ύμνο-Secret-Combination, το τραγουδάω υπερήφανα καθώς περπατώ περπατώ εις την πόλη αλλά ως εδώ! Δύο μέρες έχει τύχει να παρακολουθήσω τηλεόραση και έχω μάθει το τραγούδι(μην σας πω και την χορογραφία-εκεί που ανοίγει το βιβλίο τα ψιλοχάνω) απέξω! Επειδή όμως είμαι γνήσια Ελληνίδα και ενδιαφέρομαι για τις Εθνικές Μάχες(με Ε και Μ κεφαλαίο) της χώρας μου σταματάω να μιλάω για την Καλομοίρα για να μην με πείτε και γρουσούζα.
Ναι ναι! Με τέτοια μυαλά(βλέπε όλα τα παραπάνω) θα σηκωθώ απ'τα αξημέρωτα για να πάω να γράψω αρχαία(στην σχετική ερώτηση "τι γλώσσα μιλάς"στο μπλογκ της φίλτατης Ευσταθίας απάντησα Αρχαία Ελληνικά και με προφορά παρακαλώ!). Ότι θα γράψω αυτό είναι σίγουρο. Τί θα γράψω είναι το θέμα...(αν ήμασταν σε ταινία η κάμερα θα ζούμαρε στο πρόσωπό μου που θα είχε συσπαστεί από την αγωνία και ο μοντέρ θα πρόσθετε μία δραματική μουσική υπόκρουση σε στυλ μπουζούκι-κλάμα-κάμερα 3).
Πολλά κεφάκια βλέπω απόψε και ανησυχώ...μάλλον όχι, δεν ανησυχώ. Ή μήπως ανησυχώ; Μπορεί και όχι!
Εντάξει...έχω καταντήσει αηδία! Σταματάω εδώ γιατί μόλις θυμήθηκα ότι ξέχασα κάτι δεύτερους τύπους στις ευκτική κάποιου χρόνου(--->και αυτό λέγεται κάψιμο!)
Καληνύχτααααααααααα!!!
ΥΓ:Αν δεν ξαναγράψω στο μπλογκ σημαίνει ότι την ώρα που είδα τα θέματα με έπιασε κρίση, άρχισα να ουρλιάζω, επιτέθηκα σε συμμαθητές μου και τελικά κατέληξα δεμένη οπισθάγκωνα με μία άσπρη φορμούλα που λέγεται ζου-ρλο-μα-νδύ-ας!
7 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑδέσποτα Για γέλια μπορεί και για κλάματα Διάλογοι Εκρήξεις Μελαγχολικά Περί πολιτικής Ποιήματα Στιγμές έμπνευσης Στιγμές καθημερινότητας Στοχασμοί Συναυλίες Ταινίες Τραγούδια