Η ελπίδα κυλλάει αργά, σχεδόν ανεπαίσθητα...
Δυστυχώς ποτέ δεν μπορέσαμε να βρούμε τον δρόμο μας, τον δρόμο για το σπίτι...
Ο κόσμος χάνεται, η γη διαλύεται, μόνο το νερό επιβιώνει...
Και δεν υπάρχει διαφυγή...μόνο λάθη...τα δικά μας λάθη...
Είδες την νύχτα που ξεθώριασε; Ντυμμένη με έναν άυλο μανδυά μετατράπηκε στις μέρες που ποτέ δεν θα έρθουν...
Και νομιζώ ότι ξέρεις από που είμαι, από ένα μέρος που όλοι μένουν πάντα νέοι....
Μα είμαστε χαμένοι, χαμένοι στην θάλασσα....
Και ευτυχώς που δεν είστε σαν κι εμένα και έτσι μπορώ να αναγνωρίζω το πρόσωπό μου...
Ζούμε με ό,τι έχουμε και ό,τι έχουμε είναι ό,τι βλέπουμε...
Μα αν δεν βλέπουμε είμαστε τυφλοί και τότε δεν έχουμε τίποτα...
Και δεν υπάρχει πια ελπίδα...ούτε όνειρα...μόνο η θάλασσα...
Βασισμένο στο κομμάτι Hope(δίπλα) του John Frusciante. Ένας καλλιτέχνης που αξίζει την προσοχή σας. Κιθαρίστας των Red Hot Chili Peppers και με εκπληκτικές solo δουλειές.
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑδέσποτα Για γέλια μπορεί και για κλάματα Διάλογοι Εκρήξεις Μελαγχολικά Περί πολιτικής Ποιήματα Στιγμές έμπνευσης Στιγμές καθημερινότητας Στοχασμοί Συναυλίες Ταινίες Τραγούδια