μια παρένθεσι στα όσα κακόβουλα, χαιρέκακα, κακοήθη γράφει αυτό το blog. σήμερα έχουμε αγώνα. η 2α ιουνίου έφτασε. πόλη, λονδίνο. γήπεδο γουέμπλεϊ. κύπελο πρωταθλητριών. τελικός. ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ - άγιαξ...

εν, δυο, τρια και:

φεύγω από το σπίτι μου το πατρικό
έχω στο Λονδίνο μια δουλειά
βρήκα σε ένα σύντομο λογαριαμό
πως τα γκολ είναι γλυκά σαν τα φιλιά

ένα γκολ δύο γκολ στον αέρα
πάντσο η ομάδα πετά
ένα γκολ δύο γκολ τέτοια μέρα
άνοιξη έχει η καρδιά

όταν θα γυρίσω θα στο ξαναπώ
πόσο μ’αγαπάς πόσο σ’αγαπώ
πράσινο μαντήλι δέσε στα μαλιά
τώρα έχω στο Λονδίνο μια δουλειά

ζενές ες με θυμάσαι ακόμα
σλόβαν με ξέρεις καλά
του Αστέρος το κόκκινο χρώμα
Πράσινη πήρε μπογιά

ζεστή καρδιά και ψυχή βαθιά ξανά
δώσε την μάχη άλλη μια φορά Παναθηναϊκέ

πράσινο τον Τάμεση θέλω να δω
μέσα σε ένα Κύπελλο χρυσό
κι έξω από το Μπάγκιγχαμ έχω σκοπό
να κολλήσω το Τριφύλλι θυρεό

προχωρείτε του ΠΑΟ λιοντάρια
στο Wembley βάλτε φωτιά
σαν κι εσάς διαλεχτά παλικάρια
μόνο η Ελλάδα γεννά

δεν ξέρω πόσο θα έρθη το ματς, σήμερα. δεν με νοιάζει. σημασία έχει ότι φτάσαμε. όταν φτάσουν κι οι άλλοι τα λέμε...