Μια σύντομη ματιά στη ζωή του

1841:Γεννιέται στη Λιμόζ, στις 25 Φεβρουαρίου, έκτο από τα εφτά παιδιά ενός ράφτη και μιας εργάτριας.

1844:Η οικογένειά του μετακομίζει στο Παρίσι. Σε ηλικία 13 ετών ξεκινά να εργάζεται ως διακοσμητής πορσελάνης.

1861:Ξεκινά τη συνεργασία του με το ζωγράφο Σαρλ Γκλέρ, στο εργαστήριο του οποίου γνωρίζει τον Μπαζίλ, τον Μονέ και τον Σισλέ.

1862:Επιτυγχάνει στις εισαγωγικές εξετάσεις της σχολής Καλών Τεχνών.

1864:Ένα έργο του γίνεται δεκτό στο Σαλόν.

1871:Κατατάσσεται στο στρατό για να πολεμήσει στον γαλλοπρωσικό πόλεμο.

1874-76:Συμμετέχει στις εκθέσεις των ιμπρεσιονιστών.

1881:Επισκέπτεται την Ιταλία, όπου δέχεται την επιρροή της κλασικής αναγεννησιακής τέχνης.

1890:Παντρεύεται την Αλίν Σαριγκό, με την οποία έχει ήδη έναν γιο. Αργότερα αποκτούν άλλους δύο.

1897:Σπάει το χέρι του. Το πρόβλημα των ρευματισμών, που τον βασανίζει, επιδεινώνεται.

1900:Η γαλλική κυβέρνηση του απονέμει τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής.

1907:Αγοράζει ένα κτήμα στην κωμόπολη Κάνι-σιρ-Μερ, κοντά στη Νίκαια. Στο σπίτι που χτίζει εκεί θα περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

1915:Πεθαίνει η σύζυγος του.

1912:Καθηλώνεται σε αναπηρικό καροτσάκι, αλλά συνεχίζει να ζωγραφίζει. Τον επόμενο χρόνο ασχολείται και με την γλυπτική.

1919:Πεθαίνει σε ηλικία 78 ετών από πνευμονικό οίδημα.

Η ζωγραφική του

Η ζωγραφική υπήρξε για τον Renoir, εκτός από επάγγελμα, η αγαπημένη του ασχολία, τρόπος ξεκούρασης και-τα τελευταία χρόνια της ζωής του-ο μοναδικός λόγος της ύπαρξής του.

Υπήρξε απίστευτα παραγωγικός. Ζωγράφισε γύρω στους 16.000 πίνακες! Αντλούσε τα θέματα του από την καθημερινότητα και δεν έπαψε ποτέ να εξυμνεί τη χαρά και την ομορφιά της ζωής. «Για μένα ένας πίνακας πρέπει να είναι ευχάριστος, συμπαθητικός και χαρούμενος, πολύ χαρούμενος! Υπάρχουν τόσα άσχημα πράγματα στη ζωή μας, δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε κι άλλα», συνήθιζε να λέει. Ενδιαφέρθηκε ελάχιστα για την πνευματική ερμηνεία των έργων τέχνης. «Δεν μπορώ να ανεχτώ τέτοιου είδους αερολογίες», έλεγε.

Ταυτίστηκε με τους ιμπρεσιονιστές, πέρασε όμως μια μεγάλη κρίση στη δουλειά του μέχρι να βρει το ύφος που του ταίριαζε.( «Πήρα τα πάντα από τον ιμπρεσιονισμό, τα εξάντλησα και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν ήξερα ούτε να ζωγραφίζω, ούτε να σχεδιάζω»). Για τον λόγο αυτό επισκέφτηκε την Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με την κλασική αναγεννησιακή τέχνη, που οδήγησε την τεχνοτροπία του σε μεγαλύτερη σχηματική αυστηρότητα. Άρχισε να αναπτύσσει ένα δυναμικό και ταυτόχρονα ελεύθερο ύφος, που συνδύαζε την αμεσότητα του ιμπρεσιονισμού με το  μεγαλείο της κλασικής τέχνης. Μετά την Ιταλία αποφάσισε να επικεντρωθεί κυρίως στον ορισμό των σχημάτων, ενώ στην τελευταία φάση της καριέρας του απέκτησε ακόμα πιο ελεύθερο ύφος και οι πινελιές του έγιναν πιο ακανόνιστες.

Πίνακες παιδιών

Είναι λίγα τα έργα των καλλιτεχνών που αποκαλύπτουν τόσο μεγάλη κλίση στην απεικόνιση παιδιών. Ο Renoir αποδείχτηκε δεξιοτέχνης, καθώς απέδωσε με μοναδικό τρόπο τη γοητεία και την έντονη εκφραστικότητα τους, χωρίς να παρασυρθεί σε συναισθηματισμούς. Η επιτυχία του στο είδος αυτό συνδέεται με το χαριτωμένο ύφος του και με την ταχύτητα με την οποία  ζωγράφιζε, αφού τα νεαρά μοντέλα του δεν υποχρεώνονταν να ποζάρουν για πολλές ώρες και να κουράζονται.

Το Κοριτσάκι με το Ποτιστήρι είναι πίνακας του 1876 και βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί πυκνές και ευκρινείς πινελιές για να δημιουργήσει οικειότητα και αρμονία μεταξύ του μικρού κοριτσιού και του φυσικού περιβάλλοντος του κήπου.

Πόσο κοστίζει ένας  Renoir;

Στις 17 Μαΐου 1990, ο οίκος Κρίστις στη Νέα Υόρκη, πούλησε το «Μουλέν ντε λα Γκαλέτ» -έναν από τους δυο πίνακες που είχε αφιερώσει ο  Renoir στους χορευτές του Καφέ της Μονμάρτης- προς 65.000.000 ευρώ! Αν και είναι ακόμα πιθανόν να πουληθούν χαρακτικά του σε χαμηλές τιμές (εκτός από τα πιο σπάνια που ξεπερνούν τις 80.000 ευρώ), τα σχέδια του αρχίζουν να μετατρέπονται σε σημαντικές επενδύσεις, που υπερβαίνουν τις 50.000 ευρώ, ενώ οι πίνακές του απευθύνονται πλέον μόνο σε μεγάλους συλλέκτες….

(Πηγές: 1. Art Gallery, Pierre-Auguste Renoir, DeagostiniHellas, 2. www.peri-grafis.com, 3. Artbook  Pierre-Auguste Renoir από την Ημερησία)